Η ΑΕΚ έχασε ξανά από τον Ολυμπιακό. Πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό 2-0. Διότι έμαθε να φοβάται…
Κυρίως η ΑΕΚ συνήθισε να φοβάται. Δεν έχει μέταλλο, δεν έχει προσωπικότητα, δεν έχει νεύρο να βγάλει έστω αντίδραση. Μία ομάδα που βλέπει τα ντέρμπι να παιρνούν… ένα-ένα και να χάνονται. Και προσπαθεί με τη μίνιμουμ αντίδραση να κερδίσει μία θέση στην Ευρώπη.
Αγωνιστικά η εικόνα της στην άμυνα είναι οικτρή. Επιεικώς οικτρή. Η χειρότερη άμυνα επί των ημερών του Δημήτρη Μελισσανίδη στην ΑΕΚ. Και ας έγιναν κινήσεις για την ενίσχυση της. Πληρώθηκαν κοντά στο 1,3 εκατ.ευρώ οι αγορές Νεντελτσεάρου-Χνιντ και αμφότεροι δείχνουν τουλάχιστον… επικίνδυνοι. Ο Τσιγκρίνσκι μεγάλωσε και δεν μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό των ντέρμπι, ο Σβάρνας έχει ταβάνι και παίζει συνεχώς στο… όριο για λάθος, ενώ ο Λάτσι μέσα σε αυτή την κατάσταση είναι αδύνατον να μάθει σωστά. Τα άκρα της άμυνας… θλίψη. Με Μπακάκη-Νταντσένσκο-Ραντόνια να έχουν δοκιμαστεί δεξιά, ο πιο αξιόπιστος δείχνει ο Βασιλαντωνόπουλος και αυτός βγήκε τώρα από το ψυγείο και κάνει υπερπροσπάθεια. Αριστερά ακόμη χειρότερο. Ινσούα-Λόπες-Μιτάι δεν κατάφεραν να προσδώσουν ασφάλεια και η ΑΕΚ… μπάζει ξανά από τα άκρα.
Χρειάστηκε απλά να φορτσάρει ο Ολυμπιακός στο ελάχιστο στο β’ ημίχρονο με τις τρεις αλλαγές για να αλλάξει το μομέντουμ του αγώνα. Και εκεί τελείωσε το πανηγύρι. Η άμυνα της ΑΕΚ σχεδόν πάντα… προσφέρει ευκαιρίες στον αντίπαλο να σκοράρει. Ο τερματοφύλακας είναι συνεχώς εκτεθειμένος. Είτε λέγεται Παναγιώτης Τσιντώτας, είτε λέγεται Γιώργος Αθανασιάδης. Και ας έκανε κακό ματς χθες ο δεύτερος… Οπότε και η κριτική στους τερματοφύλακες πρέπει να γίνεται στο αντίστοιχο επίπεδο.
Η ΑΕΚ παίζει… με την Ευρώπη. Και ο ΠΑΟ μπορεί να το αντιλήφθηκαν ελάχιστοι, αλλά μείωσε τη διαφορά στους 4. Και τώρα… τρέχει για την ύπαρξη της στην Ευρώπη την επόμενη σεζόν. Παρότι έχει το πάνω χέρι, αλλά αυτή η ΑΕΚ δεν μπορεί να μεταφέρει ασφάλεια σε κανέναν. Ούτε στον πιο αισιόδοξο οπαδό της.
