Άκουσα μία ιστορία τις προάλλες και είπα να τη μοιραστώ μαζί σας. Για να πιάσουμε τα του οίκου μου, ο κάθε μάνατζερ είναι πολύ εύκολο να έρθει σε προστριβή με ομάδες. Συνήθως μία που τσακώνεσαι, μία που τα βρίσκεις. Εκτός και εάν γίνει κάτι χοντρό.
Ακόμα και τότε, όπως μου είπε ένας φίλος, εάν θέλουν έναν παίκτη πολύ, αναγκάζονται να κάνουν πίσω. Έστω και εάν οι ομάδες μερικές φορές προσπαθούν να σε βγάλουν από το παιχνίδι, όταν δεν μπορούν, ψωνίζουν από εσένα και κομμάτια να γίνει. Ο μάνατζερ της ιστορίας μας, όμως, έκανε κάτι διαφορετικό.
Δεν τσακώθηκε απλώς με τους διοικούντες ομάδας της Super League 1. Όπως εκείνα ισχυρίζονται, κατάφερε να… χάσει κάποιους φακέλους. Το περιεχόμενο δεν ήταν και μικρό και έπρεπε να πάει σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές. Δεν έφτασε ποτέ, όμως, στον προορισμό του.
Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο στη συνέχεια έλεγαν παντού τα χειρότερα. Όλα αυτά μέχρι να ξεκινήσει αυτή η μεταγραφική περίοδος. Έλα, όμως, που πλέον κάνουν τη μία δουλειά μετά την άλλη μαζί του.
Εγώ με τόσα που έχω δει στην πιάτσα, δεν εντυπωσιάζομαι με τίποτα. Αλλά ρε παιδιά, κρατήστε λίγο χαρακτήρα έτσι για τα μάτια του κόσμου.