Ο Άρης ηττήθηκε στην Λεωφόρο με 2-0 από τον Παναθηναϊκό, σε μια ανώδυνη ήττα η οποία οφείλεται σε τρεις παράγοντες. Στο νωθρό πρώτο 20λεπτο, στην αναποτελεσματικότητά του στην τελική προσπάθεια, αλλά και στις αποφάσεις του… γνωστού Σουηδοϊρακινού διαιτητή Αλ Χακίμ, αλλά και του Ολλανδού VARίστα Πολ Φαν Μπέκελ που ήταν ακόμη χειρότερος!
Ο Άρης μπήκε στο ματς «τρακαρισμένος» και γι αυτό δεν υπάρχει δικαιολογία καθώς και καλή ψυχολογία είχε μετά τις τελευταίες νίκες σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, αλλά και καμία πίεση δεν είχε για το αποτέλεσμα.
https://youtu.be/T7yC6QXaDJw
Ετσι λοιπόν αντί να μπει αυτός δυνατά και ο Παναθηναϊκός να είναι ο αγχωμένος καθώς καιγόταν για τη νίκη, είδαμε το εντελώς αντίθετο. Έτσι για 15-20 λεπτά οι κιτρινόμαυροι πελαγοδρομούσαν.
Σε αυτό ίσως να οφείλεται και στο ροτέισον στο οποίο προχώρησε ο Άκης Μάντζιος ξεκινώντας στο βασικό σχήμα παίκτες όπως Ζουλ και ο Τζούρασεκ που ήταν εκτός για αρκετές εβδομάδες με αποτέλεσμα ο Θεός του πολέμου να μην μπορεί να κρατήσει μπάλα. Σε αυτό προσθέστε και την απουσία του ανεβασμένου Μανού Γκαρσία, που όταν πέρασε στο 46′ και συμμάζεψε την κατάσταση και μέτρα στον αγωνιστικό χώρο κέρδισε η ομάδα του.
Βεβαίως αν ο προπονητής έκρινε πως έπρεπε να ξεκουράσει κάποιους παίκτες και να δώσει χρόνο σε κάποιους άλλους ώστε να ετοιμαστούν για τη συνέχεια, ορθώς έπραξε. Μιλάμε για ματς που δεν έκρινε κάτι επί της ουσίας.
Από εκεί και πέρα πρέπει να σταθούμε στην εμφάνιση του Αλβαρο Σαμόρα που ήταν ίσως ο καλύτερος του γηπέδου για τον Άρη που προτιμήθηκε από τον Μάντζιο για το βασικό σχήμα αντί των Παναγίδη, Μπένετ και δικαίωσε τον προπονητή του. Ωστόσο και αυτός όπως και οι συμπαίκτες του υστέρησαν στην τελική προσπάθεια, παρότι είχαν 3-4 καλές στιγμές για να πετύχουν ένα γκολ.
Τέλος πάντων το αποτέλεσμα αυτό δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τον Άρη και σε γενικές γραμμές η εμφάνισή του δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν άσχημη. Αν εξαιρέσουμε τα πρώτα 15-20 λεπτά η ομάδα του Μάντζιου σίγουρα δεν ήταν και πολύ κατώτερη από αυτή της ομάδας του Τερίμ.
Αυτά που κρατάει ο Άρης από τη Λεωφόρο, το 20λεπτο που πετάει και ο Αλ Χακίμ που έβλεπε ό,τι ήθελε
Και πάμε τώρα και στη διαιτησία του Σουηδοϊρακινού Μοχάμεντ Αλ-Χακίμ και του Ολλανδού Φαν Μπέκελ στο VAR που ήταν πραγματικά κακή. Μάλιστα ο τελευταίος παρέσυρε σε επιπλέον σοβαρά λάθη τον «άρχοντα του αγώνα» από ότι έκανε μόνος του.
Το θέμα ήταν ότι όλες οι επίμαχες φάσεις που έκριναν το αποτέλεσμα ήταν κατά του Άρη. Και αναρωτιέται κανείς πώς γίνεται αυτό, καθώς όταν οι διαιτητές είναι κακοί περιμένει να είναι κακοί και προς τις δυο πλευρές. Ωστόσο στο ματς της Λεωφόρου υπάρχει σωρεία λαθών προς μια κατεύθυνση.
Με μια επιφύλαξη για κάποιες φάσεις γιατί η Cosmote δεν μας έδειξε καθαρά ριπλέι σε αρκετές από αυτές, εντοπίζει κανείς τα εξής: Πρώτα από όλα βλέποντας ξανά και ξανά τη φάση του 1-0 είναι μια φάση οριακή, όμως περισσότερο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει οφσάιντ του Παλάσιος στην αρχή παρά οτι δεν υπάρχει.
Στο 17′ υπάρχει καθαρό φάουλ και κίτρινη του Ούγκο στο πάτημα στον Νταρίντα (βίντεο παρακάτω) ο οποίος μάλιστα τραυματίζεται. Στην εξέλιξη της φάσης υπάρχει το δοκάρι του Ιωαννίδη. Ο διαιτητής οχι κίτρινη δεν έδειξε αλλά ουτε καν φάουλ!
Στο 25′ από κεφαλιά του Ρόουζ η μπάλα χτυπάει στο απλωμένο χέρι του Αϊκαντίν από το οποίο η μπάλα αλλάζει κατεύθυνση και καταλήγει στα χέρια του Ντραγκόφσκι.
Συνεχίζουμε… Στο 48′ ο Σουλεϊμάνοφ κάνει όντως χέρι για πέναλτι, όμως η στημένη φάση από την οποία προέρχεται η εσχάτη των ποινών δεν υπάρχει ποτέ. Κι αυτό καθώς ο Ιωαννίδης μετά από ένα… απαλό τζαρτζάρισμα με τον Ζουλ βουτάει μόνος του, αλλά ο διαιτητής το χάφτει και καταλογίζει ανύπαρκτο φάουλ
Και τελειώνουμε με τη φάση του 70′ όπου ο Μλαντένοβιτς έπρεπε να αντικρίσει δεύτερη κίτρινη καθώς ο Σουλεϊμάνοφ τον αδειάζει με εξαιρετική ντρίπλα και ο Σέρβος τον «κλαδεύει» καθαρά. Μάλιστα το περίεργο είναι οτι διαμαρτύρεται κιόλας που δόθηκε φάουλ εναντίον του όπως είχε διαμαρτυρηθεί και στην πρώτη φορά που «κιτρινίστηκε» παρότι η αγκωνιά του στον Οντουμπάτζο τιμωρήθηκε σωστά.
Αυτά τα… ολίγα
ΥΓ: Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει φτάσει σε τέτοια κατάσταση που τη μία σε αναγκάζει να ζητάς ξένους διαιτητές και την άλλη Έλληνες προσπαθώντας να βρεις μάταια μια ισορροπία! Ευτυχώς στον τελικό του Κυπέλλου (εφόσον περάσει ο Άρης) οι διαιτητές θα είναι Elite.