Ο Άρης απέκτησε τον Φαμπιάνο, έκανε ήδη την πρώτη του προπόνηση και μαθαίνουμε περισσότερα γι’ αυτόν τον… Γερμανό Βραζιλιάνο!
Το Σάο Ζοάο ντο Οέστε είναι μια μικρή πόλη στην πολιτεία της Σάντα Καταρίνα. Με την εξής ιδιαιτερότητα για Βραζιλία: Το 96% του πληθυσμού μιλάει γερμανικά. Μετανάστες από την Ευρώπη έφτιαξαν σε αυτή τη γωνία της Λατινικής Αμερικής μια νέα ζωή, κουβαλώντας μαζί τους γλώσσα και παραδόσεις. Με τον καιρό αφομοιώθηκαν με τον ντόπιο πληθυσμό, αλλά διατήρησαν αρκετά από τα δικά τους στοιχεία. Σε αυτόν τον τόπο γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Φαμπιάνο Λέισμαν, όπως είναι το πλήρες όνομά του. Τον οποίο ανακοίνωσε ο Άρης. Εξ ου το παρατσούκλι του: «Αλεμάο». «Ο Γερμανός» δηλαδή, στα πορτογαλικά.
Αγρόκτημα ή μπάλα
Οι γονείς του ασχολούνται με αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Γαλακτοπαραγωγοί κατά βάση, καλλιεργούν και καπνά από Αύγουστο ως Δεκέμβρη. Μαζί με το δίδυμο αδελφό του, ο Φαμπιάνο ήταν πάντα έτοιμος να βοηθήσει στο οτιδήποτε χρειαζόταν στο αγρόκτημα. Περίμενε πώς και πώς μετά από κοπιαστικές μέρες ως επιβράβευση κάποιο τα αγαπημένα του φαγητά. Φασόλια με ρύζι και κρέας, το Νο1 του. Και για επιδόρπιο το λεγόμενο cuca. Ένα γλυκό ψωμάκι με διάφορες γεμίσεις, το έχουν παράδοση στα μέρη του.
Τα δύο αγόρια έπαιζαν καλή μπάλα και κάποια στιγμή ο πατέρας τους, τους μάζεψε και τους είπε τα εξής: «’Η ποδόσφαιρο ή κτήμα ή σπουδές. Διαλέξτε». Ο αδελφός προτίμησε να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση, σε καλό του βγήκε, η αγροτική επιχείρηση που έστησε με την πάροδο των ετών πάει περίφημα. Ο Φαμπιάνο πάλι, επέμεινε στο τόπι. Το ήθελε πολύ. Ήταν στη Σαπεκοένσε, που ξεκίνησαν όλα, στην ουσία. Μια 5ετία έπαιξε, συν άλλα δύο χρόνια νωρίτερα στα τμήματα υποδομής. Είναι η ομάδα που τον σημάδεψε, πολλαπλώς. Εκεί επίσης έμαθε να παίζει με την ίδια άνεση και ως δεξί μπακ, πέρα από στόπερ. Ακολούθησε μια διετία στην Κρουζέιρο και ύστερα η Παλμέιρας.
Το σκληρό παιχνίδι της μοίρας
Και τότε, η μοίρα αποφάσισε να του παίξει ένα σκληρό παιχνίδι. Σκοράρει σπάνια. Κι όμως ήταν το δικό του γκολ που χάρισε στην Παλμέιρας τον τίτλο του πρωταθλητή στη Βραζιλία το 2016. Νικώντας τη… Σαπεκοένσε. Δύο μέρες μετά, ακολούθησε το αεροπορικό δυστύχημα που ξεκλήρισε την ομάδα από τη Σάντα Καταρίνα… Όταν έμαθε τα τραγικά νέα, πανηγύριζε ακόμα το πρωτάθλημα, είχε μείνει από μπαταρία και είχε αφήσει το κινητό να φορτίσει. Όταν άναψε την οθόνη, δεκάδες κλήσεις και μηνύματα τον πληροφόρησαν για τι είχε συμβεί. Έμεινε σοκαρισμένος, συντετριμμένος. Μέσα στο αεροσκάφος ήταν και άνθρωποι που γνώριζε πολύ καλά, φίλοι του…
Στη Βραζιλία έμεινε ως το 2020. Πάντα στην Παλμέιρας, με ένα break, ως δανεικός, στην Ιντερνασιονάλ. Ακόμα μια μεγάλη ομάδα, δηλαδή. Έχοντας κάνει το τουρ στην πατρίδα του, αποφάσισε ότι είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για ένα από τα όνειρά του: Να παίξει στην Ευρώπη. Η Μποαβίστα ήταν η επόμενη στάση του. Στην πάντα οικεία για Βραζιλιάνους, Πορτογαλία. Τώρα ανοίγεται μπροστά του κάτι εντελώς διαφορετικό. Στην Ελλάδα θα βγει για πρώτη φορά τόσο εκτός από τη «ζώνη ασφαλείας» του. Του αρέσει αυτό, τον ιντριγκάρει πάντα να ανακαλύπτει νέα μέρη.
Η καλύτερη ανταπόδοση
Έχει ήδη πετύχει περισσότερα από όσα ονειρευόταν μικρός. Δεν περίμενε καν να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Αλλά με το που το είδε ότι τα καταφέρνει, άρχισε να βάζει νέους στόχους. Το μόνο που δεν κατάφερε ως τώρα είναι η Bundesliga, το ‘χει καημό λόγω των ριζών του. Όχι βέβαια ότι θα κάτσει να «σκάσει». Το πιο σημαντικό γι’ αυτόν ο ανθρώπινος παράγοντας. Να, στην γενέτειρά του διεξάγεται πια ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά που φέρει το όνομά του. Περισσότερα από 500 παιδιά, ηλικίας 8 ως 14 ετών, συμμετέχουν σε αυτό το project, του οποίου είναι χρηματοδότης. Καλύτερη ανταπόδοση από την αγάπη που βλέπει στο βλέμμα των παιδιών όποτε επιστρέφει στα μέρη του, δεν υπάρχει.
Διαβάστε επίσης:
Ιωνικός: Άλλα τρία κρούσματα και επιστροφή στην Αθήνα!
e-Sportime (17/7): Κατέβασε την ηλεκτρονική εφημερίδα – Σκάει πρόταση από Κατάρ για Μακέντα!