Η ΑΕΚ έκανε πολλά… καλά στο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα στα Ιωάννινα και άφησε πίσω της τα άσχημα, με στόχο να φτιάξει τη μοίρα της στα επόμενα ματς.
Τα αρνητικά αποτελέσματα με Ατρόμητο – ΠΑΟΚ και η «βαριά» ήττα στην Πορτογαλία, δεν είχαν δημιουργήσει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες στην ΑΕΚ. Η πίεση για διπλό στα Ιωάννινα ήταν μεγάλη και το 0-1 έφερε την κατάσταση στο κλαμπ σε μία ισορροπία. Σε ένα χρονικό σημείο που η ΑΕΚ το χρειαζόταν πολύ.
Πως φτάσαμε όμως σε αυτή τη νίκη… Ο Μάσιμο Καρέρα επανήλθε στο σχηματισμό που ξέρει καλύτερα η ΑΕΚ και έχει δουλέψει περισσότερο. Στο 4-2-3-1 με τον Μάνταλο εγκέφαλο της ομάδας μεσοεπιθετικά. Η ΑΕΚ μπήκε με φρέσκα πόδια στα άκρα (Τάνκοβιτς-Μαχαίρα) και σε θέση φορ τον καλύτερο που διαθέτει τώρα (Ανσαριφάρντ). Στα χαφ το δίδυμο Σάκχοφ-Κρίστιτσιτς (σπουδαίος μέχρι τέλους ο Ουκρανός) έχει πάρει ρυθμό και σε συνδυασμό με το αποτελεσματικό παιχνίδι των στόπερ (Χνιντ-Νεντελτσεάρου, ειδικά ο Ρουμάνος καθοδηγούσε σωστά τα στόπερ) και τα καλά ανεβάσματα του Λόπες, η ΑΕΚ στο πρώτο μισάωρο έδειξε ότι πήγε να κερδίσει με τον τρόπο της. Σκόραρε πρώτη με το γκολ-πέναλτι του Ανσαριφάρντ, ενώ έχασε και άλλες σημαντικές για να πάρει μεγαλύτερο προβάδισμα. Η κόπωση από το μεγάλο και δύσκολο ταξίδι στην Μπράγκα, ήταν δεδομένο ότι θα εμφανιζόταν στο β’ ημίχρονο. Για αυτό χρειαζόταν οι γραμμές να είναι πιο κοντά και να μπούν και φρέσκα πόδια. Η ΑΕΚ απειλήθηκε και μάλιστα αρκετά, γιατί ο ΠΑΣ ξέρει να εκμεταλλεύεται τα καλά επιθετικά στοιχεία του. Όμως σε όλες τις δύσκολες φάσεις η αμυντική λειτουργία της ΑΕΚ κράτησε. Και με τις παρεμβάσεις του Καρέρα το 0-1 έμεινε μέχρι τέλους για ένα διπλό που μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για την ψυχολογία της ΑΕΚ. Και κυρίως για να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες μέχρι την επόμενη διακοπή οπότε και περιμένει επιστροφές σημαντικών παικτών.
Στον πάγκο έμειναν Λιβάια-Ολιβέιρα, όπως και ο Σβάρνας. Ο λόγος ήταν ότι δεν υπηρετούσαν το πλάνο με το 4-2-3-1 που ήθελε ο ίδιος ο Καρέρα, ενώ Μπακάκης-Ινσούα δεν είχαν ρυθμό από τους τραυματισμούς τους. Έτσι με τον Τάνκοβιτς ουσιαστικό στο πρώτο μισάωρο και καλές εναλλαγές με τον Μάνταλο μεσοεπιθετικά, όπως και με τον Μαχαίρα στο απέναντι άκρο να είναι διαρκής πηγή κινδύνων, ο Ιταλός απέδειξε ότι μπορεί να εφαρμοστεί το σύστημα αυτό με τον τρόπο που θέλει η ΑΕΚ. Και να παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει.
Τον θέλει ισχυρό με ρόλο και εξουσία
Ο Μάσιμο Καρέρα είναι από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που έχουν περάσει από τον πάγκο της ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια. Η ποδοσφαιρική και η προπονητική θητεία του τον καθιστούν ως «βαρύ» όνομα για το κλαμπ. Και η ΑΕΚ επιλέγοντας τον τον Δεκέμβριο του 2019, όπως και αποφασίζοντας να τον έχει και φέτος, δείχνει ότι τον πιστεύει και τον εμπιστεύεται. Για αυτό και μαζί με τον Ιλια Ιβιτς και την αμέριστη βοήθεια της διοίκησης υπάρχει πλέον ένα ρόστερ με πολλές επιλογές που χαρακτηρίζεται «γεμάτο».
Με τις υποθέσεις των Λιβάια-Ολιβέιρα ανοιχτές και τα φώτα να πέφτουν πάνω τους, είναι δεδομένο ότι ο Καρέρα κρατά στα χέρια τους δύο… καυτές πατάτες. Μέχρι στιγμής φέτος αμφότεροι δεν έχουν βρει τον εαυτό τους, παρότι ο Ιταλός δίνει ευκαιρίες. Στην Πορτογαλία ο Ολιβέιρα ήταν βασικός και έχασε 3 σημαντικές ευκαιρίες με περίσσια αλαζονεία, ενώ ο Λιβάια μπήκε αλλαγή για να δώσει επιθετικότητα στην ΑΕΚ, αλλά 27 λεπτά μετά βγήκε έχοντας κάνει κομβικά λάθη στο 2ο και στο 3ο γκολ της Μπράγκα. Αποτέλεσμα; Να γίνει μια σημαντική κουβέντα στα Σπάτα και στα Ιωάννινα να είναι και οι δύο στον πάγκο και να μπουν αλλαγή όταν τους χρειάστηκε η ΑΕΚ. Οχι με πίεση, όχι γιατί… έπρεπε. Διότι έτσι όριζε το πλάνο νίκης της ΑΕΚ. Και ο Καρέρα δίχως αγκυλώσεις, με ανοιχτούς ορίζοντες και επιλογές είναι πιο πολύτιμος για την ΑΕΚ, από το να πρέπει να… περιμένει τον Λιβάια και τον Ολιβέιρα, την στιγμή που τρέχουν σημαντικές αγωνιστικές υποχρεώσεις. Ο Καρέρα είναι από τους προπονητές, που αξίζει να τους δώσεις έναν ήρεμο ολοκληρωμένο κύκλο δουλειάς και στο τέλος να κριθεί επαρκώς. Ακόμη και αν έχει κάνει ένα ξεκίνημα που δεν είναι αντάξιο των απαιτήσεων.
