Ούτε μια εβδομάδα δεν έχει κλείσει ακόμα στην τρίτη του θητεία στην ΑΕΚ και ο Μανόλο Χιμένεθ έχει θέσει κάποιες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το ρόστερ και τους στόχους της χρονιάς.
Ενας από αυτούς έχει να κάνει με μια… λατρεμένη συνήθεια του πολύπειρου προπονητή, η οποία έχει τις ρίζες της ήδη από το πρώτο του πέρασμα στην Ένωση.
Θιασώτης και… φαν του Greek Factor, ο Ισπανός µοιάζει να µένει πιστός στην αρκετά πετυχηµένη συνταγή ανάδειξης και κυρίως εξέλιξης Ελλήνων ποδοσφαιριστών που έχει στη διάθεσή του. Πρόσφατο παράδειγμα ο Αλμπάνης, ο οποίος αποτελεί μέλος μιας λίστας που ξεκινά από την αυγή των 10΄s.
Για παράδειγμα, τη σεζόν 2010-2011, υπό τις οδηγίες του Ανδαλουσιάνου «άνθισαν» οι Κώστας Μανωλάς και Σάββας Γκέντσογλου. Παράλληλα, ξεπήδησε σιγά σιγά από τις ακαδηµίες ο Βίκτωρ Κλωναρίδης (επαγγελματικό ντεμπούτο στα πλέι οφ εκείνης της περιόδου κόντρα στον Παναθηναϊκό).
Η επένδυση στο γηγενές στοιχείο οδήγησε τον Μανωλά, ύστερα από 35 εµφανίσεις στον Ολυµπιακό. Από εκεί σε µια οµολογουµένως διεθνή καριέρα µε συνεχόµενη αύξηση των µετοχών του στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Όσο για τον Γκέντσογλου την μεθεπόµενη σεζόν πήγε στη Σαµπντόρια και ύστερα από Μπάρι, Χάιντουκ Σπλιτ κ.ά, συνεχίζει τη διαδρομή του στο εξωτερικό και τον ΑΠΟΕΛ.
Φυσικά και το τότε… πουλέν του, ο «Κλώνα», πήγε το µεθεπόµενο καλοκαίρι στη Λιλ. Κάτι παρεµφερές, επιχειρήθηκε από τον Σεβιγιάνο κόουτς και στη δεύτερη θητεία του στον «∆ικέφαλο». Το κύριο πρόσωπο στο οποίο έκανε… focus, ήταν ο Κώστας Γαλανόπουλος.
Ο νεαρός, άρπαξε την ευκαιρία από τον τραυµατισµό του Γιόχανσον και βγαίνοντας µπροστά, κατόρθωσε να αποτινάξει τον χαρακτηρισµό του «µικρού», αλλά και να τραβήξει τα βλέµµατα των ευρωπαϊκών κλαµπ.
Φυσικά, δεν µπορεί να λησµονεί κανείς και τον Παναγιώτη Τσιντώτα, ο οποίος ερχόμενος από τον Λεβαδειακό µέτρησε πέρυσι ανεξαρτήτου διοργάνωσης, σχεδόν ίδιες συµµετοχές (15) µε Μπάρκα (18) και Ανέστη (19).
Προσπάθεια ανάδειξης έγινε και µε τον Γιώργο Γιαννούτσο, ο οποίος όµως έµεινε στις 4 συµµετοχές και δεν κατόρθωσε επί Ουζουνίδη να κάνει το αναµενόµενο ξεπέταγµα.
Παρόλα αυτά, δεν είναι αργά για να βρει κίνητρο και να πείσει τον Χιμένεθ, ότι αξίζει ευκαιρίες. Όπως ο Αλμπάνης δηλαδή, που μέχρι στιγμής δείχνει να τις εκμεταλλεύεται.