Γιατί ο Αρκάς δεν είναι πια Αρκάς;

Πάνε πολλά χρόνια που ξεκίνησα να ακολουθώ την επίσημη σελίδα του Αρκά στο facebook για να βλέπω τις αναδημοσιεύσεις των παλιών , ιστορικών, strips αλλά και τις νέες δημιουργίες του θρυλικού σκιτσογράφου. Όσο περνάει όμως ο καιρός όλο και πιο πολύ αναρωτιέμαι. Είναι αυτός ο Αρκάς; Είναι ο Αρκάς του ισοβίτη, των χαμηλών πτήσεων, του Καστράτο; Και αν ναι γιατί οι περισσότερες νέες ιστορίες που ανεβαίνουν στην καλύτερη περίπτωση μου φαίνονται αδιάφορες; Τι έχει συμβεί;

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι περνώντας τα χρόνια ο Αρκάς και το χιούμορ του έμειναν λίγο πίσω. Η ταυτότητα του Αρκά είναι ένα επτασφράγιστο μυστικό για τον έξω κόσμο, υπάρχουν όμως αναφορές ότι γεννήθηκε το 1958, είναι δηλαδή 62 χρονών. Ενας άνθρωπος με την αδιαμφισβήτητη ευφυΐα του Αρκά όμως δε μπορεί στα 62 του να έχει μείνει τόσο πίσω. Να έχω μείνει εγώ; Μα οι σημερινές ιστορίες δεν πλησιάζουν ούτε στο ελάχιστο τις θρυλικές παλιές δημιουργίες του. Κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει…

Ζει ο Αρκάς, δε ζει ο Αρκάς και τα υπόλοιπα σενάρια

Κατά καιρούς, και ιδιαίτερα προεκλογικά, είχαν ακουστεί διάφορα σενάρια για τον Αρκά (ακόμα και το οτι δε ζει) τα οποία μάλιστα διαψεύστηκαν με καυστικό τρόπο από την ίδια την επίσημη σελίδα. Ένα από αυτά ήταν ότι την σελίδα του Αρκά την έχει «αγοράσει» η νέα δημοκρατία και μέσα από τα σκιτσάκια που ανεβαίνουν εξυπηρετούνται πολιτικά συμφέροντα. Θα ήταν πραγματικά μια πανέξυπνη ενισχυτική κίνηση για μια προεκλογική καμπάνια αλλά κανένα κόμμα στην Ελλάδα δε θα μπορούσε να δει τόσο μπροστά.

Υπάρχει και άλλη μια παράμετρος που πρέπει να λάβουμε υπόψιν στη λύση του μυστηρίου «τι συμβαίνει με τον Αρκά». Κάποιες από τις ιστορίες που ανεβαίνουν θυμίζουν πραγματικά τον παλιό καλό Αρκά. Αυτό γίνεται πολύ σπάνια, όμως είναι μια όαση μπροστά στις πολλές αδιάφορες ιστορίες που ανεβαίνουν και στα χλιαρά σκιτσάκια που υπενθυμίζουν την ύπαρξη του eshop.

Δεν είναι απλά ένα όνομα

Το όνομα «Αρκάς» είναι ένα τεράστιο trademark όχι μόνο για την σύγχρονη πολιτιστική ιστορία της Ελλάδας αλλά και για εμπορική εκμετάλλευση. Όλοι μας θα αισθανόμασταν θλίψη αν βλέπαμε μια ανακοίνωση «Κλειστό λόγω σύνταξης» αλλά πολύ περισσότερο ο ίδιος ή και οι απόγονοί του θα έβαζαν φρένο σε μια ροή εισοδημάτων που λογικά θα τους εξασφαλίζει μια, το λιγότερο, άνετη ζωή.

Σίγουρα υπάρχουν αρκετοί εκεί έξω που ξέρουν πολύ καλά ποιος είναι ο Αρκάς και αν δημιουργεί ό ίδιος αποκλειστικά τις ιστορίες που ανεβαίνουν καθημερινά στη σελίδα του . Με την απόκρυψη της ταυτότητας του δίνεται σε όλους εμάς τους υπολοίπους η «άδεια» να φανταζόμαστε διάφορα. Στη δική μου περίπτωση και σκεπτόμενος όλα τα παραπάνω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η υπόθεση Αρκάς σήμερα είναι μια μίξη του αυθεντικού Αρκά (σε πολύ περιορισμένο και ίσως απλά συμβουλευτικό ρόλο) και κάποιων άλλων ανθρώπων οι οποίοι όμως δεν φαίνεται να μπορούν να σηκώσουν το ιστορικό αυτό trademark. Μπορεί να κάνω και λάθος. Μπορεί να το διαβάσει κάποια στιγμή ο Αρκάς (γεια σου Αρκά, κάθε Κυριακή περίμενα πως και πως το Έψιλον για να διαβάσω τις ιστορίες σου) και να γελάει.

Για πάντα Like

Ακόμα και αν αποκαλυφθεί ότι τη σελίδα του Αρκά την τρέχουν κάποιοι που δεν έχουν πλέον καμία σχέση με το σκιτσογράφο δεν πρόκειται να σταματήσω να την ακολουθώ. Ακόμα και likes θα συνεχίσω να κάνω που και που σε αδιάφορα σκίτσα, έτσι για να κρατήσω ζωντανό ένα κομμάτι του εαυτού μου, εκείνο που μεγάλωσε και επηρεάστηκε από τον Αρκά. Τη σημερινή μου ανάγκη για καυστικά, σύγχρονα, εύστροφα strips την καλύπτουν άλλοι σκιτσογράφοι όπως είναι ο Αντώνης Βαβαγιάννης με τα κουραφέλκυθρα, για πολλούς ο «νέος Αρκάς». Το brand Αρκάς χρειάζεται νεα ταλέντα σαν τον Βαβαγιάννη για να συνεχίσει. Ετσι και αλλιώς σε κάποια χρόνια το – πιθανότατα – αφήγημα ότι ο Αρκάς είναι ο Αρκάς δε θα είναι βιολογικά πιστευτό.