Μπορέλι: «Έκανα μ@λ@κία που έφυγα από τον Παναθηναϊκό!»

Ο Χουάν Χοσέ Μπορέλι σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε αναφέρθηκε στην αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό, δείχνοντας μετανιωμένος, ενώ δεν έκρυψε και το παράπονό του.

Αναλυτικά όσα δήλωσε ο παλαίμαχος παίκτης του Παναθηναϊκού στο trifilara.gr:

Ρωτάει αρκετός κόσμος τι κάνεις αυτό το διάστημα… Έχεις λείψει στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού.

«Και εμένα μου λείπει πολύ η ομάδα. Είμαι εδώ στη Ρίβερ Πλέιτ, στη δεύτερη ομάδα μαζί με τα παιδιά που είναι δίπλα στην πρώτη ομάδα. Δουλεύουμε μαζί με τον Γκαγιάρντο και είναι πολύ ωραίο, γιατί βλέπουμε παίκτες που έπαιξαν στις μικρές ομάδες να βρίσκονται τώρα στην πρώτη ομάδα, όπως ο Μοντιέλ που τον είχα εγώ».

Παναθηναϊκός: Όλες οι ειδήσεις

Όλο αυτό το διάστημα που είσαι στη Ρίβερ Πλέιτ, σε έχει ενοχλήσει κανείς από τον Παναθηναϊκό; Να σου ζητήσουν την βοήθεια σου, σε θέματα scouting;

«Ποτέ!Ποτέ! Αυτός είναι ένας πόνος που έχω μέσα μου, γιατί πιστεύω ότι ήμουν καλός στον Παναθηναϊκό και βοήθησα και περίμενα ένα τηλέφωνο να μιλήσω με κάποιον από την ομάδα, αλλά ποτέ δεν έγινε…».

Πιστεύεις ότι ο Παναθηναϊκός επειδή τώρα τελευταία έχει αφήσει λίγο την Αργεντινή, μπορεί να σε αξιοποιήσει με κάποιον τρόπο και να δουλέψετε μαζί; Να τους βοηθήσεις για παράδειγμα, ώστε να αποκτήσει νέους Μπορέλι;

«Ναι, σίγουρα! Εδώ υπάρχουν παίκτες που θα μπορούσαν να παίξουν στην Ελλάδα άνετα. Για αυτό και για μένα είναι μεγάλη έκπληξη που δεν με πήραν ποτέ τηλέφωνο να με ρωτήσουν για παίκτες. Για την πορεία του ποδοσφαίρου εδώ. Αλλά εντάξει, εγώ τον έχω στην καρδιά μου τον Παναθηναϊκό και την Ελλάδα και μου λείπουν πολύ».

Είσαι προπονητής τα τελευταία χρόνια. Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο να έρθεις στην Ελλάδα και να δουλέψεις ακόμα και στον Παναθηναϊκό ως προπονητής;

«Ναι, είναι ένα όνειρο που έχω.Μπορεί πολύς κόσμος να πιστεύει ότι ο Μπορέλι είναι ένας άνθρωπος που γελάει και δεν δουλεύει. Και εδώ είχα τα ίδια, αλλά όταν βλέπουν τη δουλειά που κάνεις, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Εμείς κάνουμε πολλά με τα παιδιά. Βλέπουμε βίντεο, μελετάμε τακτική και ο Μπορέλι δεν είναι αυτός που γελάει μόνο. Δουλεύει μωρέ!»

Είσαι πιο πολύ Όσιμ;

«Όχι! Σαν προπονητής είμαι ο Χουάν. Είχαμε τον Πασαρέλα, τον Μενότι και τώρα έχουμε τον μεγάλο Γκαγιάρντο, που έχει ένα στιλ που παίζουμε κι εμείς στη δεύτερη ομάδα».

Για το αν αισθάνεται έτοιμος για το επόμενο βήμα ο Μπορέλι είπε:

«Σίγουρα. Όταν κάνεις τα πάντα, όταν έχεις δουλέψει σε όλες τις κατηγορίες, είσαι έτοιμος για να πάρεις μία ομάδα».

Λοιπόν ας ελπίσουμε να χτυπήσει το τηλέφωνό σου και να είναι από την Ελλάδα κάποια στιγμή σύντομα, γιατί μας έχεις λείψει πάρα πολύ.

«Και εμένα μου έχετε λείψει…»

Παρακολουθείς τι κάνει ο Παναθηναϊκός; Διαβάζεις τα νέα του;

«Όχι,δεν βλέπω πολύ! Βλέπαμε ποδόσφαιρο από την Ελλάδα, μόνο όταν είχε παίξει ο Ολυμπιακός στο Champions League».

Δεν πηγαίνει καλά ο Παναθηναϊκός εδώ και αρκετά χρόνια. Σε στεναχωρεί που είναι μακριά αυτή η ομάδα από το επίπεδο που ήταν ο Παναθηναϊκός στα δικά σου χρόνια;

«Είναι κρίμα αυτό. Εγώ βλέπω ότι από τη στιγμή που φύγαμε από την Ελλάδα, ο Ολυμπιακός τα έχει πάρει όλα. Είναι κρίμα και για τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Έβλεπα πρόσφατα το γκολ που έβαλα στον αγώνα με την Λέγκια και το Στάδιο ήταν γεμάτο. Αυτά που μου λέτε με στεναχωρούν, γιατί εγώ αγαπώ πολύ τον Παναθηναϊκό και είναι κρίμα να βρίσκεται σε αυτή την θέση».

Πάμε λίγο στο παρελθόν. Έχουν περάσει πολλά χρόνια, αλλά ακόμα ο κόσμος ρωτάει γιατί έφυγες τότε από τον Παναθηναϊκό και γιατί πήγες στην Οβιέδο;

«Γιατί έκανα λάθος. Μέσα σε ένα βράδυ έκανα πολλά που δεν έπρεπε. Το μεγαλύτερο λάθος που έκανα, ήταν που έφυγα, αυτό το ξέρω. Την επόμενη μέρα μίλησα με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη και μου είπε ότι τα ήξερε όλα και ήθελε να μείνω στον Παναθηναϊκό. Εγώ του είπα ότι αυτό ήθελα και εγώ αλλά είχα κάνει μαλακία. Είναι κάτι που το σκέφτομαι καθημερινά και πιστεύω ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανα».

Φαίνεται ότι το έχεις μετανιώσει…

«Κάθε μέρα. Σου λέω την ημέρα που έκανα το συμβόλαιο με την Οβιέδο, το βράδυ έκλαιγα. Έκλαιγα γιατί καταλάβαινα τι λάθος έκανα. Ναι, κάθε μέρα…»

Να μιλήσουμε λίγο για τον Παναθηναϊκό που έζησες. Πρώτα από όλα θέλω να μου πεις κάτι. Από τότε δεν έχεις μιλήσει με τον Ρότσα. Για ποιο λόγο;

«Ναι, έχεις δίκιο. Όχι, δεν έχω μιλήσει με τον Ρότσα, αλλά μερικές φορές βλέπω παιχνίδια, βλέπω γκολ και μου λείπει πολύ. Έζησα μεγάλες στιγμές στον Παναθηναϊκό. Τις μεγαλύτερες. Ο Χουάν πάντα ήταν μαζί μου. Τον αγαπώ πολύ. Ο Χουάν ήταν αυτός που με βοήθησε πολύ και εντός και εκτός γηπέδου».

Ποια ήταν η πιο όμορφη στιγμή, αυτή που δεν θα την ξεχάσεις ποτέ;

«Ο αγώνας στο Καραϊσκάκη που κερδίσαμε 2-1 με το γκολ του Καπουράνη, μετά το γκολ που πέτυχα με τη Λέγκια, το γκπλ με την ΑΕΚ που ο Χουάν ήταν το νούμερο 7 και μπήκε στον αγώνα ως αλλαγή, έκανε σέντρα ο Γεωργιάδης και έβαλα το γκολ με το κεφάλι. Έχω μεγάλες στιγμές που θυμάμαι με τον Παναθηναϊκό».

Ζήσατε πάρα πολλά. Πολύ όμορφα πράγματα. Γεμάτο γήπεδο, πρωταθλήματα και φτάσατε και στους τέσσερις στο Champions League… Αν μπορούσες να επιστρέψεις στο 1996 και στα παιχνίδια με τον Άγιαξ, τι θα άλλαζες στο δεύτερο παιχνίδι;

«Τι θα άλλαζα; Πολλά πράγματα κυρίως την ομάδα».

Τώρα που είσαι και προπονητής και έχεις διαφορετικό μυαλό;

«Δεν μπορούσαμε να κάνουμε και πολλά γιατί ήταν μεγάλη η διαφορά. Ο Άγιαξ είχε ομαδάρα και εμείς ήμασταν μία καλή ομάδα αλλά υπήρχε μεγάλη διαφορά. Πιστεύω ότι μπορούσαμε να πιέσουμε περισσότερο την άμυνα τους για να μην παίξουν άνετα στις αλλαγές πασών. Να πρεσάρουμε πιο πολύ μπροστά. Δώσαμε πολύ χώρο και ο Άγιαξ όταν έχει χώρο γίνεται επικίνδυνος».

Όταν είχες έρθει στον Παναθηναϊκό, δεν ήταν εύκολα τα πράγματα. Είχες φύγει από την Αργεντινή ως ένας ανερχόμενος ποδοσφαιριστής, αλλά τα βρήκες λίγο δύσκολα εδώ. Στα πρώτα σου χρόνια στον Παναθηναϊκό, σκέφτηκες να επιστρέψεις στην Αργεντινή; Το είχες κάνει ήδη μια φορά αν θυμάμαι καλά…

«Ναι. Με το που με πήρε τηλέφωνο ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, μου είπε “Έλα εδώ, έλα να παίξεις εδώ”».

Σκέφτηκες λοιπόν, να πεις ότι δεν μπορώ εγώ στην Ευρώπη, δεν μπορώ στην Ελλάδα, θα πάω στην Αργεντινή, δεν θα πετύχω στον Παναθηναϊκό.

«Πρώτα από όλα εγώ έφυγα από εδώ, είχαμε πήραμε το πρωτάθλημα στην Αργεντινή. Ήταν δύσκολο γιατί έφυγα σε μεγάλη στιγμή, σε μεγάλη φόρμα και πήγα στην Ελλάδα και μου έτυχε ένας προπονητής που δεν με ήθελε. Ήταν δύσκολα τα πράγματα, ήταν άλλο ποδόσφαιρο. Όταν πήγα στην Ελλάδα δεν με ήθελε ο πρώτος προπονητής (Βασίλης Δανιήλ), δεν με ήθελε ο δεύτερος προπονητής (Ίβιτσα Όσιμ). Πιστεύω ότι ήταν εναντίον του Γιώργου Βαρδινογιάννη, γιατί με τον Γιώργο είχαμε καλή σχέση. Έπειτα όταν πήρε την ομάδα ο Χουάν (Ρότσα) αυτό ήταν το καλύτερο για μένα, γιατί ήταν ο προπονητής που με πήρε, μίλησε με τον Γιώργο για να με πάρει και εκεί άρχισαν όλα».

Με τον κ. Βαρδινογιάννη είχατε πάρα πολύ καλή σχέση…

«Αα τον Γιώργο. Προχθές είδα το βίντεο που πήραμε το κύπελλο. Ο Γιώργος τότε είχε τον γιο μου αγκαλιά και τώρα ο γιος μου έχει φτάσει 27 χρόνων. Έβλεπα αυτές τις εικόνες και καταλάβαινα ότι τον Γιώργο τον αγαπάω πολύ. Σαν πατέρα μου. Ο Γιώργος για μένα ήταν καλός πρόεδρος. Έκανε σωστές κινήσεις όμως δεν ξέρω τι μεσολάβησε μετά».

Πάντως μία φορά ήρθες στην Ελλάδα πριν από αρκετά χρόνια και είδες παιχνίδι του Παναθηναϊκού! Πως αισθάνθηκες στην επιστροφή σου;

«Πολύ καλά. Πήγα για να δω ένα παιχνίδι του Παναθηναϊκού, δεν θυμάμαι ακριβώς με ποια ομάδα (Ανόρθωση) ήταν και αισθάνθηκα πολύ καλά. Εγώ θέλω να γυρίσω στην Ελλάδα, μου λείπει πολύ, ιδίως η ταβέρνα “Argentina” με τον κ.Ηλία. Xθες μάλιστα έδωσα μια συνέντευξη στην Αργεντινή και μιλάγαμε για τον καλύτερο φορ που είχα παίξει. Ήταν ο Κριστόφ Βαζέχα. Δεν γνωρίζω βέβαια τι κάνει ο Κρίστοφ, αλλά ήταν από τους καλύτερους που είχα παίξει».

Ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης ο Βαζέχα, εννοώ ως παίκτης ποιότητας, παίκτης αξίας;

«Ναι. Για μένα ναι. Εγώ έπαιξα εδώ με πολύ γνωστά ονόματα αλλά πιστεύω ότι με τον Κριστόφ έπαιζα με τα μάτια κλειστά».

Θα ήθελα να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο του Παναθηναϊκού.

«Τον αγαπώ πάρα πολύ τον κόσμο του Παναθηναϊκού για όλα αυτά που μου έδωσε και όλη την Ελλάδα γιατί ήταν σαν δεύτερη πατρίδα μου. Μου έδωσε πολλά τόσο σε μένα όσο και στην οικογένειά μου η Ελλάδα και την αγαπώ για αυτό».