Μπορεί η Τότεναμ να έδειχνε το απόλυτο αφεντικό στον αγωνιστικό χώρο, η Γιουβέντους όμως έδειξε γιατί είναι πολύ μεγαλύτερη ομάδα
Το ποδόσφαιρο δεν είναι αριθμοί. Αν ήταν, η Τότεναμ θα είχε προκριθεί στους «8». Το άξιζε. Στα 177 λεπτά των δύο αγώνων έκανε τη Γιουβέντους να τρεκλίσει. Της έδειξε πως παίζεται το ποδόσφαιρο του μέλλοντος.
Η «βέκια σινιόρα» όμως της έδειξε την… βαριά της φανέλα και πως στα ματς που κρίνουν προκρίσεις, δεν θυμάται εν τέλει κανένας αυτόν που έπαιξε όμορφα, αλλά αυτόν που κέρδισε. Και αυτός ήταν -ώ τι έκπληξη- η Γιούβε που νίκησε στο «Γουέμπλεϊ» με 2-1 και πέταξε εκτός την υπέροχη ομάδα του Ποκετίνο.
Δεν χρειάστηκε να το μελετήσει πολύ, της αρκούσαν μόλις τρία λεπτά. Δύο αλλαγές του Αλέγκρι έκαναν τη διαφορά. Οι… παρωχημένοι Λιχτστάιντερ και Ασαμόα και το εξίσου παρωχημένο 4-4-2 που γύρισε το σύστημα ο Ιταλός. Από μια σέντρα του Ελβετού ο Κεντίρα έστρωσε την μπάλα στον «πιπίτα» που ισοφάρισε (64’). Από εκεί οι «μπιανκονέρι» δεν επέτρεψαν καν στα «σπιρούνια» να πάρουν ανάσα, να αντιδράσουν. Ο Ιγουαΐν έβγαλε φάτσα τον Ντιμπάλα με τον Λορίς και η ανατροπή ήταν γεγονός (67’).
Αυτό έκανε η Γιουβέντους σε όλο το ματς! Μερικά δευτερόλεπτα αργεντίνικης μαγείας ήταν αρκετά, συν την καρδιά του πρωταθλητή. Του Κιελίνι που έπαιζε και για τους Μπαρτζάλι, Μπενατιά που «παραπατούσαν». Ειδικά ο Μπαρτζάλι έμοιαζε παλαίμαχος σε σύγκριση με τον διαστημικό Σον στο πρώτο μέρος. Ο Νοτιοκορεάτης άνοιξε το σκορ (39’) και έμοιαζε ικανός να στείλει σφραγίσει την υπέρβαση των Λονδρέζων. Οχι στην «πλάτη» της «κυρίας»!
ΤΟΤΕΝΑΜ: Λορίς, Τρίπιερ, Ντάβινσον Σάντσες, Βερτόνχεν, Μπεν Ντέιβις, Ντάιερ (74’ Λαμέλα), Ντεμπελέ, Ερικσεν, Ντέλε Αλι (86’ Γιορέντε), Σον Χέουνγκ Μιν, Κέιν.
ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ: Μπουφόν, Μπαρτζάλι, Μπενατιά (61’ Ασαμόα), Κιελίνι, Αλέξ Σάντρο, Πιάνιτς, Κεντίρα, Ματουιντί (60’ Ασαμόα), Ντιμπάλα, Ντόουγκλας Κόστα, Ιγουαΐν (83’ Στουράρο).
Σκόρερ: 39′ Σον / 64′ Ιγουαΐν, 67′ Ντιμπάλα
Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ
Τις αλλαγές του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι που έκριναν το «εισιτήριο» για τα προημιτελικά. Η εικόνα της Γιουβέντους ήταν λυπηρή -χωρίς τελική προσπάθεια στο τέρμα- για τόσο σημαντικό παιχνίδι και στον πάγκο δεν υπήρχε επιθετικός, τη στιγμή που έψαχνε δύο γκολ. Απόγνωση. Κι όμως ο Αλέγκρι βρήκε την άκρη. Από το τίποτα, δημιούργησε «χρυσάφι». Αυτό σημαίνει μεγάλος προπονητής.