Το ’78, ο ΠΑΟΚ και ο Μπάγεβιτς
Το ποδόσφαιρο είναι η μια από τις πολλές αποδείξεις πως η ιστορία δεν ακολουθεί γραμμική πορεία. Συνεχώς γράφεται μέσα από κύκλους που συχνά-πυκνά, επαναλαμβάνονται με τους ίδιους ακριβώς πρωταγωνιστές. Όπως δηλαδή με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ.Το ποδόσφαιρο είναι η μια από τις πολλές αποδείξεις πως η ιστορία δεν ακολουθεί γραμμική πορεία. Συνεχώς γράφεται μέσα από κύκλους που συχνά-πυκνά, επαναλαμβάνονται με τους ίδιους ακριβώς πρωταγωνιστές. Όπως δηλαδή με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ.
Οι δυο ομάδες, έπαιξαν το καλύτερο ποδόσφαιρο μέσα στη σεζόν και δίκαια βρίσκονται αμφότερες στον τελικό του Κυπέλλου. Κάτι που συμβαίνει μόλις για πέμπτη φορά στην ιστορία τους. Η «Ένωση», ύστερα από το πρωτάθλημα στοχεύει στο νταμπλ, ενώ ως μοναδικό και τελευταίο εμπόδιο για να το κατακτήσει προβάλλουν οι Θεσσαλονικείς.
Μια παρόμοια κατάσταση βίωσαν οι «κιτρινόμαυροι» πριν από σαράντα χρόνια, όταν και πάλι ως πρωταθλητές, αντιμετώπισαν τον «Δικέφαλο του Βορρά» στον τελικό. Τότε βέβαια, αντί για το ΟΑΚΑ, οι δυο μονομάχοι αναμετρήθηκαν στο παλιό Καραϊσκάκη. Η «Ενωση» ήταν καλύτερη τότε και με ένα πειστικό 2-0 είχε νικήσει την παρέα του Κούδα, πετυχαίνοντας το δεύτερο και τελευταίο, μέχρι σήμερα, νταμπλ στο παλμαρέ της.
Μεγάλος πρωταγωνιστής εκείνου του αγώνα ήταν ένας άνθρωπος, του οποίου το όνομα συνδέθηκε άρρηκτα με τον σύλλογο. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε κάνει τα πάντα στον τελικό, πετυχαίνοντας γκολ και μοιράζοντας ασίστ, ύστερα από ένα εκπληκτικό σόλο, στον Μαύρο.
Πλέον, από το πόστο του εκτελεστικού διευθυντή, βλέπει την ομάδα, με τη φανέλα της οποία δοξάστηκε, να βρίσκεται ένα βήμα από το να σηκώσει τους δυο εγχώριους τίτλους, την ίδια σεζόν. Εγχείρημα δύσκολο, καθώς η δυναμική του ΠΑΟΚ είναι αναμφισβήτητη. Όμως η φετινή ΑΕΚ έχει δείξει ότι δεν φοβάται κι ότι διεκδικεί πάντα ό,τι της αναλογεί μέχρι τελικής πτώσεως. Η ιστορική συγκυρία πάντως, είναι με το μέρος της.