Η γκολάρα του Γιούρι Τίλεμανς χάρισε στη Λέστερ τη νίκη επί της Τσέλσι (1-0) και μαζί το 1ο της Κύπελλο Αγγλίας. Ήταν το… σωστό!
Μόλις 16 ετών ήταν όταν, το 2013, η Άντερλεχτ τον παρουσίασε στο κοινό. Περήφανη και γεμάτη προσδοκία για ακόμα ένα προϊόν των φημισμένων Ακαδημιών της. Αμέσως, ο Γιούρι Τίλεμανς ξεχώρισε. Όχι μόνο για το ταλέντο του. Αλλά και για την ωριμότητά του, σπάνια για teenager. Την κατανόηση στην πράξη ότι το «αγάλι αγάλι» είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για να φτάσεις ψηλά. Δεν βιάστηκε να φύγει από τους «μοβ». Έκατσε τέσσερα χρόνια στις Βρυξέλλες πριν ανοίξει τα φτερά του για το εξωτερικό. Και όταν το έκανε, το έπραξε για λογαριασμό ενός ακόμη κλαμπ που φημίζεται για το πώς δουλεύει με τα νέα παιδιά. Της Μονακό. Ήταν απλώς ατυχές το timing, καθώς πέτυχε το κλαμπ του Πριγκιπάτου σε φάση αναδιοργάνωσης. Δεν μπόρεσε, λοιπόν, να πάρει το 100% από την εμπειρία. Μετέτρεψε, όμως, τα αρνητικά σε μάθημα. Δεν πτοήθηκε, ατσαλώθηκε.
Η Λέστερ του έδειξε εμπιστοσύνη – η αγγλική ομάδα ήξερε ότι μιλούσαμε για μέγα potential και ουδόλως προβληματίστηκε από το «έτσι και έτσι» της γαλλικής του παρουσίας. Αρχής γενομένης από το 2019, όταν και πάτησε πρώτη φορά στο Νησί για να παίξει μπάλα, ο Βέλγος γίνεται συνεχώς καλύτερος. Συνέπεια αυτού να είναι πλέον παγιωμένος ως ένας από τους καλύτερους μέσους στα γήπεδα της Αγγλίας. Η γκολάρα με την οποία έκρινε τον τελικό του Κυπέλλου κόντρα στην Τσέλσι αυτό ακριβώς υπερτονίζει. Βασικά και κυρίως την αξία της υπομονής. Στις «αλεπούδες» βαδίζει ξανά τη διαδρομή του, ήρεμα και ωραία. Βήμα βήμα, στόχο το στόχο.
Το ιδανικό παράδειγμα
Ο Γιούρι Τίλεμανς αποτελεί έτσι το ιδανικό παράδειγμα για πολλούς εκκολαπτόμενους αστέρες. Για πολλούς που μεγαλοπιάνονται και πριν καλά καλά συμπληρώσουν μια γεμάτη σεζόν ψάχνουν την τοπ μεταγραφή, νομίζουν ότι έφτασαν στο τέρμα της πορείας και ότι τους ανήκει ο κόσμος. Ισχύει και για πολλά Ελληνόπουλα, ας μην πούμε τώρα ονόματα και… στεναχωριόμαστε. Ο Τίλεμανς, αντίθετα, ποτέ δεν βιάστηκε. Αυτό καθόλου δεν τον εμποδίζει να ανεβαίνει τα επίπεδα με μεγάλη ταχύτητα. Καλή ώρα σαν την «οβίδα» που εξαπόλυσε στο «Γουέμπλεϊ».
Ο τρόπος του Γιούρι αντανακλά και εκφράζει ολόκληρο τον οργανισμό του οποίου αποτελεί μέλος. Κατά τη διάρκεια της στέψης της Λέστερ, έλαβαν χώρα κάποιες υπέροχες σκηνές που σε έναν ιδανικό κόσμο – απέχουμε πολύ από κάτι τέτοιο- θα έπρεπε να αποτελέσουν μεγάλη τροφή για σκέψη για τους ιδιοκτήτες των ομάδων που προσπάθησαν πρόσφατα να δημιουργήσουν την European Super League. Η επιτυχία στο ποδόσφαιρο δεν απαιτεί ψυχρότητα και απόσταση. Χρειάζεται να προσπαθήσεις να κατανοήσεις το κλαμπ που βρίσκεσαι, να νιώσεις πραγματικά το περιβάλλον και τους ανθρώπους του. Ο τρόπος που ο Μπρένταν Ρότζερς και οι παίκτες του έκαναν τον Αϊγιαβάτ Σριβανταναπράμπα μέρος του θριάμβου τους, αυτό ακριβώς δείχνει. Η νίκη αφιερώθηκε στον αδικοχαμένο πατέρα του και ευεργέτη του κλαμπ, Βιχάι και αυτές οι σκηνές δείχνουν τι εστί «ομάδα-οικογένεια» και ότι ακόμα και ένας ξένος ιδιοκτήτης μπορεί να γίνει «ντόπιος», αρκεί να προσπαθήσει, αρκεί να το θελήσει.
“You won’t see another owner come on the pitch like that and be LOVED!”
This is special 💙@LCFC players present chairman Top Srivaddhanaprabha with the #EmiratesFACup pic.twitter.com/f4ngsAp4As
— Football on BT Sport (@btsportfootball) May 15, 2021
