Βασίλης Σπανούλης: Η κατάκτηση έφερε και υποχρέωση

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Μετά και τη νέα ήττα του Ολυμπιακού οι φωνές για το ότι «πρέπει να σταματήσει ο Βασίλης Σπανούλης» πύκνωσαν. Αξίζει όμως να συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι ο Βασίλης Σπανούλης έγινε ο παίκτης που ενσάρκωσε τα όνειρα και τις προσδοκίες του Παναγιώτη και του Γιώργου Αγγελόπουλου. Δεν είναι απλώς ο ηγέτης και αρχηγός μιας εποχής. Είναι εκείνος που άφησε τον πανίσχυρο Παναθηναϊκό της εποχής για να αναλάβει μια ομάδα που αναζητούσε το δρόμο προς τις επιτυχίες. Ούτε τα χρήματα έλειψαν ούτε και οι ακριβές μεταγραφές. Το ρόστερ του Ολυμπιακού ήταν για All Star Game.

Όμως κάτι έλειπε. Κι αυτό το έδωσε ο Σπανούλης.

Διότι ο αρχηγός του Ολυμπιακού δεν προσέφερε μόνο την αναμφισβήτητη αγωνιστική του αξία. Η προσωπικότητά του άλλαξε τα πάντα. Από τα αποδυτήρια μέχρι τη συμπεριφορά του πάγκου… Και πολλά ακόμα.

Ο πρόλογος αυτός αν και μεγάλος είναι απαραίτητος προκειμένου να καταθέσουμε την άποψή μας ότι ο Βασίλης Σπανούλης κατέκτησε το δικαίωμα να πει εκείνος το «ΤΕΛΟΣ». Όχι να του το πουν, αλλά να το πει. Εκείνος ορίζει το μέλλον του και όπως προαναφέραμε το έχει κατακτήσει αυτό.

Με την απόδοσή του, με τους τίτλους του, με όσα έχει πετύχει. Με το ότι άλλαξε όλη την ιστορία του Ολυμπιακού.

Το σεβασμό τον έχει κερδίσει και βέβαια εκείνος θα πει το πότε θα σταματήσει. Όμως εδώ υπάρχει και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό.

Η συγκεκριμένη κατάκτηση δημιουργεί και υποχρέωση απέναντι στην ομάδα που ο ΙΔΙΟΣ έφτασε στην κορυφή. Που ο ίδιος της άλλαξε την ιστορία. Μια υποχρέωση για το ότι η ομάδα θα πρέπει να συνεχίσει το ρόλο της, με τη βαριά κληρονομιά του αρχηγού να την καθοδηγεί. Αλλά όχι να τη δεσμεύει.

Όχι να εξαρτάται το μέλλον από την κληρονομιά. Αλλά να εμπνέεται.

Υπό αυτό το πρίσμα ο Βασίλης Σπανούλης θα κληθεί να πάρει την απόφαση για το πότε θα μπει το «τέλος». Συνδυάζοντας όμως την κατάκτηση με την υποχρέωση αλλά και κρίνοντας από την αγωνιστική εικόνα που παρουσιάζει στα 38 προς 39 του . Διότι δεν αξίζει στην ιστορία του και σε όσα έχει κάνει να συζητάμε τίποτε άλλο διαφορετικό.