Ραούλ Χιμένες: Ο τραυματισμός που απείλησε τη ζωή του και το γκολ της κάθαρσης

Ραούλ Χιμένες: Ο Μεξικανός επιθετικός της Γουλβς βίωσε έναν προσωπικό «Γολγοθά», αλλά πλέον κοιτάει ξανά και μόνο μπροστά.

Τα γκολ, για έναν επιθετικό, δεν είναι απλά η δουλειά του. Είναι η πνοή του, αυτό που δίνει νόημα στην ύπαρξή του. Το συναίσθημα του να στέλνεις την μπάλα στα δίχτυα είναι ασύγκριτο. Ο τραυματισμός του Ραούλ Χιμένες στο κεφάλι, τον Νοέμβριο του 2020 σε ματς απέναντι στην Άρσεναλ στο «Έμιρεϊτς», ελάχιστα απείχε από την τραγωδία. Το κάταγμα που υπέστη στο κρανίο δεν απείλησε μόνο την καριέρα του, αλλά την ίδια του τη ζωή! «Οι γιατροί μου είπαν πως ήταν θαύμα που ήμουν ζωντανός», θα πει αργότερα ο 30χρονος ποδοσφαιριστής σε μια διήγηση που προκαλεί ανατριχίλα…

Είχε ανάγκη να ξέρει…

Δεν θυμάται τίποτα από τι έγινε σε εκείνη τη διεκδίκηση της μπάλας με τον Νταβίντ Λουίζ. Μόνο την αρχή του αγώνα (στο 15’ τραυματίστηκε) και αργότερα, όταν ξύπνησε στο νοσοκομείο. Δέκα μέρες έμεινε εκεί πριν του επιτραπεί να γυρίσει σπίτι του. Αμέσως ζήτησε να του δείξουν πώς είχε χτυπήσει. Είχε ανάγκη να ξέρει, να μάθει. Περιέργως ένιωσε εντελώς flat όταν είδε τη φάση. Σαν να μην αφορούσε αυτόν, σαν να μην ήταν κάτι σοβαρό. Ίσως αυτό ακριβώς να του έδωσε τη δύναμη που χρειαζόταν όλο αυτό το μακρύ διάστημα που πάλευε να επανέλθει. Το τραύμα , ευτυχώς, δεν ήταν και ψυχικό. Η αμφιβολία, ο φόβος δεν τον είχαν διαποτίσει. Ποτέ του δεν ένιωσε πως υπήρχε περίπτωση να μην παίξει ξανά ποδόσφαιρο. Και όντως, τα κατάφερε. Αγωνίζεται πια με προστατευτική κάσκα, αν και δεν του αρέσει, το έχει αποδεχτεί ως απαραίτητο, ακούει τι του λένε οι γιατροί. Την πρώτη φορά που πήγε να κάνει κεφαλιά ένιωσε μόνο κάπως περίεργα, αλλά με το που έβαλε «τικ» στην εκκρεμότητα, δεν κοίταξε ποτέ ξανά πίσω, σαν άλλος Ironman.

Συναίσθημα, αγνό και ασύγκριτο  

Το γκολ του κόντρα στη Σαουθάμπτον, με τρομερό και τον Σα όπως έγραψε το Sportime, συνιστά τη ρήξη με το άσχημο παρελθόν. Με το που σκόραρε, γρονθοκόπησε τον αέρα ξανά και ξανά, θαρρείς για να ξορκίσει οριστικά το κακό. Για να διώξει τις αμφιβολίες και τις ανησυχίες για το αν μπορεί να επανέλθει στο τοπ επίπεδο. Κάθαρση. Ένας πανηγυρισμός που ζεσταίνει την καρδιά. Συναίσθημα στην πιο αγνή και αυθεντική μορφή του. Και τι υπέροχο γκολ που ήταν αυτό που έβαλε. Σε τεχνική, εκτέλεση, σε όλα του.  Οι φαν των «λύκων» είχαν κάνει σύνθημα το όνομα του Μεξικανού φορ πολύ πριν ακουστεί το πρώτο σφύριγμα. Συνέχισαν ομοίως και αρκετή ώρα μετά το τελευταίο. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο και γι’ αυτό το αγαπάμε.