Ο Άρης έχει κάθε δίκιο που χτυπιέται και ωρύεται για την διαιτησία στο Αγρίνιο. Με… σέντρα στο δεύτερο γκολ του Μανού και το σκορ στο 1-2, πιθανότατα θα βλέπαμε άλλο ματς στη συνέχεια. Οτι θα τον κυνηγήσουν, όσο δεν μπορούν να τον κερδίσουν, είναι δεδομένο και με αυτό θα πορευτεί.
Όμως η διοίκηση οφείλει να ασχοληθεί και με το… δέντρο. Και δεν είναι άλλο από το κέντρο της άμυνας και τους στόπερ της. Ο Άρης δέχθηκε τέσσερα γκολ απο τον Παναιτωλικό. Άσχετα αν μέτρησαν τα δύο. Τα τρία από στημένες φάσεις που προφανώς και είναι και θέμα προπονητή.
Μόνο με Φαμπιάνο και Μπράμπετς ο Άρης δεν πάει πουθενά. Ο Ρόουζ δεν μπορεί το παλικάρι. Μόνιμη πηγή κινδύνου. Ο Βέλεθ μια παίζει, δύο είναι εκτός λόγω τραυματισμών. Οκ, και αυτός ο πιτσιρικάς ο τερματοφύλακας για τον πάγκο είναι, αλλά τέσσερα γκολ από τον Παναιτωλικό είναι πάρα πολλά για μια ομάδα που είναι πρώτη και θέλει να μπει σφήνα στους BIG 4.
To θετικό της ιστορίας είναι οτι ο Ιανουάριος είναι πολύ κοντά. Και ο Άρης πρέπει να πάρει στόπερ. Ρόουζ και Βέλεθ δεν μπορούν να καλύψουν τα κενά, είτε του Φαμπιάνο, είτε του Μπράμπετς που φέτος δεν είναι και στα καλύτερα του.
Και όχι τρίτου εννοείται. Ο Άρης χρειάζεται 11αδάτο κεντρικό αμυντικό και ας παίζουν οι δύο καλύτεροι. Προφανώς μετά τα όσα έγιναν στο Αγρίνιο και κάτσει και η σκόνη από την διαιτησία, θα το αντιληφθεί και ο Καρυπίδης και θα πράξει τα δέοντα.