Κανείς δεν αμφισβητεί πως ο Χερμάν Μπούργος άλλαξε την ψυχολογία των παικτών του. Αυτή, όμως, είναι η μόνη αισθητή αλλαγή έως τώρα. Ο Άρης πορεύεται όπως και πριν.
Με ό,τι θετικό και ό,τι αρνητικό είχε. Οι Θεσσαλονικείς παραμένουν μία ανταγωνιστική ομάδα προς όλους. Ικανή να δημιουργήσει προβλήματα στον καθένα και να τερματίσει στις θέσεις των ευρωπαϊκών εισιτηρίων. Εκεί ήταν ουσιαστικά όλη τη χρονιά εάν σκεφτεί κανείς τους βαθμούς στο γήπεδο και όχι την περιβόητη ιστορία του -6.
Το μόνιμο πρόβλημα ήταν ένα. Τα ματς με τους αντιπάλους που έπαιζαν κλειστά. Δεν κατάφερε ο Άρης να βρει λύσεις τις περισσότερες φορές. Άλλες γιατί έχανε τις ευκαιρίες που δημιουργούσε. Το θέμα του φορ είναι, άλλωστε, πολυσυζητημένο. Άλλες γιατί δεν έφτανε καν στο σημείο να δημιουργήσει.
Με τον Μπούργος στα πρώτα ματς φάνηκε να απελευθερώνεται η ομάδα. Λειτούργησε σίγουρα ο παράγοντας ψυχολογία. Κάθε προπονητής αλλάζει κάτι στα αποδυτήρια. Οι παίκτες έχουν επιπλέον κίνητρο. Κόντρα στον τραγικό φέτος αμυντικά Ατρόμητο ήρθε το πρώτο εύκολο τρίποντο. Αστέρας Τρίπολης και Ολυμπιακός δεν κλείστηκαν. Έπαιξαν το ποδόσφαιρό τους και ο Άρης βρήκε γκολ.
Με τον Παναθηναϊκό, όμως, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Ο Άρης έμεινε άσφαιρος για πρώτη φορά με τον νέο του προπονητή και αυτό δεν αποτέλεσε έκπληξη. Πολύ απλά γιατί δεν είναι μάγος ο Αργεντινός όπως δεν ήταν και ο Άκης Μάντζιος. Αυτή η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός.
Το πρόβλημα με τις κλειστές άμυνες είναι ξεκάθαρο. Δουλεύτηκε από τον προηγούμενο τεχνικό στον βαθμό που ήταν δυνατό, θα γίνει το ίδιο και με τον νυν κόουτς. Το θέμα, όμως, είναι ότι κάποια πράγματα δύσκολα αλλάζουν. Γι’ αυτό και στην ομάδα το έχουν πάρει απόφαση στο φινάλε της σεζόν να κάνουν τις κινήσεις που πρέπει.
Έως τότε ο Άρης καλείται να βρει λύσεις. Το θετικό για εκείνον είναι πως στα πλέι οφ οι περισσότεροι αντίπαλοι θα τον αντιμετωπίζουν παίζοντας ανοιχτά. Ο ΠΑΣ Γιάννινα θα αποτελέσει την εξαίρεση και γι’ αυτό ο αγώνας που έρχεται, είναι ένα crash test για τους Θεσσαλονικείς.