Το μεγαλείο της ψυχής του αλλά και την απλότητά του, αν και αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους και πιο ακριβοπληρωμένους καλαθοσφαιριστές παγκοσμίως, απέδειξε για πολλοστή φορά ο Έλληνας αστέρας του ΝΒΑ Γιάννης Αντετοκούμπο.
Ο 23χρονος παίκτης των Μιλγουόκι Μπακς και της εθνικής ομάδας, ο οποίος βρίσκεται αυτές τις ημέρες στη χώρα μας “τρέχοντας” μια φιλανθρωπική καμπάνια, πρόσφερε τις πρώτες βοήθειες σε ηλικιωμένο άνδρα που λιποθύμησε λόγω της αφόρητης ζέστης.
Το μεσημέρι της Πέμπτης η κατάσταση ήταν αποπνικτική λόγω του καύσωνα, καθώς η θερμοκρασία άγγιξε και τους 37 βαθμούς Κελσίου. Εκρηκτική ατμόσφαιρα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες όπως οι ηλικιωμένοι. Ένας υπέργηρος άνδρας στο Γουδί ζαλίστηκε εξαιτίας της θερμοκρασίας και έδειξε έτοιμος να καταρρεύσει. Μια γυναίκα που περνούσε από το σημείο, αντιλήφθηκε τι συμβαίνει και πρόλαβε να τον κρατήσει πριν καταρρεύσει αναίσθητος. Όμως το βάρος του παππού ήταν μεγάλο για εκείνη.
Τότε σαν από μηχανής Θεός εμφανίστηκε ένας ψηλός γεροδεμένος άνδρας, που έπιασε τον ηλικιωμένο, τον σήκωσε και τον έβαλε να καθίσει σε μια καρέκλα για να συνέλθει. Μόλις η γυναίκα γύρισε για να δει ποιο ήταν το πρόσωπο που βοήθησε εκείνη αλλά κυρίως τον άτυχο άνδρα, έμεινε έκπληκτη. Μπροστά της στεκόταν ο ύψους 2.11 Γιάννης Αντετοκούμπο. Με τη σεμνότητα και την ταπεινότητα που τον διακρίνει, την ρώτησε τι συνέβη, αν γνωρίζει τον ηλικιωμένο, ενώ έμεινε για αρκετή ώρα στο σημείο μέχρι εκείνος να συνέλθει.
Η γυναίκα κάλεσε ασθενοφόρο που έφτασε στο σημείο και παρέλαβε τον ηλικιωμένο για να τον μεταφέρει σε εφημερεύον νοσοκομείο. Αργότερα η ίδια ανέβασε μια φωτογραφία στο facebook και περιέγραψε την εμπειρία της, πλέκοντας παράλληλα το εγκώμιο του Γιάννη Αντετοκούμπο.
«Είσαι τεράστιος αθλητής και σήμερα διαπίστωσα πόσο τεράστιος άνθρωπος είσαι.. Σ’ ένα στενάκι του Γουδιού, γυρνώντας από μάθημα, ένας παππούς καταρρέει σχεδόν.. τρέχω να τον κρατήσω και τον ακουμπάω με την πλάτη σ’ ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο.. και κάπου εκεί νιώθω 2 χεριά πίσω μου να με βοηθάνε σηκώνοντάς τον κ ακουμπώντας τον στο πεζοδρόμιο. . Τρέμοντας κάλεσα το 166 και όλα τα υπόλοιπα τα έκανες εσύ. . Και δεν ήταν λίγα..»