Το 1934, σε ένα μικρό χωριό του Καναδά, γεννήθηκαν τα πρώτα πεντάδυμα στην Ιστορία που επέζησαν της βρεφικής ηλικίας. Οι Dionne quintuplets—Γιβόν, Ανέτ, Σεσίλ, Εμιλί και Μαρί—έγιναν παγκόσμιο φαινόμενο. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την εποχή και όλοι ήθελαν να τις δουν. Όμως, η παιδική τους ηλικία δεν ήταν σαν των άλλων παιδιών. Αντί να μεγαλώσουν με την οικογένειά τους, μετατράπηκαν σε τουριστικό θέαμα, με τη ζωή τους να εκτυλίσσεται πίσω από γυάλινους τοίχους, μπροστά στα μάτια χιλιάδων επισκεπτών.
Λίγους μήνες μετά τη γέννησή τους, η κυβέρνηση του Καναδά αφαίρεσε την κηδεμονία από τους γονείς τους και τις έκανε “ιδιοκτησία του κράτους”, υποτίθεται για να προστατευτούν. Σύντομα, χτίστηκε το “Quintland”, ένας ειδικός χώρος σχεδιασμένος σαν ζωολογικός κήπος, όπου οι πέντε αδερφές μεγάλωναν μακριά από την οικογένειά τους. Ο κόσμος μπορούσε να τις παρακολουθεί να παίζουν μέσα από γυάλινους τοίχους, σαν να ήταν έκθεμα σε μουσείο.
Περισσότεροι από 3 εκατομμύρια τουρίστες επισκέφθηκαν το Quintland μέσα σε λίγα χρόνια. Οι αδερφές έγιναν το μεγαλύτερο τουριστικό αξιοθέατο του Καναδά, ξεπερνώντας ακόμα και τους Καταρράκτες του Νιαγάρα. Το κράτος κέρδιζε τεράστια ποσά από το εμπορικό τους όνομα, καθώς η εικόνα τους διαφημιζόταν παντού: από παιχνίδια και καρτ-ποστάλ μέχρι διαφημίσεις για παιδικές τροφές.
Όμως, η αλήθεια πίσω από τη βιτρίνα ήταν τραγική. Οι αδερφές μεγάλωναν αποκομμένες από τον κόσμο, σαν πειραματόζωα. Δεν είχαν φυσιολογική οικογενειακή ζωή, ούτε καν επαφή με τα άλλα παιδιά. Όταν επέστρεψαν στην οικογένειά τους στα εννέα τους χρόνια, η ζημιά είχε ήδη γίνει. Δεν κατάφεραν ποτέ να νιώσουν ότι ανήκουν κάπου.
Στα γεράματά τους, οι επιζήσασες αδερφές μήνυσαν το καναδικό κράτος για την εκμετάλλευση και την απάνθρωπη μεταχείριση που υπέστησαν. Το 1998, τους δόθηκε αποζημίωση 4 εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά τα χρόνια που είχαν χαθεί δεν θα μπορούσαν ποτέ να επιστραφούν.