Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ πέρασε τους τελευταίους μήνες της ζωής του στο άσυλο του Saint-Paul-de-Mausole στη Γαλλία, ένα μοναστήρι που λειτουργούσε ως ψυχιατρική κλινική. Είχε ζητήσει ο ίδιος να νοσηλευτεί, καθώς οι κρίσεις που υπέφερε τον καθιστούσαν ασταθή. Το μικρό του δωμάτιο είχε ένα παράθυρο με θέα στην εξοχή και το χωριό Σεν Ρεμί ντε Προβάνς. Εκεί γεννήθηκαν μερικά από τα πιο διάσημα έργα του.
Παρόλο που ο Βαν Γκογκ μπορούσε να βγαίνει στους κήπους του ασύλου και να ζωγραφίζει σε ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο, δεν του επιτρεπόταν να έχει τα σύνεργά του μέσα στο υπνοδωμάτιό του, πιθανώς για λόγους ασφαλείας. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να αποτυπώνει τη θέα έξω από το παράθυρό του με κάθε λεπτομέρεια. Σχεδίαζε τη σύνθεση στο εργαστήριό του και έπειτα την μετέτρεπε σε ζωγραφικό έργο, βασιζόμενος στη μνήμη και στη φαντασία του.
Το πιο εμβληματικό έργο αυτής της περιόδου είναι η «Έναστρη Νύχτα», ένας πίνακας γεμάτος ένταση και κίνηση, όπου τα αστέρια μοιάζουν να στροβιλίζονται στον νυχτερινό ουρανό. Εκτός από αυτό, ζωγράφισε 21 παραλλαγές της θέας από το παράθυρό του, καταγράφοντας την εναλλαγή του φωτός και των εποχών. Η «Έναστρη Νύχτα πάνω από τον Ροδανό» είναι επίσης μια εναλλακτική εκδοχή της νυχτερινής του ματιάς, αν και δημιουργήθηκε πριν από την περίοδο του ασύλου.
Σήμερα, τα έργα του Βαν Γκογκ θεωρούνται ανεκτίμητα. Η «Έναστρη Νύχτα» βρίσκεται στη μόνιμη συλλογή του MoMA στη Νέα Υόρκη και αν ποτέ έβγαινε σε δημοπρασία, η αξία της θα ξεπερνούσε το 1 δισεκατομμύριο ευρώ.