H ημέρα που ο «Θεός» μπήκε στο Hall of Fame (vid)
Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια. Από την ημέρα που ο Νίκος Γκάλης κατάφερε κάτι μοναδικό. Όπως τότε, που έμενε στο αέρα λίγο παραπάνω από τους άλλους.
Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια. Από την ημέρα που ο Νίκος Γκάλης κατάφερε κάτι μοναδικό. Όπως τότε, που έμενε στο αέρα λίγο παραπάνω από τους άλλους.
Που σου έδινε την εντύπωση πως περπατούσε στον… αέρα. Δύο χρόνια από την ημέρα που ο «Θεός» πέρασε στην μπασκετική αιωνιότητα του Basketball Hall of Fame.
Ως ο πρώτος Έλληνας καλαθοσφαιριστής που διαβαίνει αυτό το κατώφλι.
Ο Νίκος Γκάλης ήταν ανατριχιαστική. Μολονότι ο «Νικ» δεν μας έχει συνηθίσει να μιλάει πολύ.
Στην είσοδό του στο Hall of Fame είπε λίγα και καλά. Μαζί και μία εκπληκτική ιστορία. Ανατριχιαστική. Μοναδική.
«Θα ήθελα να πω ότι αποτελεί μεγάλη μου τιμή να γίνομαι μέλος του Hall of Fame.
Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα κι εδώ δίπλα μου είναι ο Μπομπ ΜακΑντού ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που έχω αντιμετωπίσει στην καριέρα μου.
Μας συνδέουν σπουδαίες μονομαχίες με τον Μπομπ. Ευχαριστώ τους φίλους μου που με ακολούθησαν εδώ, είναι σαν αδέρφια για μένα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Βανδάλισαν ξανά το γκράφιτι του Γκάλη! (pic)
Παλιοί συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ. Τότε, στο Σίτον Χολ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανα εδώ. Το όνειρό μου ήταν να παίξω στο ΝΒΑ, επιλέχθηκα από τους Σέλτικς μαζί με τον τρομερό Λάρι Μπερντ. Είχα προτάσεις από αρκετές ομάδες από την Ελλάδα.
Μέχρι τότε δεν ήξερα ότι υπήρχε μπάσκετ στην Ελλάδα. Ο Άουερμπαχ ήθελε να μείνω, αλλά πήρα μια απόφαση για την οποία δεν θα μετανιώσω ποτέ στη ζωή μου.
Πήγα στην Ελλάδα και το 1987 η Ελλάδα κατέκτησε το ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Όλο το έθνος βγήκε στους δρόμους, το μπάσκετ έγινε εθνικό άθλημα και η Ελλάδα είναι από τις κορυφαίες ομάδες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Τότε σε κάθε αυλή σπιτιού, σε κάθε αυλή σχολείου τοποθετήθηκε μια μπασκέτα.
Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό που ζω σήμερα. Το θέμα δεν είναι η κατάκτηση τίτλων αλλά το σημαντικό που θα σας αποκαλύψω σήμερα.
Μια μέρα περπατούσα στη γειτονιά μου στη Θεσσαλονίκη και με σταμάτησε μία κυρία. Νόμιζα ότι ήθελε μια αναμνηστική φωτογραφία ή ένα αυτόγραφο.
Με φώναξε “Νίκο, Νίκο”, έτσι με φωνάζουν. Μου είπε “θέλω να σ’ ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου γιατί έσωσες τον γιο μου, του έκανες το μεγαλύτερο δώρο”.
Μετά μου εξήγησε ότι ο γιος του ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά αλλά το ξεπέρασε, βρήκε το νόημα της ζωής κι έγινε αθλητής μπάσκετ.
Θέλω να ευχαριστήσω τους προπονητές μου και τους συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ, τον σύλλογό μου τον Άρη Θεσσαλονίκης που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην καριέρα μου, τη γυναίκα μου και την κόρη μου Στέλλα».
Ένα παιδί σώθηκε. Και ο Νίκος Γκάλης συνέχισε την πορεία του προς το μεγαλείο. Με δάκρυα. Χαράς και λύπης. Μία απίστευτη οικογενειακή τραγωδία. Ένα φινάλε που δεν του άρμοζε.
Και την μπασκετική αιωνιότητα του Hall Of Fame. Όχι και άσχημα για ένα παιδί από το Νιου Τζέρσεϊ.
Δυο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την είσοδο του Νίκου Γκάλη στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. Στη διάρκεια ειδικής τελετής που έγινε στο Σπρίνγκφιλντ, ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής όλων των εποχών πέρασε στο πάνθεον της ιστορίας του παγκοσμίου μπάσκετ. pic.twitter.com/PLhgF2ynaP
— ARIS B.C. (@ARISBCgr) September 8, 2019
Κάντε Follow το Sportime στο Instagram και Like στη σελίδα του Sportime στο Facebook.
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
