Ο Άρης Πορτοσάλτε έχει δεχθεί δριμεία κριτική το τελευταίο διάστημα. Δεν το συζητάμε πως η ανεκδιήγητη δήλωσή του περί θυσίας για να φτιαχτεί σιδηρόδρομος ήταν από αυτές που σε βγάζουν από τα ρούχα σου. Αλλά ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ, αλήθεια, καταλαβαίνει τι κάνει;
Δεν είναι μόνο θέμα στοχοποίησης κάθε ανάρτηση. Αν κι από τη στιγμή που πατέρας παιδιού που χάθηκε τα βάζει μαζί του, περιττεύουν τα άλλα. Αλλά στο θέμα μας. Δεν στοχοποιούμε, ούτε προσπαθούμε να πούμε πως ο Πορτοσάλτε είναι χαμηλής αντίληψης. Κάθε άλλο. Απλώς, μήπως από την υπερπροσπάθεια ετών να στηρίξει τη γραμμή του κόμματος που, φανερά, υποστηρίζει, έχει ξεχάσει πως είναι να κάνεις κάτι άλλο; Μήπως έχει περάσει μέσα στο λειτουργικό του σύστημα το «βρέξει, χιονίσει», εγώ υπέρ της Νέας Δημοκρατίας θα λέω.
Σε μία εποχή που η τραγωδία στα Τέμπη έχει επισκιάσει τα πάντα, δεν μπορείς να λες καλή κουβέντα για κανέναν πολιτικό, πολλώ μάλλον όταν είναι της Κυβέρνησης. Έστω για λόγους σεβασμού. Αρχικά, πως είναι δυνατόν να μπαίνει κάποιος σε διαδικασία να κάνει πολιτική ανάλυση σε δημοσκόπηση; Αυτό καίει την ελληνική κοινωνία αυτή τη στιγμή; Το πολιτικό κόστος; Το πότε θα γίνουν εκλογές ή ακόμα περισσότερο το ποιος θα τις κερδίσει;
Ας ανοίξουμε μια παρένθεση εδώ. Ο ΑΝΤ1 και ο Νίκος Χατζηνικολάου έφαγαν κράξιμο για τη δημοσιοποίηση της δημοσκόπησης της MARC. Ο κεντρικός παρουσιαστής του Αμαρουσίου, μάλιστα, ανέφερε πως: «Δεν γίνεται να κάνουμε δημοσκοπήσεις ενώ ακόμα γίνονται κηδείες». Ο Νίκος Χατζηνικολάου ήθελε, βλέπετε, να καταγραφεί η διαφωνία του, αλλά δεν αρκεί αυτό. Ειδικά όταν έχουμε δημοσιογράφους με εκτόπισμα και δυναμική, αν θέλουν εξαιρούν τον εαυτόν τους από αυτό το θέατρο του παραλόγου. Κλείνει η παρένθεση.
Ο Άρης Πορτοσάλτε μπήκε στη διαδικασία να πει την άποψή του για όσα δημοσιεύτηκαν. «Μπορεί να μην αρέσει στη Νέα Δημοκρατία αυτό που θα πω, αλλά είναι μόνο Μητσοτάκης». Με άλλα λόγια, μόνο ο Πρωθυπουργός μπορεί να σώσει το πράγμα μετά το δυστύχημα στα τρένα. Είναι σαφές πως δεν βουτάει τη γλώσσα στο μυαλό του πριν μιλήσει.
Αυτή είναι το πιο καλοπροαίρετο και καλόπιστο πράγμα που μπορεί να σκεφτεί κανείς για τον Πορτοσάλτε. Διότι, σε κάθε άλλη περίπτωση, αν για παράδειγμα στήνονται από τόσο νωρίς πολιτικά παιχνίδια, όντως το «πίσσα και πούπουλα» είναι το μόνο που του «πρέπει».