Το 0-0 στο Άρης – ΠΑΟΚ δεν χαροποίησε κανέναν στο «στρατόπεδο» των «κιτρινόμαυρων», παρά το γεγονός πως ο Άρης και βελτίωση έδειξε και ανώτερος ήταν, από έναν αντίπαλο που ήρθε για να κρατήσει το μηδέν.
Και αυτό ακριβώς ήταν το μεγάλο κέρδος για τον «Θεό του πολέμου». Οτι ενώ δεν νίκησε, αισθανόταν σαν να είχε ηττηθεί, ενώ την ίδια ώρα ο δικέφαλος αισθανόταν ικανοποιημένος. Έκανα μια γύρα μετά στο διαδίκτυο και έβλεπες στα σχόλια των οπαδών των «ασπρόμαυρων» μια ανακούφιση. Μια παραδοχή ότι η ομάδα πήρε θετικό αποτέλεσμα, καθότι χειρότερη, όπως οι ίδιοι έλεγαν.
Ο Άρης έχει καταφέρει να αλλάξει τους μεταξύ τους συσχετισμούς μέσα σε ελάχιστα χρόνια. Από τη στιγμή που επέστρεψε στη Super League, δηλαδή, ως και σήμερα. Μέχρι και πριν λίγα χρόνια, μια ισοπαλία στο Clasico της Θεσσαλονίκης, έδινε ικανοποίηση στους «κιτρινόμαυρους».
Ο δικέφαλος ήταν η ομάδα του πάμπλουτου Ιβάν Σαββίδη που πάει για πρωτάθλημα, εν αντιθέσει με τον Άρη που στοχεύει το πολύ στην Ευρώπη.
Παρά το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να έχει πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ και φυσικά να είναι «μέσα στα κόλπα» βλέπετε πώς έχει αλλάξει η ψυχολογία στα μεταξύ τους παιχνίδια. Ο Άρης έχει υποχρεώσει σε ήττα, στα περισσότερα παιχνίδια τον αντίπαλό του, με αποκορύφωμα φυσικά την περσινή σεζόν, όπου κυριάρχησε πλήρως.
Το σερί με το μηδέν παθητικό συνεχίστηκε και στο κυριακάτικο ντέρμπι και είναι κάτι πολύ σπάνιο στην ιστορία των δύο αιωνίων της Θεσσαλονίκης.
Αυτό που αναγνωρίζουν οι υγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι σε όλη την Ελλάδα, ότι παρά τον ανελέητο πόλεμο που δέχεται ο Άρης από ΕΠΟ κι εξυγίανση (κι αποδείχθηκε με τις υποθέσεις Ντουρμισάι, Λάσκοφ, Σαράκη τις οποίες οι «κίτρινοι» κέρδισαν πανηγυρικά στα ανώτατα δικαστικά όργανα FIFA και CAS), άξιζε ακόμη και τη 2η θέση τις δύο τελευταίες σεζόν. Τις έχασε από κάτι δικές του γκέλες σε μικρά ματς, από διαιτησίες τύπου Κουλμπάκοφ κι από το «φεστιβάλ των πέναλτι» στο οποίο συμμετείχε πέρσι ο Κούρτιτς που πήγε να πάρει το… χρυσό παπούτσι, σκοράροντας σχεδόν αποκλειστικά από τη βούλα!
Ολο το σκηνικό στα Άρης – ΠΑΟΚ άλλαξε γιατί ο Καρυπίδης και οι συνεργάτες του είναι κοντά στην ομάδα και με τα οποία λάθη του, ο μεγαλομέτοχος ξέρει και ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Εν αντιθέσει δηλαδή με την κατάσταση που επικρατεί στον δικέφαλο, όπου η prime εποχή του Σαββίδη πέρασε πλέον…
Ολα τα παραπάνω πέρασαν φυσικά σε δεύτερη μοίρα λόγω της κακής εκκίνησης που έκανε ο Άρης στη σεζόν, αλλά δεν πρέπει να τα υποτιμούμε. Από εκεί και πέρα οι Θόδωρος Καρυπίδης δείχνει διάθεση να καθυστερήσει το θέμα προπονητή ώστε να βρει τον καλύτερο δυνατό.
Άλλωστε η ΠΑΕ δεν θέλει να βιαστεί να ανακοινώσει κάτι, όπως συνέβη στις περιπτώσεις, Κανέδα και Βελάσκεθ που αν και υπήρχε συμφωνία, οι περιπτώσεις τους δεν προχώρησαν τελικά. Το βάρος παραμένει στην Ιβηρική αγορά καθώς ο ισχυρός άνδρας της ομάδας αρέσκεται σε αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού.
Μια-δυο περιπτώσεις έχουν ξεχωρίσει, χωρίς να υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο προς το παρόν, αλλά να θεωρείται πιθανό να υπάρξει εξέλιξη προσεχώς. Εκτός απροόπτου η ομάδα θα πάει και στην Τρίπολη με τον Τερζή στον πάγκο.
Καλύτερα η τελική επιλογή ας αργήσει, αρκεί να είναι η ενδεδειγμένη ώστε να εμπνεύσει την ομάδα και τον κόσμο και μετά να στηριχτεί σφόδρα από άπαντες.
ΥΓ: Περίπτωση Κούπερ δεν υπάρχει για τον Άρη τη δεδομένη στιγμή.