2015-2019, έκλεισε ένας κύκλος για την ΑΕΚ.
Η ΑΕΚ επέστρεψε το 2015 εκεί που ανήκει, το 2016 κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας απέναντι στον δυνατό τότε Ολυμπιακό του Μαρινάκη. Το 2017 έπαιξε ξανά στην Ευρώπη, το 2018 κατέκτησε το Πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια και έφτασε μέχρι τους «32» του Europa League με αήττητο 14 αγώνων. Φέτος ξεκίνησε την χρονιά παίρνοντας μια σπουδαία πρόκριση στους ομίλους του Champions League. Και με μια λιτή και λογική προσέγγιση, άπαντες κρίνουν ότι η ΑΕΚ πέτυχε και μάλιστα πέτυχε πολύ παραπάνω διότι το έκανε μέσα σε μια πολιτική που δεν «ποτίστηκε» με μεγάλες επενδύσεις, αλόγιστη σπατάλη και το αφεντικό να… ξηλώνεται έχοντας βάλει ήδη τις βάσεις για το νέο γήπεδο της για να μπει σε περίπου ένα χρόνο.
Αφήνω απέξω την σπουδαία υπόθεση του γηπέδου, που ισοδυναμεί με 10 πρωταθλήματα. Και αυτό το λέγαμε και πέρυσι που το πήρε η ΑΕΚ και φέτος που έχασε τα πάντα. Αγωνιστικά η ΑΕΚ πέτυχε πολλά και τώρα όλα δείχνουν ότι αυτός ο πολύ πετυχημένος κύκλος πέτυχε. Μπορεί να έκλεισε με πίκρα, αλλά στην πορεία η ΑΕΚ έχει πετύχει με το πλάνο της.
Πολιτική-νοοτροπία
Τώρα καλείται ο Δημήτρης Μελισσανίδης να πάρει αποφάσεις. Πρωτίστως για την πολιτική και την νοοτροπία. Οι προσδοκίες που δημιούργησε η ίδια η παρουσία του είναι τεράστιες και δεδομένα δεν έχουν εκπληρωθεί ακόμη. Ένα πρώτο δείγμα έχουμε λάβει, το οποίο υπόσχεται πολλά. Αλλά εδώ τώρα πρέπει να γίνει το επόμενο βήμα. Το κρίσιμο βήμα. Ο ΠΑΟΚ έχει ξεμακρύνει αρκετά. Ο Ολυμπιακός έχει καλύτερες βάσεις. Η ΑΕΚ έχει μείνει πίσω. Άρα η απόσταση που πρέπει να καλυφθεί είναι μεγάλη και η λογική λέει ότι η ΑΕΚ πρέπει να αλλάξει. Και την οικονομική πολιτική της και τη νοοτροπία της.
Η ΑΕΚ δεν αντικατέστησε ποτέ τους περσινούς κομβικούς παίκτες της. Η επιλογή του Ουζουνίδη έμοιαζε ως πολύ καλή επιλογή, αλλά η ουσία έδειξε ότι δεν «έδεσε» ποτέ με το κλαμπ, δεν είχε «χημεία» στα αποδυτήρια και αγωνιστικά δεν την εξέλιξε όπως είχε υποσχεθεί. Και αν έχει παράπονα για τις επιλογές του ρόστερ και εν συνεχεία με κοψίματα βασικών, ο ίδιος τις αποδέχθηκε και δεν μπορεί να παραπονιέται.
Να αγοράσει ταχύτητα…
Τώρα όμως τι γίνεται είναι η ουσία. Σαφώς και η ΑΕΚ στο σύνολο της δεν είναι για πέταμα. Ομως πρέπει να κάνει μια νέα αρχή, για μια νέα ανταγωνιστική ομάδα δίχως συναισθηματισμούς, αυτό-εγκλωβισμούς και με μόνη σταθερά στις αποφάσεις το πώς θα εξελιχθεί η ομάδα και θα διεκδικήσει τίτλους ξανά, συμμετέχοντας και του χρόνου σε ευρωπαϊκούς ομίλους. Αυτοί πρέπει να είναι οι στόχοι.
Και τώρα ο Μελισσανίδης πρέπει να αποφασίσει αν του κάνει ο Χιμένεθ, αν του κάνει ο Λυμπερόπουλος και να θέσουν όλοι μαζί το νέο πλάνο. Πρέπει αγωνιστικά όμως να βάλει ταχύτητα στην λειτουργία της. Με ακραίους Μάνταλο-Μπακασέτα και τον Λιβάγια πίσω από τον φορ, η λειτουργία είναι πολύ αργή. Και πρέπει να αλλάξει αυτό. Αυτό είναι ένα βασικό στοιχείο. Η ταχύτητα. Διότι ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός κινούνται πια 1-2 κλικ πιο πάνω από την ΑΕΚ σε ταχύτητα.
Ο Μελισσανίδης δεν έχει αποφασίσει. Θα αφήσει λίγο χρόνο να περάσει. Κυρίως όμως η ΑΕΚ πρέπει να λύσει τα κομβικά ζητήματα της. Προπονητής, τεχνικός διευθυντής και μπάτζετ.