Ονειρική ήταν η περσινή σεζόν για τη Λαμία. Στην ποδοσφαιρική διάλεκτο θα λέγαμε πως ταβάνιασε. Πιο πάνω δεν πάει για τώρα.
Πάντα σε μία επιτυχία υπάρχουν πολλοί συντελεστές. Είχαμε τονίσει πως καθοριστική ήταν η συμβολή του Πανουργιά Παπαϊωάννου, καθώς εκτόξευσε το μπάτζετ. Εξίσου σημαντική και η δουλειά του Μάκη Χάβου. Και φυσικά υπήρχαν και παίκτες που έκαναν τη διαφορά.
Μία καλή σεζόν, όμως, από μόνη της δε λέει πολλά. Μάλλον κάτι τέτοιο θα σκέφτηκαν και γενικότερα στην ποδοσφαιρική πιάτσα και γι’ αυτό κανένας ποδοσφαιριστής δεν έκανε το παραπάνω βήμα. Ρίχνοντας μία ματιά σε όλους τους περσινούς πρωταγωνιστές, ούτε ένας δεν μπόρεσε να εξαργυρώσει τις καλές του εμφανίσεις.
Μήπως αυτή ήταν μία δικαίωση για τη διοίκηση που προσπάθησε να κρατήσει σχεδόν όλους τους παίκτες χωρίς να τους κάνει αύξηση; Μήπως τελικά ακόμη και εκείνοι που διαφημίστηκαν πολύ, να ήταν τελικά υπερτιμημένοι;
Ας τους πιάσουμε έναν έναν τους περσινούς πρωταγωνιστές. Ο Σαράνοφ ακόμη είναι χωρίς ομάδα και έφτασε να μιλάει με τον ΠΑΣ Γιάννινα της Super League 2. Ο Αντέτζο τρέναρε τη Λαμία όλο το καλοκαίρι γιατί περίμενε υποτίθεται μία σούπερ πρόταση. Τελικά γύρισε δεν βρήκε τίποτα από πουθενά παρά τα όσα διαλαλούσε ο εκπρόσωπος του με αποτέλεσμα να γυρίσει.
Να συνεχίσουμε; Τον Μπερτόγλιο τον πρότειναν σε όλες τις ομάδες που έπαιζαν στην Ευρώπη και σε κάποιες στην Κύπρο. Κανείς δεν τσίμπησε και πήγε στην πατρίδα του. Ο Μπαράλες από καραμπόλα πήγε στον Αστέρα Τρίπολης και με λιγότερα λεφτά από αυτά που είχε πέρυσι. Ο Πλιάτσικας έφτασε να γυρίσει… τρέχοντας γιατί το τηλέφωνό του είχε χτυπήσει μόνο από τον Απόλλωνα Σμύρνης της Super League 2, ενώ κάπου καλύτερα δεν βρήκαν ούτε οι Δημούτσος, Μπεχαράνο και Τομάς. Μόνο ο Βασιλαντωνόπουλος, που κάποιοι δεν ήθελαν στη Λαμία, θα μπορούσε να έχει κάνει το παραπάνω βήμα εάν δεν του έκλεινε τον δρόμο η ΑΕΚ. Από τη στιγμή που τα παραδείγματα είναι πολλά και η εξαίρεση καμία, τυχαίο δεν μπορεί να είναι…