O βασικός στόχος μεταγραφικής ενίσχυσης της ΑΕΚ, όπως ξεκαθάρισε η διαρροή από τις τάξεις της πρωταθλήτριας Ελλάδος, είναι η απόκτηση ενός αμυντικού μέσου τον Ιανουάριο.
Μια πολύ… περίεργη μεταγραφική περίοδος, ώστε η «Ενωση» να βρει αυτό ακριβώς που της λείπει. Οχι φυσικά σε ποσότητα, μιας και στο ρόστερ της υπάρχουν τέσσερις χαφ (Σιμόες, Γαλανόπουλος, Αλεφ και Mοράν), αλλά περισσότερο σε ποιοτικά χαρακτηριστικά που στα πρώτα είκοσι παιχνίδια της σεζόν, δεν έχουν εμφανιστεί στον αγωνιστικό χώρο.
Η έλευση ενός «οκταριού» θα ξεμπλοκάρει αφάνταστα το τακτικό στήσιμο του Ουζουνίδη, “σπάζοντας” την συνύπαρξη δύο «εξαριών» στη μεσαία γραμμή (Σιμόες- Γαλανόπουλος). Μια πραγματικότητα, η οποία αποτρέπει αρκετές φορές το κάθετο «ξεκλείδωμα» μιας σφιχτής άμυνας, με 11 παίκτες πίσω από την μπάλα.
Διότι, ούτε ο Πορτογάλος, ούτε ο νεαρός μέσος, παρά την προσφορά τους μπορούν να προσδώσουν το απρόβλεπτο στην ανάπτυξη, είτε με μια μεταβίβαση, είτε με γκολ. Κάτι που έχει ως αποτέλεσμα, ειδικά στο ελληνικό πρωτάθλημα να «διαβάζονται» πολύ πιο εύκολα από τον αντίπαλο, όταν έχουν την μπάλα στα πόδια τους και που μπορεί να στοιχίσει στη συνέχεια.
Παράλληλα, τόσο ο Άλεφ, όσο και ο Μοράν, αν και έχουν μπει στο ροτέισον του Ουζουνίδη, δεν δείχνουν εξοικειωμένοι ακόμα-για τους δικούς του λόγους ο καθένας- με την ιδέα της μονιμοποίησης στη μεσαία γραμμή.
Εκεί λοιπόν έρχεται να «κουμπώσει» η προσθήκη που σχεδιάζουν οι άνθρωποι της ΑΕΚ. Ενας χαφ που θα έχει ευχέρεια στην κάθετη μεταβίβαση, θα πατάει περιοχή και που θα προσφέρει πλουραλισμό στο κέντρο. Ενας κλασικός box to box μέσος, ο οποίος θα διακατέχεται από ευχέρεια στο τελείωμα των φάσεων.
Ένα εξλιγμένο μοντέλο… Γιόχανσον; Ίσως. Πάντως, τα προαπαιτούμενα για τον υποψήφιο είναι αρκετά. Γι’αυτό εξάλλου το εντατικό ψάξιμο έχει ξεκινήσει από Νοέμβριο.