Η γρήγορη κυκλοφορία με την μπάλα κάτω και η αδιάκοπη κίνηση στον χώρο, καλώς ή κακώς, είναι κάτι που σπάνια το βλέπει κανείς από ελληνική ομάδα. Ενα δύσκολο εγχείρημα, το οποίο όμως ο 50χρονος κόουτς, τις πρώτες μέρες στο Κίελτσε, έχει δείξει πως θέλει να διοχετεύσει στους παίκτες του.
Ωστόσο, ακόμα κι αν πετύχει σε ικανοποιητικό βαθμό αυτό που οραματίζεται, θα πρέπει παράλληλα να προσέξει να μην γκρεμίζει ό,τι θα έχει χτίσει τακτικά με τη μπάλα εν κινήσει. Η αναφορά γίνεται φυσικά για τις στημένες φάσεις. Κομμάτι στο οποίο δούλεψε χθες και, όπως είναι λογικό χρήζει βελτίωσης, ενόψει του σημερινού πρώτου τεστ με τη Μιέντζ Λέγκνιτσα και που επουδενί ο Εβρίτης τεχνικός δεν θέλει να δει μέσα στη σεζόν να του καταστρέφει ένα ιδανικό κατά τ’άλλα παιχνίδι.
Η ΑΕΚ δεν θα γίνει ξαφνικά η ομάδα που θα σκοράρει κατά κόρον στα στημένα και…φόβητρο των αιθέρων. Δεν είναι αυτή άλλωστε η φιλοσοφία του προπονητή της. Όμως παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο η συγκεκριμένη «δυσκολία», την οποία είχε και πέρυσι, να συμμαζευτεί αισθητά και να μην καταλήξει σε αδυναμία.
Επίσης, υπάρχουν και ορισμένα πρόσωπα, τα οποία παρουσιάζουν ενδιαφέρον ως τακτικά “πειραματόζωα” του τεχνικού της “Ενωσης”.
Οι δοκιμές στον αρχηγό
Η ερώτησή στην περίπτωση του Πέτρου Μάνταλου για το που θα χρησιμοποιηθεί καλύτερα συνεχίζει να υπάρχει. Ο αρχηγός πατάει καλά. Κάτι διόλου αμφισβητίσιμο. Πηγαίνει στα στημένα, κατευθύνει τους συμπαίκτες του και γενικά η ισχυρή του προσωπικότητα στον αγωνιστικό χώρο παραμένει απαράλλακτη. Ο Ουζουνίδης τον δοκιμάζει συνεχώς. Ως εξτρέμ, ως εσωτερικό και ως δεκάρι, με τη δεύτερη να είναι η θέση που προς το παρόν του ταιριάζει καλύτερα.
Αλλος Μοράν
Ενας από τους παίκτες που ξεχωρίζουν στην προετοιμασία, είναι ο Ερικ Μοράν. Ο Ισπανός έχει «λυθεί». Σαν να βλέπουμε άλλον παίκτη αυτές τις μέρες στο Κίελτσε. Σε νέο ρόλο, αυτόν του «εξαριού», ο 27χρονος βγάζει ποιότητα στον αγωνιστικό χώρο συνδυασμένη με τον απαραίτητο τσαμπουκά που δεν είχε όταν πρωτοήρθε στην ομάδα. Αν συνεχίσει έτσι, δεν αποκλείεται ο Ουζουνίδης να τον υπολογίζει κανονικά στα πλάνα του.
Οι «μικροί»
Οσο περνούν περισσότερο χώρο μαζί με τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους, οι νεαροί ποδοσφαιριστές αρχίζουν να απελευθερώνονται. Το τεχνικό τιμ τους έχει από…κοντά βοηθώντας τους να εξελιχθούν. Ειδικά ο Γιαννούτσος, τον οποίο ο Ουζουνίδης έχει τοποθετήσει μέχρι στιγμής κυρίως ως κόφτη. Μεγαλεπίβολο. Ομως για την ώρα, δείχνει να βρίσκεται σε καλό δρόμο.
Η ανησυχία
Οσο και να θέλει να αξιοποιήσει όλο το ρόστερ ο Ουζουνίδης, ο εξτρέμ και ο φορ που θα κάνουν τη διαφορά είναι φανερό ότι λείπουν. Ο Λιβάια εξάλλου, φαίνεται ότι στην κορυφή της επίθεσης δεν πετάει και τη σκούφια του να αγωνίζεται. Ο Αλμπάνης, καλός, “χρυσός”, λειτουργεί ως…υβρίδιο επιθετικού και εξτρέμ, αλλά δεν αρκεί. Ο χρόνος πιέζει και πλέον η ανησυχία μοιραία αρχίζει και κάνει την εμφάνισή της για το πότε θα φτάσει το μεταγραφικό «ιππικό». Λογική και δικαιολογημένη, έως ένα σημείο, χωρίς όμως αυτή να οδηγεί στον μηδενισμό.