Η ΑΕΚ, με δυο εξαιρετικές για την εποχή εμφανίσεις κόντρα στη Σέλτικ, πέτυχε τον αρχικό της στόχο: την εξασφάλιση της ευρωπαϊκής της συνέχειας τουλάχιστον μέχρι τις αρχές Δεκέμβρη. Πλέον όμως, για να ξεπεράσει το εμπόδιο της Βίντι και να επιστρέψει στο Τσάμπιονς Λιγκ, έπειτα από δώδεκα ολόκληρα χρόνια, η πρωταθλήτρια Ελλάδος θα πρέπει να αλλάξει… όχθη.
Αυτό φυσικά διότι τους «καθολικούς» τους απέκλεισε αγωνιζόμενη με την ταμπέλα του αουτσάιντερ. Ενας χαρακτηρισμός, τον οποίο τις περισσότερες φορές σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν τον φέρουν ελληνικές ομάδες, αν μη τι άλλο, τα καταφέρνουν άκρως ικανοποιητικά. Είτε από πλευράς απόδοσης, είτε αποτελέσματος, κατά καιρούς ο συγκεκριμένος «ρόλος» έχει ερμηνευθεί με μεγάλη επιτυχία, δίνοντας νίκες και προκρίσεις.
Ωστόσο, εκείνος στον οποίο η «Ενωση» καλείται να ανταπεξέλθει, είναι ο κόντρα ρόλος του φαβορί. Ιστορικά έχει αποδειχθεί, ότι οι σύλλογοι της χώρας, την έχουν… πατήσει ουκ ολίγες φορές, διότι για κάποιον λόγο δεν κατόρθωσαν να τον διαχειριστούν. Οι «κιτρινόμαυροι» έχουν πέσει στη συγκεκριμένη παγίδα στο παρελθόν (ΑΙΚ 1999-2000, Ομόνοια 2008-2009) και σίγουρα δεν θέλουν να ξαναβιώσουν τέτοια δυσάρεστη έκπληξη. Γι’αυτό και απέναντι στους Ούγγρους απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή, κάτι που σαφώς γνωρίζουν άπαντες στο «κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο.
Χωρίς αμφιβολία, η πρόκριση επί της Σέλτικ, μοιραία γέννησε ενθουσιασμό συνοδευόμενο από πολλές προσδοκίες στις τάξεις των φιλάθλων της και άνοιξε την όρεξη στους παίκτες για να βρεθούν στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Για να το πράξουν επομένως, οφείλουν να «δαμάσουν» τον ατίθασο χαρακτηρισμό του θεωρητικού αβαντάζ και στη συνέχεια να πετάξουν για τα «αστέρια».