Αντρέ Γκρέι: Η ουλή στο πρόσωπο, η αφύπνιση, ο Μάρκο Σίλβα και ο αγώνας κατά του ρατσισμού – Ο Άρης παίρνει πολλά περισσότερα από απλώς έναν ποδοσφαιριστή!

Ο Αντρέ Γκρέι έχει (σχεδόν) συμφωνήσει και ο Άρης ετοιμάζεται να υποδεχτεί έναν σούπερ παίκτη και ένα ανήσυχο πνεύμα.

Όλα άρχισαν πραγματικά όταν το πήρε σοβαρά. Όταν κατάλαβε πως δεν ήταν στραβός ο γιαλός. Αυτός στραβά αρμένιζε.  Μεγάλωσε χωρίς πατρική φιγούρα στο πλάι του, ο παππούς του τον έσπρωξε προς το ποδόσφαιρο, ελπίζοντας πως μέσω του αθλητισμού θα γλίτωνε από τις κακές παρέες. Όμως ο Γκρέι ο πρεσβύτερος έφυγε από τη ζωή όταν ο εγγονός του ήταν 13 ετών. Κάτι που κλόνισε τον ήδη εύθραυστο ψυχισμό του Αντρέ.

Λίγο μετά η Γουλβς τον έδιωξε από τις Ακαδημίες της. Θεωρούταν περισσότερο μπελάς, παρά prospect. Είχε μπλέξει σε ολισθηρό μονοπάτι. Έκανε λάθος επιλογές, εμπιστευόταν λάθος άτομα. Μια ουλή στο πρόσωπο θα μείνει πάντα εκεί να του θυμίζει τον καυγά στον οποίο ενεπλάκη έξω από ένα μπαρ, τα Χριστούγεννα του 2011. Με την «παλιοπαρέα». Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Το μαχαίρι τον βρήκε στο μάγουλο. Λίγα εκατοστά πιο πέρα και θα ήταν μοιραίο.

Οι λόγοι που έκαναν τον Γκρέι να ξυπνήσει

Αυτό το σκηνικό, ακραίο κι αν ήταν, λειτούργησε σαν ξυπνητήρι. Μαζί με το ότι έβλεπε συμπαίκτες με λιγότερο ταλέντο απ’ αυτόν, γιατί την μπάλα ποτέ δεν την είχε παρατήσει, να παίρνουν καλές μεταγραφές. Μαζί με το ότι τα έβγαζε πολύ δύσκολα πέρα ζώντας με μισθό κάτω των 1.000 ευρώ το μήνα – αν πληρωνόταν, δεν ήταν πάντα σίγουρο. Δεν μπορούσε καν να νοικιάσει δικό του σπίτι, με τη μητέρα του ζούσε ακόμη.

Άρχισε λοιπόν να δουλεύει σκληρά. Στο γήπεδο, στο γυμναστήριο. Έπαιζε τότε στην άσημη Χίνκλεϊ. Σε ένα ματς Κυπέλλου τον εντόπισε η Λούτον κι αυτό ήταν. Η ιστορία είχε μόλις πάρει μια εντελώς νέα τροπή. Μέσα σε έξι χρόνια, θα βρισκόταν από την ανωνυμία των ερασιτεχνικών κατηγοριών να κάνει μεταγραφή 20,5 εκατ. ευρώ στην Premier League.

Αρπάζοντας κάθε ευκαιρία

Είχε την τύχη να περάσει γρήγορα τις «πίστες». Τύχη, αλλά και ικανότητα. Γιατί όποτε είδε την ευκαιρία, την άρπαξε. Τα «έσπασε» στη Λούτον. Με 52 γκολ συνολικά σε λίγο περισσότερα από δύο χρόνια, κέρδισε το εισιτήριο για την Championship και την Μπρέντφορντ. Μια σεζόν εκεί, πριν μετακομίσει στην Μπέρνλι, το 2015. Στην πρώτη του σεζόν εκεί, έβαλε 25 γκολ και σάρωσε τα ατομικά βραβεία πανηγυρίζοντας την άνοδο. Στην επόμενη, πρώτη του την Premier League, δεν τον βοήθησε πως οι «κλάρετς» είχαν μεταλλαχθεί σε μια ομάδα με αμυντικούς προσανατολισμούς και έπεσε στα 9 τέρματα παραγωγικότητα.

Η Γουότφορντ όμως είχε δει όσα ήθελε για να δώσει πάνω από 20 εκατ. ευρώ. Με προπονητή τότε τον Μάρκο Σίλβα. Με τον άλλοτε κόουτς του Ολυμπιακού είχαν καλό connection και παρόμοιες ιδέες για το ποδόσφαιρο. Στην πραγματικότητα, αυτός τον ζήτησε μεταγραφή. Τον είχε ξεχωρίσει, τον ήθελε οπωσδήποτε για να αποδώσει αυτό που είχε στο μυαλό του. Αλλά ο Πορτογάλος δεν μακροημέρευσε στις «σφήκες». Τα πήγαινε περίφημα μέχρι τότε που έσπασε προς τα έξω ότι τα είχε βρει με την Έβερτον. Συνέχισε για λίγο ακόμα, αλλά η «μαγεία» είχε χαθεί.

Στα 4 συνολικά χρόνια που έπαιξε στη Γουότφορντ, ο Γκρέι έπαιξε αρκετά. Αλλά δεν σκόραρε, αρκετά. Προς υπεράσπισή του δεν είναι εύκολο για έναν φορ να φανεί σε μια ομάδα του «μεσο-κάτω» του ταμπλό. Ξεχώρισε πάντως για την ταχύτητα, την εκρηκτικότητα και τη δύναμη του. Έκανε τον κύκλο του, έκανε και τα λάθη του (όπως όταν παραβίασε τους κανόνες απομόνωσης στην πρώτη περίοδο του κορονοϊού) και πέρυσι έπαιξε δανεικός στην ΚΠΡ, στην Championship, επιστρέφοντας σε διψήφιο αριθμό τερμάτων (10). Οι «σφήκες» πάντως τον άφησαν ελεύθερο και φαινόταν πως θα πήγαινε στην Πρέστον. Τελικά η μοίρα του επιφύλασσε, όπως όλα δείχνουν, κάτι εντελώς διαφορετικό. Ελλάδα.

Η μετάλλαξή του ως άνθρωπος

Το σίγουρο είναι πως θα αγκαλιάσει την εμπειρία. Γιατί, πλέον, είναι ένας ώριμος άνθρωπος που αγαπάει να περνάει χρόνο με τη σύζυγο του, την τραγουδίστρια Λέι-Αν Πίνοκ και τα ενός έτους δίδυμά τους. Καλλιεργημένος με βάθος σκέψης και ανήσυχο πνεύμα. Στα 21 του ήταν ένας αλαφρόμυαλος τύπος που έκανε ομοφοβικά τουίτ. Όταν έγινε διάσημος και άρχισαν να ξεψαχνίζουν το παρελθόν του, βγήκαν στον αφρό. Να τον στοιχειώσουν. Τιμωρήθηκε μάλιστα γι’ αυτό.

Δέκα χρόνια μετά, είναι σαν άλλος άνθρωπος. Στην Αγγλία ή στην Τζαμάικα, τη χώρα καταγωγής του, από το Μάρτιο του 2021 την εκπροσωπεί σε Εθνικό επίπεδο. Πολιτικά ενεργός, παλεύει κατά της αστυνομικής βίας και κατά του ρατσισμού. Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ τον συγκλόνισε. Αποφάσισε πως δεν μπορούσε να μείνει σιωπηλός. Έγινε ζωηρό μέλος του Black Lives Matter.

Κι έκανε τότε το τατουάζ-έργο τέχνης. Επί 72 ώρες έκανε υπομονή για να ολοκληρωθεί. Το ένιωσε ως χρέος του. Για να διαμαρτυρηθεί, να αντισταθεί. Μάλκομ Χ, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Νέλσον Μαντέλα, Μάρκους Γκάρβεϊ, Ρόζα Παρκς, Χιούι Νιούτον, Μαύροι Πάνθηρες, Μοχάμεντ Αλι, Μπόμπ Μάρλεϊ, Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος. Ολη η πλάτη του είναι καλυμμένη με τατουάζ από προσωπογραφίες απ’ αυτές τις εμβληματικές φιγούρες της ιστορίας των μαύρων.

Προσπαθεί επίσης να βοηθάει teenagers που είναι σε δύσκολη φάση – αν μη τι άλλο ξέρει ακριβώς τι και πώς να τους το πει. Αν και γνωρίζει πως το πιθανότερο είναι να μην τον ακούσουν. Μερικές φορές για να μάθεις, πρέπει αυτό να γίνει με το δύσκολο τρόπο. Όπως ο δικός του. «Ταλέντο έχουν πολλοί. Τη διαφορά τελικά κάνει το πόσο το θέλεις», όπως το έχει θέσει. Ναι. Ο Αντρέ Γκρέι, που φέρνει όπως όλα δείχνουν ο Άρης, είναι πολλά περισσότερα από απλώς ποδοσφαιριστής.