Άρης και Πάπε Σεϊκ Ντιόπ ετοιμάζονται να ενώσουν τις μοίρες τους, ενώ η Ελλάδα μοιάζει πεπρωμένο του 24χρονου μέσου!
Το αν θα βγει ή όχι μια μεταγραφή κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει με ακρίβεια. Η Λιόν πόνταρε πολλά στον Ντιόπ. Θεωρώντας πως είχε εντοπίσει ένα μέσο γεμάτο λαμπρό μέλλον. Πρωταθλητής Ευρώπης με την Κ19 της Ισπανίας το 2015, με 16 συμμετοχές στη La Liga τη σεζόν 2016-17 (και ένα γκολ) με τη Θέλτα. Το πόσο πολύ τον πίστευε, φάνηκε από το κλασικό στο ποδόσφαιρο «δίπολο εμπιστοσύνης»: Χρήματα και διάρκεια.
Συγκεκριμένα, έδωσε 10 εκατ. ευρώ (+4 υπό τη μορφή μπόνους) στους Ισπανούς και 5ετές συμβόλαιο στον παίκτη. Ήταν η πιο ακριβή μεταγραφή των «γκον» εκείνο το καλοκαίρι, του 2017. Αυτό, όμως, που ξεκίνησε ως μεγάλη ελπίδα, μετατράπηκε γρήγορα σε μεγάλο αίνιγμα και κατέληξε σταδιακά και οριστικά σε ένα μεγάλο «Παίζει ακόμα αυτός ρε παιδιά;». Αποτυχία, νέτα σκέτα. Μην το εξωραΐζουμε.
Μια αναλαμπή, πολλές απογοητεύσεις
Η πρώτη του σεζόν (2017-18) στη Γαλλία δεν μπαίνει καν σε διαδικασία κρίσης. Ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα από τραυματισμούς (στον αστράγαλο, στον ώμο, στο γόνατο…), που πήγαν πολύ πίσω την προσαρμογή του, από κάθε άποψη. Η δεύτερη (2018-19), ήταν αυτή της ελπίδας. Πήρε χρόνο συμμετοχής, έλαμψε μάλιστα στο «Ετιχαντ» σε ένα ματς κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι για το Champions League, που είχε λήξει με θρίαμβο της Λιόν (2-1).
Αλλά ενώ φαινόταν πως είχε πάρει μπρος, λίγο λίγο και τελικά πολύ, εξαφανίστηκε από την «κυκλοφορία». Ζώντας στη σκιά των Εντομπελέ, Αουά και Τουσάρ. Περιορίστηκε σε συμμετοχές στα Κύπελλα, όποτε ο Μπρούνο Ζενεζιό ήθελε να κάνει ροτέισον. Η αυτοπεποίθηση, πάντως, δεν τον εγκατέλειπε. «Αισθάνομαι καλά και έχω υπομονή. Συνεχίζω να δίνω τα πάντα στις προπονήσεις και περιμένω την ευκαιρία να δείξω τι μπορώ να κάνω. Είμαι σίγουρος πως μια μέρα θα είμαι ένας μεγάλος παίκτης της OL. Δεν μου λείπει τίποτα…».
Λόγια που δεν έμελλε να βρουν δικαίωση. Το ακριβώς αντίθετο. Τόσο, ώστε σήμερα να ηχούν ειρωνικά. Ό,τι και να δοκίμασαν στη γαλλική ομάδα, όσο και αν τον άφησαν να πάρει το χρόνο του, τίποτα δεν πέτυχε. Τον περίμεναν καιρό, πίστευαν πως έχει όλα τα φόντα να αποτελέσει την ευχάριστη έκπληξη και ότι θα ήταν μια επένδυση, που έστω μακροπρόθεσμα, θα τα έβγαζε τα λεφτά της. Ήθελαν να τον πάνε με το μαλακό, να μην τον «κάψουν». Μάταιος κόπος. Ποτέ δεν συνέβη. Κι ως συνήθως, δεν φταίει μόνο ένας. Οι «λιονέ» από ένα σημείο και μετά έπαψαν να τον στηρίζουν. Αλλά και ο ίδιος, σταμάτησε να προσπαθεί, νιώθοντας πως ό,τι και αν έκανε, πήγαινε στο βρόντο.
Ούτε οι ρίζες, ούτε το πιο εύκολο, μπόρεσαν να τον ξεμπλοκάρουν
Τη σεζόν 2019-20, τον έστειλαν δανεικό στο οικείο γι’ αυτόν περιβάλλον της Θέλτα, αλλά φάνηκε πως όσο έλειπε από την Ισπανία, πολλά είχαν αλλάξει, με αποτέλεσμα στο Βίγο να μην σκεφτούν καν να ενεργοποιήσουν την οψιόν αγοράς ( 9 εκατ. ευρώ).Στη Λιόν, δοκίμασαν κι αλλιώς. Δίνοντάς του μια ευκαιρία σε άλλη γαλλική ομάδα, με πολύ χαμηλότερο ταβάνι και απαιτήσεις, μήπως ήταν αυτό που τον ζόριζε (2020-21). Έπαιξε στην Ντιζόν (21 ματς πρωταθλήματος), αλλά βρέθηκε σε ένα κακό σύνολο που υποβιβάστηκε και στην πραγματικότητα δεν κέρδισε κάτι (ούτε) από αυτήν την εμπειρία.
Κοντολογίς, δύο συνεχόμενοι δανεισμοί, μηδέν εις το πηλίκο. Ο Ντιόπ δεν μπόρεσε να ξεφύγει από το σπιράλ αρνητισμού που είχε παγιδευτεί. Και πέρυσι, το ναδίρ. Ο Πέτερ Μποζ τον «έκοψε» από την προετοιμασία, ήδη. Δεν βρέθηκε, μετά, κάποια ομάδα να τον ζητήσει. Και ξέμεινε. Με συνέπεια να περάσει μια ολόκληρη σεζόν στη λήθη. Θα μπορούσε να ήταν αλλιώς αν είχε πάει στον Άρη τον προηγούμενο Ιανουάριο.
Το Sportime είχε γράψει για τον δίαυλο επικοινωνίας και για ένα deal που στις λεπτομέρειες δεν ολοκληρώθηκε. Φαίνεται τελικά πως δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια χρονική παράταση μιας σχέσης που είναι μοιραίο να αρχίσει. Και ότι ο Ντιόπ θα γίνει τώρα, παίκτης των «κιτρινόμαυρων». Βρίσκεται στην Αθήνα και ήρθε για να μείνει όπως γράφει ο Νίκος Μαρκάτος στο Sportime.
Τι είδους παίκτης είναι ο Ντιόπ
Ο Ντιόπ αφήνει τη Λιόν ως ελεύθερος με 29 όλες κι όλες εμφανίσεις. Πέντε σεζόν, πολλοί προπονητές, δύο δανεισμοί, κανένα αποτέλεσμα. Στον Άρη, όμως, πιστεύουν πως θα του δώσουν αυτά που χρειάζεται. Εμπιστοσύνη και σημαντικό ρόλο, δηλαδή. Και μια καλή ομάδα να τον πλαισιώνει, να τον βοηθά να απελευθερωθεί.
Να δείξει έτσι στην πράξη τι είδε άλλοτε η γαλλική ομάδα και τα «έσκασε» χοντρά για να τον αποκτήσει, νικώντας μεταξύ άλλων τον ανταγωνισμό της Τότεναμ, που τον ήθελε επίσης. Μιλάμε άλλωστε για ένα ενδιαφέρον αγωνιστικό προφίλ που έχει potential. Του αρέσει και επιζητά να έχει την μπάλα στα πόδια του. Διαβάζει παιχνίδι, φτιάχνει αλλά και προλαβαίνει καταστάσεις. Ένας box-to-box μέσος, γρήγορος, με καλή τεχνική κατάρτιση και σωστή αντίληψη των φάσεων.
Στην Ελλάδα η πιο χαρούμενη στιγμή της καριέρας του Ντιόπ!
Ποιος ξέρει, ίσως η Ελλάδα να είναι η χώρα… καλή του νεράιδα. Εδώ πανηγύρισε το μοναδικό τίτλο της καριέρας του. Το πρωτάθλημα Ευρώπης με την Κ19 της Ισπανίας. Στα μέρη μας είχε γίνει τότε, 2015 ήταν, το τουρνουά. Λάρισα, Βέροια και Κατερίνη οι τρεις πόλεις που φιλοξένησαν τα παιχνίδια. Σιμά δηλαδή στη Θεσσαλονίκη, που όπως όλα δείχνουν θα γίνει η επόμενη βάση του. Είχε πλάι του παίκτες όπως οι Θεμπάγιος, Ασένσιο, Ρόδρι, Μαγιοράλ. Αγωνίστηκε σε τέσσερα ματς, στα τρία της φάσης των ομίλων και στον ημιτελικό με τη Γαλλία. Είδε από τον πάγκο τη νίκη με 2-0 στον τελικό απέναντι στη Ρωσία.
Σε πρώτη φάση, ήθελε να παίξει με την Εθνική Ισπανίας και σε επίπεδο Ανδρών. «Μου έχω δώσει πάρα πολλά αυτή η χώρα και θέλω να της δώσω πίσω όσα περισσότερα γίνεται», έλεγε. Όταν όμως η πορεία του άρχισε να βαίνει φθίνουσα, άλλαξε στάση και δήλωσε διαθέσιμος για τη Σενεγάλη, η οποία και φρόντισε να τον καπαρώσει, έχει πλέον 3 συμμετοχές με το εθνόσημο.
Δεν ξέχασε από πού ξεκίνησε
Σημειωτέο πως στην ιβηρική χερσόνησο είχε μετακομίσει σε ηλικία 11 ετών, αφήνοντας τη γενέτειρά του, το Ντακάρ. Η μητέρα του έκανε ό,τι μπορούσε για να τον αποτρέψει από το να γίνει ποδοσφαιριστής. Αλλά αυτός πήγε σε ένα θείο του στην Τενερίφη και ξεκίνησε έτσι μια πορεία που τον οδήγησε ως το Βίγο. Η Θέλτα τον ξεχώρισε και ανέλαβε την εκπαίδευσή του.
Ο Ντιόπ πάντως ποτέ δεν ξέχασε τις ρίζες του. Μέρος των πρώτων χρημάτων που έπιασε στα χέρια του τα χρησιμοποίησε για να βοηθήσει την πρώτη του ομάδα (FC Solar) να αγοράσει μπάλες, ρούχα. Λέει πολλά για το ποιον του χαρακτήρα του. Ομοίως πως τόσα χρόνια στη Λιόν, ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα παρά τον παραγκωνισμό του.
