Η ΑΕΚ ετοιμάζεται να ζήσει ημέρες Γκρεκόρζ Κριχόβιακ, αποκτώντας έναν παίκτη που ξυπνά έντονο ενδιαφέρον με όσα κάνει εντός και εκτός γηπέδου.
Μακριά από μας στερεότυπα και κλισέ, αλλά ξέρετε πολλούς του αθλήματος που τους αρέσει η όπερα; Που πηγαίνουν να δουν παράσταση των μπαλέτων του Μπολσόι; Ο Πολωνός μέσος δεν είναι ο ποδοσφαιριστής που έχεις συνηθίσει. Συνιστά μια εντελώς ιδιαίτερη περίπτωση. Γοητευτική και πολυσχιδής προσωπικότητα, δεν εξαντλείται σε μία προσέγγιση.
Ιδιοκτήτης μπουτίκ ρούχων στη Βαρσοβία. Επενδυτής σε start-up. Διαθέτει επίσης δική του εταιρεία βιολογικών προϊόντων (BioGol) και απεχθάνεται το αλκοόλ – δεν πίνει σταγόνα! Την ίδια στιγμή, είναι ζευγάρι με τη γυναίκα του, την εντυπωσιακή Σέλια Ζονό εδώ και 12 χρόνια, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα που θέλει τους αθλητές να είναι… άστατοι πολύ. Πώς θα μπορούσε βέβαια να ‘ναι αλλιώς όταν μιλάμε για έναν τύπο που το προπόνηση-σιέστα συνιστά απαράβατο «Ευαγγέλιο» του.
Καμαρώνει επίσης για το πτυχίο στο μάνατζμεντ αθλητικών επιχειρήσεων που διαθέτει καθώς, για να χρησιμοποιήσουμε τα δικά του, λόγια «είχα ανάγκη να κάνω κι άλλα πράγματα μέσα στη μέρα πέρα από το να κλωτσάω μια μπάλα. Είναι σούπερ ενδιαφέρον να καταλαβαίνεις τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά του γηπέδου, στα γραφεία». Στο ίδιο πλαίσιο αγάπης για το «αει διδασκομένος», του αρέσει να διαβάζει βιβλία για αρχιτεκτονική, για μαγειρική.
Το συνεχές κυνήγι της (αυτό)βελτίωσης
Η γνήσια και συνεχής θέληση για (αυτό)βελτίωση τον χαρακτηρίζει από τα μικράτα του. Όρισε την πορεία του. Προσωπική, επαγγελματική. Στα βορειοδυτικά της Πολωνίας, όχι μακριά από τα σύνορα της Γερμανίας και τις ακτές της Βαλτικής, ακούμπησε για πρώτη φορά μπάλα. Μέσα από τοπικές ομάδες των οποίων τα ονόματα δεν είναι για να.. προφέρεις, έφτασε ως την Άρκα Γκίνια, το 2004.
Δύο χρόνια αργότερα, θα κάνει το πρώτο του ταξίδι στη Γαλλία, στο Στρασβούργο. Επ’ ευκαιρία ενός αγώνα ανάμεσα στην Κ16 της Πολωνίας με την αντίστοιχη των «τρικολόρ». Δεν το ήξερε τότε, αλλά μόλις είχε γνωρίσει τη δεύτερη πατρίδα του. Στις εξέδρες, ο Φιλίπ Ζουμπέ είχε καρφώσει τα μάτια του πάνω του. Παλιός παίκτης της Μπορντό, από το 1980 ως το 1990 και σκάουτ, αναζητούσε παίκτες ικανούς να στελεχώσουν το μέλλον. Λίγες μέρες αργότερα, ο Κριχόβιακ περνούσε, επιτυχώς, από δοκιμαστικό.
Η Μπορντό επέλεξε τον Κριχόβιακ, αλλά δεν τον πίστεψε
Παρότι αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε στις Ακαδημίες των «Γιρονδίνων» πρακτικά δεν έπαιξε ποτέ εκεί. Για να «ψηθεί» δόθηκε δανεικός στη Ρεμς. Εκεί έζησε την άνοδο στη Ligue 2, έμαθε επίσης τι σημαίνει να είσαι βασικός σε ένα επαγγελματικό κλαμπ. Θα πάρει επίσης τις πρώτες του κάρτες (8 κίτρινες και 2 κόκκινες). Θα έπαιρνε πολλές περισσότερες στη συνέχεια.
Επιστρέφοντας στους «Γιρονδίνους» ήθελε να διαδραματίσει ρόλο. Αντ’ αυτού κατάλαβε γρήγορα πως δεν τον υπολογίζουν στα σοβαρά. Ξανά δανεικός. Στη Ναντ αυτή τη φορά, που τότε έπαιζε στη Β’ Κατηγορία. Στη Ρεμς δεν τον ξέχασαν και το 2012 κάνουν πρόταση στην Μπορντό για να τον αγοράσουν. Το deal ολοκληρώνεται και έτσι, σε ηλικία 22 ετών, θα γνωρίσει για πρώτη φορά πραγματικά τον κόσμο της ελίτ.
Ξεχωρίζει. Δεν είναι αντίπαλος που θες να έχεις. Ένα… νταμάρι. Αδύνατον να τον σπρώξεις, μια δύναμη της φύσης με αστείρευτη ενέργεια και τρεξίματα. Σκληρός, με εντυπωσιακή μυϊκή δύναμη. Δεν χτυπούσε κανέναν επίτηδες, γέμιζε ωστόσο πολλούς με μώλωπες καθώς αυτό ήταν το παιχνίδι του.
Από Ξυλοκόπος, «μπαλαδόρος» στη Σεβίλλη
Ένα στιλ παρεξηγήσιμο. Που του κόστισε μερικά όχι ιδιαίτερα κολακευτικά προσωνύμια. Τον έλεγαν «Bucheron». Ξυλοκόπο. Ένας (συμπαίκτης) το πε, έμεινε. Σπανιότερα άκουγε και το «Υδραυλικός» επειδή έκανε τη βρώμικη δουλειά στον γήπεδο. Αργότερα τον είπαν «Εξολοθρευτή», στη Ρωσία οι συμπαίκτες του αρκούνται στο «Κρίχα», απλά επειδή δυσκολεύονταν να πουν σωστά το επώνυμό του.
Το πρώτο πράγμα που σου έβγαζε όταν τον έβλεπες ήταν αυτή η σκληράδα. Ήταν εντυπωσιακό πώς μεταλλάχθηκε πηγαίνοντας στη Σεβίλλη, το 2014. Πολλοί απόρησαν τότε τι του βρήκε η ισπανική ομάδα, αλλά ο Μόντσι (όπως πάντα) ήξερε, είχε δει νωρίτερα και καθαρότερα από όλους τους άλλους. Η απάντηση ήταν αποστομωτικά εκκωφαντική.
Στην Ανδαλουσία, ο Κριχόβιακ άλλαξε επίπεδο. Πρόσθεσε στην «παλέτα» του στοιχεία που κανείς δεν του είχε. Φοβερό το πόσο βελτιώθηκε με την μπάλα στα πόδια. Πόσο δούλεψε για να διορθώσει αυτήν του την έλλειψη. Χάρη στον Ουνάι Έμερι.
Η προδοσία του Ουνάι Έμερι, άλλοτε γκουρού του
Δεν είναι τυχαίο πως ήταν από τους πρώτους παίκτες που ο Βάσκος κόουτς ζήτησε όταν πήγε στην Παρί Σεν Ζερμέν, το 2016. Ένιωσε πως πήγαινε σε πόλεμο και ήθελε πλάι του και «μαχητές» πέρα από τους σταρ που τον περίμεναν στο Παρίσι. Και έτσι, αντί 27,5 εκατ. ευρώ, έγινε η μεγάλη μεταγραφή. Με τον Πολωνό χαφ να υπογράφει 5ετές συμβόλαιο με απολαβές 500.000 ευρώ το μήνα. Προβάλλοντας ως αυτός που θα έπαιρνε τη σκυτάλη από τον Τιάγκο Μότα.
Οι οιωνοί ήταν καλοί, ενώ προερχόταν από ένα καταπληκτικό Euro 2016. Όλα έμοιαζαν καλώς καμωμένα. Μόνο που το όνειρο, συμβαίνει, έγινε εφιάλτης. Προβλήματα. Προβλήματα. Προβλήματα. Με τους συμπαίκτες του, σταδιακά και με τον Έμερι – ποιος να το λεγε, αλλά με τον κάποτε «γκουρού» του τα έσπασαν εντελώς. Ένιωσε προδομένος.
Στο Νησί… χάλια, η Ρωσία έδωσε τη λύση στον Κριχόβιακ
Μόλις 19 ματς θα παίξει με τους Παριζιάνους. Πριν πάει δανεικός στη Γουέστ Μπρομ σε μια προσπάθεια να βρει τον εαυτό του και μαζί ρυθμό, ήταν τότε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 στο στόχαστρο του. Ούτε στην Αγγλία, πάντως, είδε φως. Κατά τα δικά του λόγια: «Έπαιζα χάλια, χάναμε συνέχεια».
Του καλάρεσε όμως στη Ρωσία και μόλις βρήκε άκρη, έμεινε εκεί μόνιμα. Με τη Λοκομοτίβ Μόσχας να δίνει 12,5 εκατ. ευρώ στην Παρί για να τον αποκτήσει. Στη «Λόκο» εμφάνισε μια εντελώς διαφορετική πτυχή του αγωνιστικού του χαρακτήρα. Ανακαλύπτοντας εκ νέου τον εαυτό του. Αυτός που έβαζε γκολ μια στο ποτέ, έφτασε σε διψήφιο αριθμό τερμάτων δύο συνεχόμενες σεζόν.
Επειδή πήρε περισσότερες ευθύνες. Επειδή του δόθηκε μεγαλύτερη ελευθερία και άρχισε να παίζει πιο ψηλά στο γήπεδο. Κυρίως, καθώς ήταν ο σταρ της ομάδας και αυτό τον όπλιζε με αυτοπεποίθηση. Του ταίριαζε και το σύστημα, που ήταν αρκετά δομημένο πάνω του. Και βεβαίως, μην κρυβόμαστε, το πρωτάθλημα ήταν πολύ πιο εύκολο από τα προηγούμενα της καριέρας του.
Ο κύκλος ολοκληρώθηκε, καλώς τον νέο κύκλο
Από τη Λοκομοτίβ έφυγε το καλοκαίρι μετά από τρία χρόνια, μετακόμισε στην Κράνσονταρ αντί 2,5 εκατ. ευρώ. Δεν άλλαξε χώρα, συνεπώς. Και ούτε θα είχε αλλάξει, μια χαρά τα πήγαινε, αν δεν ερχόταν ο πόλεμος. Η ΑΕΚ συνιστά γι’ αυτόν μια διέξοδο, αλλά και για μια ευκαιρία να μάθει νέα πράγματα, όπως τόσο του αρέσει. Σκληρό παλικάρι ήταν, είναι και θα είναι, αλλά σε βάθος χρόνου περιγράφεται ορθότερα ως πολύτιμος, έξυπνος και ευπροσάρμοστος.
Και περισσότερο από όλα, με μια λέξη: Μαχητής. Από τους παίκτες που λατρεύουν οι προπονητές. Πάντα έτοιμος να θυσιαστεί για το καλό του συνόλου. Στην καριέρα του ο Κριχόβιακ κατέκτησε τίτλους (2 Europa League, Κύπελλο Γαλλίας, Κύπελλο Ρωσίας μεταξύ άλλων), έγινε σημείο αναφοράς στην Εθνική του ομάδα, με 85 συμμετοχές ως παράσημο. Ξεπέρασε εν τέλει τον εαυτό του. Ένας Ξυλοκόπος να δημιουργεί ποδοσφαιρικά έργα τέχνης, δεν το λες δα και λίγο.
