Η παράδοση της ΑΕΚ κόντρα σε γερμανικές ομάδες (vids)

Την Μπάγερν Μονάχου μπορεί να την αντιμετωπίζει για πρώτη φορά σε επίσημο παιχνίδι, όμως η αναμετρήσεις της ΑΕΚ με γερμανικές ομάδες ξεκινούν από τη δεκαετία του 80′, πριν δηλαδή από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.

Ανάμεικτα συναισθήματα ξυπνάει η προϊστορία με τις συγκεκριμένες ομάδες, με απολογισμό δύο προκρίσεις, δύο άμεσους και έναν έμμεσο αποκλεισμό και συνολικά, δύο νίκες, μια ισοπαλία και έξι ήττες.

Όλα ξεκίνησαν τη σεζόν 1982-1983, όταν η Ένωση έπαιξε ενάντια στην Κολωνία για τον πρώτο γύρο του Κυπέλλου UEFA, όπου με δύο ήττες (0-1 στην Αθήνα, 2-0 στη Δυτική Γερμανία), αποχαιρέτησε πρόωρα τον θεσμό.

Ωστόσο, επτά χρόνια αργότερα, κόντρα στην Ντινάμο Δρέσδης, οι «κιτρινόμαυροι» πήραν την εκδίκησή τους και μάλιστα με επιβλητική εμφάνιση εντός έδρας. Το 1989 λοιπόν, η ομάδα του Μπάγεβιτς επικράτησε με 5-3 στη Ν. Φιλαδέλφεια των Ανατολικογερμανών, ανατρέποντας την ήττα του πρώτου αγώνα και κατακτώντας την πρόκριση για τον δεύτερο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Άσχημες μνήμες ξυπνάει η επόμενη αντίπαλος από Γερμανία, η Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ. Τα «πουλάρια», για τον 2ο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων (UEFA Winners’ Cup 1995-1996) τότε, δεν είχαν πρόβλημα απέναντι στην ΑΕΚ, συντρίβοντάς την με 4-1 στη Γερμανία, για να ζευγαρώσουν τις νίκες τους στην Αθήνα  (0-1).

Η πιο χαρακτηριστική μονομαχία με γερμανικό σύλλογο βέβαια, ήρθε στο Κύπελλο UEFA, τη σεζόν 2000-2001 απέναντι στην Λεβερκούζεν. Αξιομνημόνευτο θα μείνει το 4-4 εκτός έδρας, το οποίο έδωσε προβάδισμα πρόκρισης στην Ένωση, η οποία έναν μήνα αργότερα έφτασε στην επικράτηση με 2-0 στο «Νίκος Γκούμας» και πανηγύρισε την είσοδο στους «16».

Τελευταία συνάντηση με Τεύτονες ( το λατινικό όνομα των Γερμανών), ήταν κόντρα στην Άαχεν (έχασε με 0-2 στο ΟΑΚΑ), μια ευρωπαϊκή χρονιά που σίγουρα στους «κιτρινόμαυρους» θα θέλουν να ξεχάσουν, καθότι σε όμιλο με Σεβίλλη, Ζενίτ και Λιλ μάζεψαν τέσσερις ήττες και αποκλείστηκαν.

ΑΕΚ – Μπάγερν: Με Μπογέ η αποστολή της Ένωσης

Τσιγκρίνσκι: “Aνατριχιάζω κάθε φορά που βλέπω το σεντόνι”