Ο Άρης αρνήθηκε να χάσει από την ΑΕΚ (3-3) και βάσει των δεδομένων που υπήρχαν, η ισοπαλία αυτή έχει «γεύση νίκης», αποτελώντας την καλύτερη ώθηση για τον δεύτερο ημιτελικό με τον Παναιτωλικό την προσεχή Τετάρτη (6/3, 19:00).
Οι πολλές αλλαγές στην αρχική 11άδα αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα (ξεκάθαρα για λόγους συντήρησης), η ανατροπή της ΑΕΚ στην ανατροπή του Άρη, αλλά και το λανθασμένο πέναλτι από το οποίο έγινε το 0-1 για την Ένωση, δεν πτόησαν την ομάδα του Άκη Μάντζιου.
Γι αυτόν ακριβώς τον χαρακτήρα, γι αυτή ακριβώς την προσπάθεια, γι αυτή την κατάθεση ψυχής χειροκρότησε όρθιο στο τέλος όλο το Βικελίδης. Παρόλο που υπάρχει ένα πολύ σημαντικότερο παιχνίδι σε λίγες ημέρες ο Θεός του πολέμου έδειξε μενταλιτέ που σε πάει τελικό και σου δίνει κούπα.
Ναι η απόδοση δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, όμως πώς να είναι όταν έχεις απέναντί σου την πιο καλή και γεμάτη ομάδα του πρωταθλήματος η οποία μάλιστα προηγείται από τόσο νωρίς (15′), με πέναλτι πριν από το οποίο οποίο έχει προηγηθεί καθαρό επιθετικό φάουλ του Άμραμπατ στον Μοντόγια (του τραβάει παρατεταμένα από τη φανέλα);
Πώς να έχεις την κατάλληλη συνοχή, όταν λόγω Κυπέλλου ο Μάντζιος έπρεπε να δώσει σε αρκετούς από τους παίκτες του περιορισμένο χρόνο συμμετοχής ; Και πολύ καλά έκανε βεβαίως. Προσθέστε φυσικά και τις απουσίες των Νταρίντα, Σαμόρα (τιμωρημένοι) και Μανού Γκαρσία, Οντουμπάτζο (έμειναν τελείως εκτός αποστολής), κάτι που ψαλίδισε ακόμη περισσότερο τις επιλογές του Έλληνα τεχνικού.
Ο Άρης που και πάλι δεν μπήκε τόσο καλά στο ματς, ανέβηκε όμως στο τελευταίο κομμάτι του α’ ημίχρονου. Κι αυτό έγινε όταν ο Γιάννης Φετφατζίδης με τα γνωστά του… κόλπα άρχισε να εκθέτει απανωτά την προβληματική άμυνα της ΑΕΚ . Επιπλέον είχε άξιο συμπαραστάτη τον Καρίμ Ανσαριφάρντ που βλέποντας ότι δεν τροφοδοτείται ο ίδιος, άρχισε να σπάσει ωραία τη μπάλα και να δημιουργεί καταστάσεις για τους συμπαίκτες του. Έτσι βγήκε η εξαιρετική ασίστ-μισό γκολ για τον Φέτφα.
Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με τις αλλαγές των Ρόουζ και Μορόν με τον Γάλλο να μην είναι σε καλή μέρα μετά από σερί καλών εμφανίσεων, αλλά τον Ισπανό να είναι και πάλι καταλυτικός. Και ως εκτελεστής και ως δημιουργός.
Από εξαιρετική μπαλιά του Βερστράτε ο Μορόν λειτούργησε για μία ακόμη φορά ως εξτρέμ και βγάζοντας με τη σειρά του ωραία πάσα στον Σαβέριο, ο τελευταίος έκανε την ανατροπή για τον Άρη. Να σημειώσουμε ότι τις περισσότερες φορές ο εξτρέμ από το Εκουαδόρ κάτι προσφέρει. Μα πάσες, μα ασίστ, μα γκολ; Κάτι θα ουσιαστικό θα δώσει, έστω κι αν δεν είναι ο σούπερ παίκτης.
Εν συνεχεία η ΑΕΚ πήρε τα ηνία, ο Άρης δεν μπορούσε να κρατήσει τη μπάλα και έτσι αρχικά δέχθηκε την ισοφάριση (ο Φατόρε μπορούσε να απομακρύνει καλύτερα) και εν συνεχεία το 2-3 (ο Ρόουζ έχασε τον Πόνσε και ο Ανσφαριφάρντ που έτρεξε δεν πρόλαβε να το καλύψει).
Το σημαντικότερο όμως σημειώθηκε από το τρίτο γκολ της ομάδας του Αλμέιδα και μετά. Ο Άρης δεν πτοήθηκε, δεν έκανε συντήρηση δυνάμεων και εν τέλει αρνήθηκε να ηττηθεί. Έτσι πάει στον επαναληπτικό του Κυπέλλου με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία και έχοντας «ζεστάνει» για τα καλά τον κόσμο του.
ΥΓ: Στη φάση πριν πέναλτι που κέρδισε ο Άρης, ο Κάλενς «κλειδώνει» καθαρά τον Μορόν, περνώντας το δεξί του χέρι πάνω από τον αριστερό ώμο του Ισπανού τον οποίο κρατάει κάτω. Γι αυτό έδωσε το φάουλ ο Σιδηρόπουλος και γι αυτό η ΑΕΚ διαμαρτύρεται κακώς. Δείτε εδώ τη φάση.
ΥΓ1: Το γεγονός οτι ο Άκης Μάντζιος έβαλε τον Σουλεϊμάνοφ στο 82′, δείχνει οτι ξεκάθαρα ότι ήθελε ο Άρης να πάρει αποτέλεσμα.
ΥΓ2: Για μία ακόμη φορά ο Άρης βούλωσε στόματα με την παλικαρίσιά εμφάνισή του. Τη μία φορά βουλώνει πράσινα, κίτρινα και ασπρόμαυρα και τώρα κόκκινα και πάλι πράσινα κι ασπρόμαυρα…