Ολιβέιρα: «Το μέγεθος της ΑΕΚ με έφερε Ελλάδα»

Ο Νέλσον Ολιβέιρα μίλησε σε πορτογαλική ιστοσελίδα για το νέο κεφάλαιο στην καριέρα του με την φανέλα της ΑΕΚ.

Εν συνεχεία ο έμπειρος Πορτογάλος σέντερ φορ μίλησε και για την ζωή του στην Ελλάδα και μοιράστηκε επίσης μια συγκλονιστική ιστορία για τον θάνατο του πατέρα του.

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

Για την απόφαση του να υπογράψει στην ΑΕΚ: «Πήγα στην Ελλάδα γιατί ο Μιγκέλ Καρντόσο έδειξε ενδιαφέρον για εμένα. Σκέφτηκα ότι ήταν ώρα να αφήσω την Αγγλία γιατί η αλήθεια είναι ότι είχα μπουχτίσει λίγο με τον καιρό. Είναι κάτι περίπλοκο για εμάς τους Πορτογάλους. Τώρα που βρίσκομαι στην Ελλάδα νιώθω ήδη διαφορετικά που υπάρχει συνέχεια ηλιοφάνεια. Μπορείς να πας για ένα δείπνο σε μια ταράτσα, να κάνεις απλά πράγματα που σου δίνουν άνεση και ποιότητα στη ζωή σου, πράγματα που δεν είχα στην Αγγλία. Έπαιξε ρόλο ότι στην Ελλάδα μπορούσα να κάνω αυτά τα πράγματα και ότι πρόκειται για ένα μεγάλο κλαμπ της χώρας με έναν Πορτογάλο προπονητή που με ήθελε. Σκέφτηκα ότι είναι μια καλή ευκαιρία για εμένα να συνεχίσω εδώ την καριέρα μου».

Για την προσαρμογή του στην Ελλάδά: «Πάει πολύ καλά η προσαρμογή μου γιατί οι Έλληνες μοιάζουν με εμάς. Τόσοι πολλοί Πορτογάλοι έχουν έρθει εδώ, ο μίστερ Φερνάντο Σάντους ήταν εδώ και δούλευε στην Εθνική και σε τρία μεγάλα κλαμπ. Είναι άνθρωποι μου μοιάζουν με εμάς και έτσι η προσαρμογή πάει πολύ καλά. Επίσης το γεγονός ότι έχουμε Πορτογάλους παίκτες στην ομάδα το κάνει πιο εύκολο» δήλωσε.

Ο Ολιβέιρα και τα χρήματα

Για το ποια ομάδα του έχει προσφέρει περισσότερα χρήματα στην καριέρα του και το που τα επενδύει: «Τα περισσότερα χρήματα τα βγάζω εδώ στην Ελλάδα. Επενδύω κυρίως σε real estate αλλά έχω και κάποια χρήματα στην τράπεζα».

Για τον θάνατο του πατέρα του: «Δεν μπορώ να πω ότι η μέρα του θανάτου του ήταν η πιο στενάχωρη της ζωής μου. Βλέπετε είχε καρκίνο και την μέρα που πέθανε ήξερα ότι θα φύγει. Έβλεπα τον πατέρα μου μέρα με την μέρα να σβήνει μέχρι να φτάσει στο τέλος. Η οικογένεια μου προσπάθησε να μου κρύψει κάποια πράγματα για να με προστατέψει και να μπορώ να μείνω συγκεντρωμένο στο ποδόσφαιρο. Ήξεραν ότι ήμουν πολύ δεμένος μαζί του και αν μου έλεγαν τα πάντα πιθανότατα θα τα παρατούσα όλα και θα έπαιρνα ένα αεροπλάνο για να είμαι κοντά μου. Άντεξε οκτώ χρόνια. Και άντεξε για έναν απλό λόγο. Δεν φοβόταν να πεθάνει, ήταν πολύ δυνατός χαρακτήρας και πολέμησε τον καρκίνο. Τίποτα δεν τοντρόμαζε. Δεν σταμάτησε καν να καπνίζει. Έκανε 8-9 χειρουργεία και δεν σταμάτησε να δουλεύει στο κρεοπωλείο του. Την τελευταία φορά, όταν αρνήθηκε μια θεραπεία, κατάλαβα ότι δεν υπήρχε λύση. Τότε άρχισε να αδυνατίζει και να γίνεται κίτρινος, ακόμα και τα μάτια του και συνειδητοποίησα ότι το τέλος είναι κοντά. Με λίγα λόγια δεν ήταν η μέρα που πέθανε. Του είπε αντίο πριν φύγω για την Αγγλία και θυμάμαι ότι όταν τον αγκάλιασα ήταν σαν να τον αποχαιρετώ για πάντα. Ήξερε ότι μέσα στις επόμενες μέρες θα πεθάνει. Με πήρε αγκαλιά και μου είπε, «γιέ μου είσαι πολύ καλά με την Μελ (η σύζυγος του Νέλσον)». Εκεί ένιωσα ότι ήταν το αντίο μας. Εκεί ήταν ίσως η πιο θλιβερή μου μέρα»