Η Αθλητική Ηχώ ήταν η «μεγαλυτέρα των Βαλκανίων» και το μεγαλύτερο σχολείο
Η Αθλητική Ηχώ δεν ήταν απλώς μια εφημερίδα με όνομα βαρύ και τεράστια ιστορία. Προφανώς υπήρξε και το μεγαλύτερο σχολείο δημοσιογραφίας για την πλειοψηφία των αθλητικών συντακτών.
Όσοι εργαστήκαμε στην Αθλητική Ηχώ είμαστε σε θέση να βεβαιώσουμε προς όλους τι σήμαινε η 1η Οκτωβρίου για τον Κλεομένη Γεωργαλά.
Ήταν πεντέμισι ετών παιδάκι όταν η Αθλητική Ηχώ εκδόθηκε για πρώτη φορά. Την 1η Οκτωβρίου του 1945, η Ελλάδα θα άρχιζε τη γνωριμία της με τη «μεγαλυτέρα των Βαλκανίων». Αυτό έγραφε επί σειρά ετών πάνω από τον τίτλο της. Όχι αυτάρεσκα απαραίτητα αλλά με δόση (ισχυρή μάλιστα) ρεαλισμού.
Η Αθλητική Ηχώ υπήρξε η… μεγαλυτέρα. Είναι γεγονός. Όχι μόνο ως ΜΗΤΕΡΑ όλων των αθλητικών εφημερίδων αλλά και ως ένα από τα μεγαλύτερα σχολεία της δημοσιογραφίας στη χώρα μας.
Από την Αθλητική Ηχώ ξεπετάχτηκαν τα μεγαλύτερα ονόματα της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα. Κι ας σταματήσει αυτός ο ανούσιος και άκυρος διαχωρισμός δημοσιογράφου- αθλητικογράφου. Δημοσιογραφία ασκούν όλοι, με χρέος απέναντι στον κόσμο.
Από αυτή την εφημερίδα ξεπετάχτηκε και ο έτερος ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΥΡΙΟΣ της δημοσιογραφίας, ο Θόδωρος Νικολαϊδης. Ο ιδρυτής της εφημερίδας ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ, εκ των κορυφαίων Ελλήνων δημοσιογράφων. Αυτόν τον τίτλο προτιμούσε κι αισθανόταν. Του δημοσιογράφου. Όχι του εκδότη.
Όπως και ο Κλεομένης Γεωργαλάς. Ο άνθρωπος που ζούσε για την Αθλητική Ηχώ και τον αθλητισμό. Που φρόντισε να περάσει απ’ όλα τα επίπεδα, από το τυπογραφείο, από τη σύνταξη ύλης, από το ρεπορτάζ μέχρι να αναλάβει την εφημερίδα.
Θα μπορούσες να πάρεις τηλέφωνο να δώσεις ανταπόκριση (άλλες εποχές) και να σου απαντήσει ο Γεωργαλάς με τη γνωστή, βαριά αλλα τόσο ευγενική φωνή του: «Λέγε αγόρι μου, ο Κλεομένης είμαι. Γράφω»!
Η Αθλητική Ηχώ ήταν ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ. Ήταν στην υπηρεσία του αθλητισμού και των αναγνωστών.
Βεβαίως υπήρξε φιλικά προσκείμενη στον Παναθηναϊκό. Μα δεν ήταν κάτι άγνωστο. Όμως πραγματικά, δεν πρέπει να υπάρχει φίλος του Ολυμπιακού που να έχει παράπονο από την αντιμετώπιση της εφημερίδας προς την ομάδα του.
Ο Κλεομένης Γεωργαλάς ζητούσε ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Με αγάπη, σεβασμό και μεράκι. Ήθελε να έχει το καλύτερο ρεπορτάζ Ολυμπιακού ή ΑΕΚ ή ΠΑΟΚ κτλ. Ο Παναθηναϊκός ήταν ξεχωριστός αλλά οι υπόλοιποι είχαν τεράστιο σεβασμό. Και ίση αντιμετώπιση.
Είχε μεγάλη τρέλα με τον στίβο. Ήταν από τις εφημερίδες που έκαναν πολλά πρωτοσέλιδα για το στίβο. Σε μια περίοδο… ποδοσφαιροκρατούμενη, ο Γεωργαλάς έκανε πρωτοσέλιδα για στίβο, για μπάσκετ, για βόλεϊ για οτιδήποτε έκρινε πρώτο θέμα.
Στα τέλη του Οκτωβρίου του 2003, ο αγαπημένος μας Κλεομένης Γεωργαλάς έφυγε από τη ζωή. Νέος… Είχε στενοχώριες, τα πράγματα είχαν στραβώσει και ήταν πολύ συναισθηματικός.
Άλλωστε το μεγάλο κομμάτι επιτυχίας και διάρκειας που είχε η Αθλητική Ηχώ ήταν εξαιτίας του οικογενειακού κλίματος.
Ξέραμε όλοι από τότε ότι η εφημερίδα δεν θα ήταν η ίδια… Παρότι πολλοί άνθρωποι (και συντάκτες) έδωσαν και τη ψυχή τους.
Δεν έχει σημασία πως κατέληξε… Σημασία έχει ότι η 1η Οκτωβρίου, κανονικά, είναι ημέρα γενεθλίων για όλο τον Αθλητικό Τυπο.
Διότι ιδρύθηκε και εκδόθηκε η εφημερίδα από την οποία ξεπετάχτηκαν οι μεγαλύτεροι δάσκαλοι της δημοσιογραφίας, του αθλητικού ρεπορτάζ.
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
