Ποια ηταν η τιμωρία για τους πολύ πλούσιους στην Αρχαία Αθηνα και γιατί; – Τι έκαναν στους φοροφυγάδες;
Οι Αθηναίοι δεν ανέχονταν την τσιγκουνιά των πλούσιων.
Στην Αρχαία Αθήνα, οι πολύ πλούσιοι δεν είχαν επίσημη “τιμωρία” με τη σύγχρονη έννοια, αλλά υπήρχαν υποχρεώσεις που μπορούσαν να γίνουν ιδιαίτερα επιβαρυντικές αν προσπαθούσαν να τις αποφύγουν.
Οι πλούσιοι Αθηναίοι έπρεπε να συμμετέχουν σε λειτουργίες, δηλαδή να χρηματοδοτούν δημόσια έργα και δραστηριότητες, όπως να πληρώνουν για το ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων, να καλύπτουν το κόστος εξοπλισμού και συντήρησης μιας πολεμικής τριήρους και να χρηματοδοτούν αθλητικές διοργανώσεις.
Οι Αθηναίοι δεν ανέχονταν την τσιγκουνιά των πλούσιων. Αν κάποιος ισχυριζόταν ότι δεν ήταν αρκετά πλούσιος για να πληρώσει μια λειτουργία, μπορούσε να τον προκαλέσει ένας συμπολίτης του με τη “αντίδοσι” (ανταλλαγή περιουσίας).
Ο πλούσιος που δεν ήθελε να πληρώσει μπορούσε να προτείνει ότι ένας άλλος συμπολίτης του ήταν πλουσιότερος και έπρεπε να αναλάβει τη λειτουργία. Ο κατηγορούμενος μπορούσε είτε να δεχτεί την υποχρέωση είτε να δεχτεί ανταλλαγή περιουσίας με αυτόν που τον κατηγορούσε. Αν ο πρώτος ήταν όντως πλουσιότερος, η ανταλλαγή ήταν καταστροφή γι’ αυτόν.
Αν και οι Αθηναίοι δεν φορολογούσαν αυστηρά τους πλούσιους, όσοι δεν συνεισέφεραν στο κοινό καλό γίνονταν αντικείμενο περιφρόνησης. Ένας τσιγκούνης πλούσιος μπορούσε να εξευτελιστεί δημόσια και να χάσει την πολιτική του επιρροή.
Έτσι, στην Αρχαία Αθήνα ή πλήρωνες τις υποχρεώσεις σου ως πλούσιος ή ρίσκαρες να χάσεις την περιουσία σου και τη φήμη σου.