
Η ΑΕΚ κέρδισε τον Ολυμπιακό με 2-0 στον επαναληπτικό του Κυπέλλου. Το αποτέλεσμα της πρώτης αναμέτρησης έδωσε την πρόκριση για τον τελικό στους ερυθρόλευκους.
Είναι μια επικράτηση που, αν και χωρίς αντίκρισμα, υπό κανονικές συνθήκες θα μπορούσε να λειτουργήσει, έστω και προσωρινά ιαματικά στο Ενωσίτικο περιβάλλον.
Παρακολουθώντας όμως τις δηλώσεις του Ματίας Αλμέιδα στη συνέντευξη τύπου έχω την αίσθηση πως αυτό δεν συμβαίνει.
Κάτι πρέπει να γίνει στην ΑΕΚ αν πραγματικά θέλουν να συνεχίσουν μαζί του. Διαφορετικά, όπως είπε κι ο ίδιος, όλα όσα έχουν μια αρχή έχουν κι ένα τέλος.
Και για την περίπτωσή του είναι κρίμα και άδικο να έχει άδοξο φινάλε.
Υπήρξε ωραίος παίκτης, είναι ικανός τεχνικός και απ’ όσα φαίνεται και δηλώνει και ωραίος τύπος.
Δεν έχει νόημα όμως να βρίσκεται σε μόνιμη… άμυνα και απολογία.
Γιατί αυτή στιγμή που ο ίδιος αισθάνεται έτσι, και πλέον μιλάμε για παρατεταμένο διάστημα, δεν υπάρχει λογική, καμία και για κανέναν να βρίσκεται σε αυτή τη θέση.
Το τραγούδι που μου έρχεται στο νου, μετά και την τελευταία παράσταση του Ματίας Αλμέιδα, είναι η δημιουργία του Βαγγέλη Δεληκούρα, τη μουσική της οποίας συνυπογράφει με τον Χρήστο Παπαδόπουλο, «Δεν χρωστάω, όλα τα ‘χω πληρωμένα».