MEDIA

Και με τον ταβερνιάρη και χωρίς αυτόν ο διχασμός επετεύχθη!

Εμείς το φωνάζουμε καιρό αλλά έχουμε κερδίσει και πολλά... κοσμητικά επίθετα! Όταν βλέπεις πέρα από τη μύτη σου αντιλαμβάνεσαι ότι το πρόβλημα είναι ο διχασμός.

Δε ξέρω αν είστε #με_τον_ταβερνιάρη που κυριαρχεί στο Twitter αλλά τελικά είναι εμφανές ότι ο διχασμός καλλιεργήθηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα
Συντάκτης: Δανάη Τριανταφυλλίδου Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Δε ξέρω αν είστε #με_τον_ταβερνιάρη που κυριαρχεί στο Twitter αλλά τελικά είναι εμφανές ότι ο διχασμός καλλιεργήθηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα

Λογικό δεν είναι να υπάρχει διχασμός; Όταν με παντελή απουσία σοβαρής και υπεύθυνης ενημέρωσης ή καμπάνιας και με μόνο επιχείρημα την επίκληση στο φόβο δεν είναι και δύσκολο να συμβεί. Ειδικά στην Ελλάδα.

Αν δείτε τι τρεντάρει τις τελευταίες ώρες θα μπορέσετε να καταλάβετε.

Κι αν το σκεφτούμε αυτός ο ταβερνιάρης μπορεί να είναι μόνο η αρχή…

Σε μια διαδικασία με απρόβλεπτες συνέπειες, με έλλειψη πεδίου επικοινωνίας και συνεννόησης αλλά και σεβασμού.

Και που λέτε όλο το θέμα άρχισε από εδώ

Επί της ουσίας ο άνθρωπος δέχθηκε αρνητικές κριτικές. Του χρεώνουν ότι δε συμπεριφέρεται καλά στους ανεμβολίαστους και κάποιος του υπενθύμισε κάτι… τιτιβίσματα

Ποια είναι η ουσία; Ότι ο διχασμός καλά κρατεί ακριβώς επειδή κυριαρχεί το απόλυτο μπάχαλο.

Κι όταν απουσιάζει η ενημέρωση (άρα και η εμπιστοσύνη) κυριαρχεί ο νόμος της αγέλης. Ο όχλος.

Που καιρός για συζήτηση;

Για να σας βάλουμε λίγο στο κλίμα, υπάρχει αυτή η άποψη.

Που αναφέρει δηλαδή ότι μέσω των Social Media οργανώνεται ολόκληρη επιχείρηση δολοφονίας χαρακτήρα. Ότι γίνεται… ομαδικό πέσιμο και αρχίζει ο διασυρμός.

Και βέβαια υπάρχει και αυτή η άποψη

Που αναφέρει ότι ο… ταβερνιάρης είναι ο πρώτος που προχώρησε σε στοχοποίηση. Διαβάσατε το γιατί

Για προσέξτε κι εδώ

Και πάλι εμφανής η έννοια της στοχοποίησης. Που ουσιαστικά κρύβει από πίσω της αυτό που λέμε εμεις: Διχασμός.

Δε ξέρω πάντως αν συμφωνείτε με αυτό

Αλλά για να μη ξεχνιόμαστε, η αρνητική διαφήμιση δεν παύει να είναι διαφήμιση.

Για να μη ξεχνιόμαστε…

Οι ταμπέλες στους ανθρώπους… Ο έντεχνος διαχωρισμός σε… νορμάλ και ψεκασμένους. Τα μέτρα τιμωρητικού και όχι ουσιαστικού χαρακτήρα. Η παντελής έλλειψη ενημέρωσης και κυρίως εμπιστοσύνης…

Όλα αυτά μπορούν να δημιουργήσουν τέτοιες καταστάσεις…

Για σκεφτείτε το.

 

Exit mobile version