Ο Άρης άρχισε τη δύσκολη συνθήκη των πέντε σερί εκτός έδρας παιχνιδιών (4 για τη Super League και 1 για το Κύπελλο) με νίκη, έστω και αγχωτική επί της Κηφισιάς και αυτό είναι που μετράει στο τέλος.
Ναι η εμφάνιση δεν ήταν καλή (ιδίως στο Β΄ μέρος), ναι η ομάδα του Άκη Μάντζιου έπαιξε τη φωτιά, αλλά εν τέλει διαχειρίστηκε τις δύσκολες καταστάσεις που είχε μπροστά της, σωστά και δεν… κάηκε.
Η νίκη είναι νίκη και αφενός τον διατηρεί κοντά στην 4η θέση, αφετέρου (και ακόμη πιο σημαντικό) του προσφέρει ψυχολογική τόνωση σε μια περίοδο που δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Δεν θα πω ακριβώς ότι ο Άρης είναι ντεφορμέ γιατί η εικόνα που βλέπουμε είναι περισσότερο απόρροια κούρασης.
Έτσι μετά το επιβλητικό 4-0 στο Αγρίνιο η ομάδα του Άκη Μάντζιου παίρνει ένα ακόμη τρίποντο εκτός έδρας και πάλι με «σύνθεση ανάγκης», καθώς παρατάχθηκε με οκτώ αλλαγές. Άλλες φορές αυτά τα παιχνίδια ο Άρης τα έχανε ή έπαιρνε Χ με τη… ψυχή στο στόμα και με χειρότερη εμφάνιση της εκάστοτε μικρομεσαίας ομάδας από αυτή που πραγματοποίησε απόψε η Κηφισιά.
Βεβαίως θα πει κανείς οτι μεσολάβησε και η άσχημη ήττα με τον Ολυμπιακό, όμως εκεί έπαιξε μεγαλύτερο ρόλο το λάθος του Χουτεσιώτη και το ανύπαρκτο πέναλτι στον Φαμπιάνο για το γεγονός ότι ο Θεός του πολέμου δεν πήρε έστω τον έναν βαθμό.
Άλλες φορές από τέτοια παιχνίδια ο Άρης δεν έπαιρνε τίποτα…
Στην Καισαριανή ο Μάντζιος είχε να διαχειριστεί κούραση (Μορόν, Νταρίντα μπήκαν αλλαγή), τραυματισμούς (Κουέστα, Ζουλ), τιμωρίες (Μπράμπετς), ανετοιμότητα (Φετφατζίδης, Μανού Γκαρσία, όμως η ομάδα του πήρε το αποτέλεσμα σχετικά εύκολα. Δεν… κοψοχόλιασε κιόλας για να φύγε νικήτρια.
Ναι θα έπρεπε να μπορέσει να κρατήσει περισσότερο τη μπάλα και να αλλάξει και 2-3 μπαλιές, όμως απόψε φάνηκε να μην βγαίνει τίποτα. Στο πρώτο ημίχρονο η εικόνα δεν ήταν τόσο κακή και μαζί με το 1-0 το 45λεπτο κύλησε «σβηστά».
Στο δεύτερο η αλήθεια είναι οτι οι γηπεδούχοι είχαν περισσότερη κατοχή από όση θα έπρεπε και έφταναν στην περιοχή πιο εύκολα. Ό,τι όμως κι αν έκανε ο Έλληνας τεχνικός δεν μπορούσαν να το βγάλουν οι παίκτες του στον αγωνιστικό χώρο.
Οι γηπεδούχοι ταλαιπωρούσαν αρκετά τους κιτρινόμαυρους από τα αριστερά (με Μπιφούμα, Μιλίτσεβιτς), είτε ο Οντουμπάτζο είχε βοήθεια από τον Μενέντες, είτε από τον Σαβέριο.
Εν τέλει ο Μάντζιος από το 74′ ο Μάντζιος «γύρισε» δεύτερο αμυντικό χαφ τον Νταρίντα (μετά την αλλαγή του Μανού με τον Τζούρασεκ) και μπορεί η ομάδα του Νίλσεν να συνέχισε να πιέζει, όμως οι πραγματικές τελικές της ήταν ελάχιστες. Γενικότερα ουσιαστική απειλή ο Άρης ένιωσε στο 41΄ (με το σουτ του Ματέτους Σάντος) και στο 57′ (με την κεφαλιά του Οζέγκοβιτς).
Προσθέστε φυσικά και την ατυχία με τον τραυματισμό του Φαμπιάνο όμως κι εκεί υπήρχε λύση, με τον προπονητή του Άρη να περνάει τον Βραζιλιάνο στη θέση του φορ (ώστε να αισθάνεται πιο άνετα από ότι ως στόπερ) και στο πλευρό του Ρόουζ να πηγαίνει ο Οντουμπάτζο. Όσο για το αποτέλεσμα; Ούτε φάση η Κηφισιά στα 15 τελευταία λεπτά μαζί με τις καθυστερήσεις.
Πλέον ο Άρης πάει στον επαναληπτικό του Βόλου άνετος, με καλή ψυχολογία από τις νίκες κόντρα σε Νίκη και Κηφισιά, σε ένα παιχνίδι που ο Άκης Μάντζιος μπορεί να μοιράσει και πάλι τον χρόνο και να δώσει ευκαιρίες σε περισσότερους παίκτες (Δεληζήσης, Λάζαρος, Αγοραστός).
ΥΓ: Ο Άκης Μάντζιος δείχνει μεγαλύτερη ωριμότητα σε σχέση με την πρώτη του θητεία. Και στη διαχείριση καταστάσεων από τον πάγκο και στις δηλώσεις του. Το γεγονός ότι παρά τη νίκη δεν ήταν ευχαριστημένος από την εικόνα της ομάδας του (είπε χαρακτηριστικά ότι «κρατάμε τη νίκη») φανερώνει μια σωστή νοοτροπία για τον ίδιο και περνάει και στους παίκτες του.
ΥΓ1: Οσο δύσκολη και να είναι η 4άδα, ο Άρης θα φτιάξει την ψυχολογία του για τον μεγάλο στόχο του Κυπέλλου μέσα από το πρωτάθλημα. Και ως τώρα το πράττει σε καλό βαθμό και διατηρεί το ηθικό του ψηλά.
ΥΓ2: Ήρθε στη Θεσσαλονίκη περίπου τα μεσάνυχτα του Σαββάτου ο Τζούισον Μπένετ (φωτογραφία πάνω) και προσθέτει μία ακόμη (ελπίζουμε καλή) επιλογή στα χέρια του Μάντζιου