Έλεγα να μην το προχωρήσω στα της ΑΕΚ, αλλά αφού κοτζάμ Μελισσανίδης έβγαλε στη σέντρα τον Μανόλο, πλέον δεν υφίσταται λόγος και στο τέλος τέλος, αυτό που μου έκανε εντύπωση, η παραμονή δηλαδή μετά τον χαμένο τελικό του Ανδαλουσιάνου, πλέον φαίνεται αδύνατη.
Γιατί απλούστατα δεν μπορεί σε κανένα ποδοσφαιρικό σύμπαν να επιβιώσει ένας προπονητής σε πάγκο ομάδας, την ώρα που ο διοικητικός της ηγέτης τον αμφισβητεί ανοιχτά και δεν είναι και ο μόνος που το κάνει.
Σε αντίθεση, λοιπόν, με τα όσα ίσχυαν στην προηγούμενη, σεζόν του Μανόλο Χιμένεθ στον πάγκο της «Ένωσης»που κατέληξε με το πρωτάθλημα, τώρα, ο Ισπανός δεν είχε στο πλευρό του, τους παίκτες – κλειδιά της ΑΕΚ.
Κάτι που έφτασε -αρμοδίως και καταλλήλως, αλλά πάντα… προβλεπόμενα- ως και την κορυφή της διοικητικής πυραμίδας του συλλόγου και ενίσχυσε την (ποτισμένη έτσι κι αλλιώς από την προηγούμενη θητεία) αμφιβολία όχι για την προπονητική επάρκεια του ανδρός, αλλά για την σταθερότητα του, τον ευμετάβλητο ψυχισμό του και κατά πόσον μπορεί να κάνει την ομάδα «να παίζει καλή μπάλα» υπό τις οδηγίες του.
Δεν έγινε τώρα, έγινε πριν φύγει ο Μανόλο Χιμένεθ για Ισπανία γι’ αυτό και η τότε διαρροή πως συνεχίζει «ξένισε» πολύ κόσμο στα αποδυτήρια. Μέχρι που προχθές «αποκαταστάθηκε» η ισορροπία.