Οι γονείς της δεν ήθελαν τον γάμο, γι’ αυτό εκείνος την απήγαγε και την έκλεισε σε πύργο στην Άνδρο με φρουρούς
Ο έρωτας της Ελένης Βάσσου και του στρατηγού Βάσου Μαυροβουνιώτη εξελίχθηκε σε μια ιστορία απαγωγής, πολιτικής δράσης και αγώνα
Στις αρχές του 19ου αιώνα, μια νεαρή γυναίκα από την Ήπειρο έμελλε να γράψει τη δική της συναρπαστική ιστορία στην ελληνική επανάσταση και τη νεοσύστατη Ελλάδα. Η Ελένη Βάσσου γεννήθηκε σε μια εποχή γεμάτη ανατροπές, όπου ο έρωτας και η πολιτική συνυφαίνονταν με δραματικό τρόπο. Η οικογένειά της, κυνηγημένη από τον οθωμανικό ζυγό, κατέφυγε στην Κέα, όπου η Ελένη πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της.
Εκεί γνώρισε έναν άνδρα που θα άλλαζε για πάντα τη μοίρα της: τον στρατηγό Βάσο Μαυροβουνιώτη. Εκείνος, πολεμιστής και ατρόμητος ηγέτης, ετοιμαζόταν να φύγει για τη Συρία, με σκοπό να ξεσηκώσει επανάσταση και εκεί. Η γνωριμία τους ήταν μοιραία. Η έλξη ανάμεσά τους ήταν ακατανίκητη, όμως υπήρχε ένα σοβαρό πρόβλημα. Οι γονείς της Ελένης αρνήθηκαν κατηγορηματικά να συναινέσουν σε αυτόν τον γάμο. Όμως, ο στρατηγός δεν επρόκειτο να δεχτεί την απόρριψη.
Χωρίς δεύτερη σκέψη, απήγαγε την Ελένη και την έκρυψε στην Άνδρο, στον πύργο του Γιαννούλη, ένα επιβλητικό οικοδόμημα που έμοιαζε βγαλμένο από μεσαιωνικό θρύλο. Δεν αρκέστηκε μόνο στο να την κλείσει εκεί – τοποθέτησε φρουρούς για να διασφαλίσει ότι κανείς δεν θα μπορούσε να την πάρει πίσω. Η Ελένη πέρασε μήνες σε αυτήν τη μοναχική φυλακή, ζώντας σαν ηρωίδα βγαλμένη από ρομαντικό μυθιστόρημα.
Όταν ο Μαυροβουνιώτης επέστρεψε από τη Βηρυτό το 1826, την πήρε μαζί του στον Πειραιά. Από εκείνη τη στιγμή, η Ελένη δεν ήταν πια μια προστατευμένη κόρη, αλλά μια γυναίκα που επέλεξε τη μοίρα της. Στάθηκε στο πλευρό του στρατηγού σε κάθε μάχη. Δεν έμεινε στη σκιά του, αλλά έγινε η γραμματέας του, η σύμβουλός του, η νοσοκόμα των στρατιωτών. Η συμβολή της στην πολιορκία της Καρύστου ήταν καθοριστική. Δεν ήταν μόνο παρατηρητής των γεγονότων, αλλά έπαιξε ενεργό ρόλο στις διαπραγματεύσεις με τον Κιουταχή, συμμετέχοντας σε κρίσιμες πολιτικές κινήσεις.
Μετά την επανάσταση, η Ελένη εγκαταστάθηκε στη Σαλαμίνα, όπου αναδείχθηκε σε σημαντική πολιτική φιγούρα. Το σπίτι της έγινε κέντρο της αντιπολίτευσης κατά του Καποδίστρια. Πίστευε σε μια Ελλάδα με ρωσική επιρροή και δεν δίστασε να εκφράσει ανοιχτά τις απόψεις της, συγκεντρώνοντας γύρω της ομοϊδεάτες.
Επί Όθωνα, μετακόμισε με τον σύζυγό της στην Αθήνα, όπου έλαμψε ως μία από τις πιο επιφανείς γυναίκες της αθηναϊκής κοινωνίας. Οι βραδιές που διοργάνωνε ήταν θρυλικές, προσελκύοντας την αφρόκρεμα της εποχής. Όμως, η φήμη της δεν περιοριζόταν στην ομορφιά της ή στην κοινωνική της θέση. Οι ποιητές την εξύμνησαν για το θάρρος της, την εξυπνάδα της και το αδάμαστο πνεύμα της.
Έζησε μια γεμάτη ζωή, φτάνοντας μέχρι τα βαθιά γεράματα. Άφησε πίσω της μια κληρονομιά που συνεχίστηκε από τους γιους της, οι οποίοι ακολούθησαν τα βήματα του πατέρα τους στον στρατό. Η ιστορία της Ελένης Βάσσου δεν είναι μόνο μια ιστορία έρωτα, αλλά και μια ιστορία αφοσίωσης, αγώνα και θάρρους.