Ο Άρης ανακοίνωσε επίσημα την απόκτηση του Σαλέμ Εμπακατά και αναλαμβάνουμε τις συστάσεις.
Όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα; Λίγο βαρύ να του την «λέει» έτσι κανείς. Δεν του άξιζε αυτό που πέρασε. Το ότι δηλαδή ξέμεινε χωρίς ομάδα για έξι και πλέον μήνες. Εμπιστεύτηκε λάθος ανθρώπους κυνηγώντας το όνειρό του, επιζητώντας κάτι πιο ταιριαστό με τις ικανότητές του. Έλαβε υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν.
Γιατί ο λόγος που δεν ανανέωσε με τη Σοσό, την ομάδα που γαλουχήθηκε ποδοσφαιρικά, ήταν πως στόχευε ψηλότερα από τη Ligue 2. Ήθελε να παίξει σε ομάδα Α’ Κατηγορίας, ιδανικά της Ligue 1. Μόνο που κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ. Και βρέθηκε στην αβεβαιότητα. Στο «και τώρα τι;».
Οι δύσκολοι μήνες του «εκτός»
Μπρος στα ζόρια και μόλις άρχισε να φθινοπωριάζει επέστρεψε στα μέρη του. Στο Παρίσι. Εκεί δηλαδή όπου μεγάλωσε, η οικογένειά του μετανάστευσε από το Κονγκό όταν αυτός ήταν ακόμα μωρό. Πέρασε πολλές εβδομάδες κάνοντας προπονήσεις με την Ρεντ Σταρ.
Από εκεί δηλαδή που κοιτούσε το καλύτερο, είχε πάει προς τα πίσω, σε ομάδα της National (Γ’ Κατηγορία). Δεν προχώρησε το θέμα. Ζήτησε πολλά ή έστω ζήτησε περισσότερα από αυτά που μπορούσαν του δώσουν ως συμβόλαιο – πήραν άλλωστε εν τέλει έναν δανεικό για τη θέση.
Μέσα στον Ιανουάριο πέρασε αρκετό διάστημα στην Ελβετία, στη Λουγκάνο. Όλα έδειχναν πως θα υπέγραφε και θα έπαιζε συνεπώς, επιτέλους, σε ομάδα Α’ Κατηγορίας. Φεύ. Το «we have a deal» δεν ακούστηκε ποτέ. Λίγες μέρες μετά εμφανίστηκε η προοπτική του Άρη. Τα πράγματα έτρεξαν γρήγορα και αυτή τη φορά όλα πήγαν κατ’ ευχήν.
Διαδοχικές προπονήσεις, από μικρό παιδί
Παρά τη μεγάλη χρονικά απραξία, ο Εμπακατά δεν ήρθε ανέτοιμος στη Θεσσαλονίκη. Όλο αυτό το διάστημα προπονούταν ασταμάτητα για να μη βγει «εκτός». Ναι του λείπει ο ρυθμός των αγώνων, αλλά από πλευράς φυσικής κατάστασης είναι μια χαρά.
Θα έπρεπε επίσης να είναι κανείς εμπαθής για να μην αναγνωρίσει τη συνεχή πρόοδο που κατέγραψε τα προηγούμενα χρόνια. Και ότι είχε κάθε λόγο να θέλει κάτι καλύτερο για την καριέρα του, στην ηλικία του.
H Σοσό είναι ένα ιστορικό κλαμπ στη Γαλλία, είχε μάλιστα για πολλά χρόνια το ρεκόρ συμμετοχών στην ελίτ. Αλλά μετά τον υποβιβασμό της το 2014 και κυρίως από τότε που την εγκατέλειψε ο Όμιλος Peugeot (η γαλλική αυτοβημιοχανία είχε ιδρύσει το σύλλογο) παλεύει μάταια να αναβιώσει τα μεγαλεία.
Είναι πάντως μια παραδοσιακή σχολή, με φημισμένες Ακαδημίες. Ο Εμπακατά πήγε εκεί το 2014. Μετά από την εκκίνησή του σε δύο ομάδες πέριξ της γειτονιάς του (Μεέ και Μπρετινί). Τον εντόπισε ο Κριστιάν Πυξέλ. Κυνηγός ταλέντων στην ευρύτερη περιοχή του Παρισιού.
Οι «Lionceaux» τον κάλεσαν για δοκιμαστικό τριών ημερών. Το πέρασε επιτυχώς και όλα άλλαξαν γι’ αυτόν ριζικά. Ήταν η ανταμοιβή του για τη σωστή νοοτροπία του. Από την πρώτη στιγμή, παιδάκι ακόμα, έπαιρνε την μπάλα του και έβγαινε έξω για ατομική προπόνηση μία, μιάμιση ώρα πριν τους άλλους. Έχοντας καταλάβει από νωρίς τις θυσίες που απαιτούνται για να φτάσει ψηλά.
Στη Σοσό εντυπωσιάζονται με το πόσο επενδύει προσωπικά στο στόχο να γίνει επαγγελματίας. Σωστές αρχές, σεβασμός στους παιδαγωγούς και στους συμπαίκτες του, τα στοιχεία αυτά αναγνωρίζονται και χειροκροτούνται,.
Η αλλαγή θέσης και πώς πέτυχε
Εκείνο τον καιρό έπαιζε εξτρέμ, ήταν γκολτζής μάλιστα. Λάτρευε να (προσπαθεί να) κάνει αυτά που έβλεπε στην τηλεόραση από τους σταρ του αθλήματος. Μπορούσε μάλιστα να παίξει με την ίδια άνεση, είτε δεξιά είτε αριστερά.
Πώς έγινε η μεταμόρφωση σε αμυντικός; Η πρώτη του σεζόν στις Ακαδημίες ήταν ικανοποιητική. Από την επομένη ομως, άρχισε να πέφτει η απόδοσή του. Εντελώς λογικά, βρέθηκε στον πάγκο. Στο δεύτερο μισό, οι προπονητές του έκριναν πως θα ήταν ενδιαφέρον να τον δοκιμάσουν ως μπακ. Μπίνγκο.
Βοήθησε πολύ ότι και ο ίδιος το είδε ως ευκαιρία, ως εξέλιξη. Δεν τρελάθηκε από τη χαρά του, εννοείται, αλλά ούτε χαλάστηκε. Το σημαντικό γι’ αυτόν ήταν να παίζει, να βελτιώνεται. Μικρή σημασία είχε το πού.
Γρήγορα προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις. Αξιοποιώντας όλα τα πλεονεκτήματά του. Την ταχύτητά του, την αντοχή του και την τεχνική του κατάρτιση. Ντάνι Καρβαχάλ και Φίλιπ Λαμ ήταν τα δύο ονόματα που απαντούσε όταν τον ρωτούσαν για τα πρότυπά του ως δεξιοί ακραίοι αμυντικοί.
Ο Εμπακατά θέλει να ρεφάρει για το χαμένο χρόνο
Το 2018 είδε τους κόπους του να δικαιώνονται, με το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Κάθε χρόνο γινόταν και καλύτερος. Κατανικώντας την κακιά συνήθεια να ξεχνιέται ενίοτε στην εκπλήρωση των αμυντικών του καθηκόντων. Είχε και την τύχη να έχει προπονητή (Ομάρ Νταφ) με σπουδαία καριέρα σε αυτή τη θέση και ως ειδικός, μπόρεσε να του δώσει τις κατάλληλες συμβουλές και κατευθύνσεις.
Έξυπνος άνθρωπος ο Εμπακατά, άκουσε προσεκτικά. Προσαρμόστηκε, αφομοίωσε την πληροφορία. Με μεγάλη θέληση και αποφασιστικότητα έπαιξε συνολικά 64 ματς, σε όλες τις διοργανώσεις, με τους «Lionceaux». Αλλά μετά έκανε ένα βιαστικό βήμα. Σωστό, αλλά όχι απόλυτα μελετημένο. Του κόστισε, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Και κάπως έτσι ο Άρης υποδέχεται έναν παίκτη αποφασισμένο να αναπληρώσει το χαμένο χρόνο.
