Η μεγάλη εμφάνιση που πραγματοποίησε ο Άρης κόντρα στη Ντιναμό Κιέβου, πάνω από όλα άφησε αισιοδοξία οτι στη συνέχεια το σύνολο του Τόλη Τερζή θα είναι ακόμη καλύτερο.
Έδειξε δυνατότητες, έδειξε ποδοσφαιρικές αρετές και πρωτίστως οτι έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Κι αυτό γιατί τα κατάφερε έχοντας πολλά δεδομένα εναντίον του.
Ο «Θεός του πολέμου» έδινε μόλις το 3ο επίσημο παιχνίδι της σεζόν, αγωνίστηκε με αναγκαστικές «αλχημείες» στην 11άδα και με κενά στο ρόστερ. Και όμως τόσο ο Τόλης Τερζής όσο και εκείνοι που αγωνίστηκαν ανταποκρίθηκαν σχεδόν άψογα σε ένα παιχνίδι απαιτήσεων.
Τι θα γίνει αν κυλήσει λίγος καιρός ακόμη, βρεθούν οι παίκτες μεταξύ τους, επιστρέψουν οι τραυματίες και καλυφθούν τα «χτυπητά» κενά που υπάρχουν στο ρόστερ; Σίγουρα οι πιθανότητες οι «κιτρινόμαυροι» να παίξουν ακόμη καλύτερα και να παγιώσουν το καλό παιχνίδι τους στα περισσότερα ματς, θα αυξηθούν σημαντικά.
Και μην ξεχνάμε τον «παράγοντα» Μανού Γκαρσία ο οποίος όταν επιστρέψει ιδανικά τον Νταρίντα στις θέσεις πίσω από τον φορ.
Επιπλέον πρέπει να κάνουμε αναφορά στην σημαντική αναβάθμιση που διαπιστώνεται στα ακραία μπακ σε σχέση με το περσινό ρόστερ. Στη θέση των μέτριων Πίρσμαν και Μαζικού και του… τίμιου για τα λεφτά του Εμπακατά, έφερε τους σαφώς ανώτερους Φεράρι και Ματαρίτα στα αριστερά, ενώ δεξιά διατήρησε τον μοναδικό αξιόπιστο ακραίο αμυντικό από πέρσι (Οντουμπάτζο) και τον πλαισίωσε με τον πολύπειρο και ποιοτικό Μοντόγια. Άρα μιλάμε για δύο εν δυνάμει βασικούς ποδοσφαιριστές σε κάθε πλευρά, με διαφορετικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν και κάποια «χτυπητά» κενά στο ρόστερ που αν καλυφθούν όπως πρέπει τότε ο Άρης θα έχει την κατάλληλη ισορροπία και τα χέρια του Τερζή θα είναι λυμένα.
Πρώτα από όλα στις θέσεις των στόπερ. Το ιδανικό για μια ομάδα απαιτήσεων είναι να έχει πέντε κεντρικούς αμυντικούς και αν όχι πέντε τουλάχιστον τέσσερις. Με τον Αηδόνη να μην υπολογίζεται προς το παρόν, ο Άρης έχει ξεμείνει με δύο και ουσιαστικά με έναν έως ότου επιστρέψει ο Μπράμπετς. Χρειάζεται λοιπόν τουλάχιστον δύο, τον έναν άμεσα. Οι πληροφορίες αναφέρουν οτι σύντομα θα έχουμε εξελίξεις (τουλάχιστον για το έναν) ώστε ο Άρης, εφόσον περάσει την Ντιναμό να μην πάει κόντρα στην ακόμη πιο ισχυρή Μπεσίκτας και πάλι με στόπερ τον Οντουμπάτζο.
Στη θέση «6», οι πληροφορίες του Sportime είναι πως μετα την σπουδαία εμφάνιση του Ζουλ, το πιθανότερο είναι να μην αποκτηθεί άλλος καθαρός αμυντικός χαφ. Οι κίτρινοι θεωρούν οτι η θέση μπορεί να καλυφθεί από τους μέσους που υπάρχουν ήδη, ειδικότερα από τον Τζούρασεκ που παίζει και ως «6» και κόντρα στους Ουκρανούς πράγματι έδειξε βελτιωμένος.
Ταπεινή μου άποψη είναι οτι ο Άρης χρειάζεται ένα ακόμη ποιοτικό «6άρι», ακόμη κι αν ο Ζουλ παίζει σταθερά καλά σε κάθε ματς. Άλλωστε δεν θα είναι εφικτό πάντα να παίζουν μαζί Ζουλ-Τζούρασεκ ώστε ο ένας να συμπληρώνει τον άλλον. Υπάρχουν κάρτες, τραυματισμοί κτλ. Και ναι μεν υπάρχει κι ο Ντουρκουρέ, όμως από τη μία δεν μπορεις να βασίζεσαι σε ένα παίκτη που έχει σαφές πρόβλημα με το πόδι του, από την άλλη είναι πιθανό ο Γάλλος να αποχωρήσει.
Οσον αφορά τον Ζουλ, το πολύ θετικό εκτός από την ταχύτητά και την διάθεσή του να μαρκάρει, έχει και επιθετικές αρετές. Ο Καμερουνέζος και ωραίες μακρινές μπαλιές βγάζει και απειλεί έξω από την περιοχή με σουτ. Μακάρι να συνεχίσει έτσι.
Και στα εξτρέμ μια «πινελιά» καλή θα ήταν. Ακόμη κι αν ο Πάλμα δεν αποχωρήσει, με το σενάριο αυτό να παραμένει πιθανό, ειδικά όσο ο Ονδουριανός συνεχίζει να σκοράρει. Προς το παρόν ο Μενέντεζ δεν έχει δείξει αν μπορεί να κερδίσει φανέλα βασικού. Εχει καλά στοιχεία (ταχύτητα, ντρίπλα, χαμηλό κέντρο βάρους), όμως όσο δεν παίζει στη φυσική του θέση (στα αριστερά και όχι δεξιά) δεν μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Άλλωστε όσο υπάρχει ο Πάλμα, εκείνος θα παίζει βασικός σε αυτή την πλευρά.
Τέλος χρειάζεται και ένα ακόμη φορ. Ο Λορέν Μορόν φαίνεται να βγαίνει «λίρα εκατό» έστω κι αν δεν έχει σκοράρει ακόμη. Αμυντικά κάνει σχεδόν στον ίδιο βαθμό όσα έκανε ο Καμαρά (τρέχει παντού, πιέζει τα αντίπαλα μπακ), όμως επιθετικά δείχνει ικανός να κάνει περισσότερο. Το θέμα του σκοραρίσματος μένει να το αποδείξει, όμως αυτό που ήδη έχει αποδείξει ότι είναι μπορεί να πασάρει εξαιρετικά και γενικότερα να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του.
Ένας δεύτερος όμως επιθετικός για μπακ απ του Ισπανού πρέπει να έρθει και έρθει. Οσο πιο γρήγορα βρεθεί λύση με τον Γκρέι και ο Τζαμαϊκανός αποχωρήσει, τόσο πιο γρήγορα θα γίνει αυτό.
ΥΓ: Μεγάλο ατόπημα της κυβέρνησης να μην καλέσει τον Άρη στη συνάντηση που θα γίνει για την οπαδική βία. Μια ομάδα που έχει θλιβερό απολογισμό δύο δολοφονημένους οπαδούς, έναν ανάπηρο και μια επίθεση σε παιδάκια και γονείς στη Σουρωτή. Οχι οτι θα βγει κάτι από τη συνάντηση αυτή, ούτε και ο Άρης δηλαδή έχει να πει κάτι με τους τέσσερις άλλους που το μόνο που τους νοιάζει είναι η «λεζάντα» και ποιος θα… την πει περισσότερο στον άλλον. Αλλά η μη κλήση από τον Πρωθυπουργό συνιστά μεγάλη απρέπεια προς Άλκη και Τόσκο και τα υπόλοιπα θύματα.
ΥΓ1: Πολύ ευχάριστη είδηση η επιστροφή του Λευτέρη Μποχωρίδη. Έλληνας, έμπειρος, σε ιδανική ηλικία (29) και που ξέρει την ομάδα. Μπορεί να μην έπαιξε καλά στον Παναθηναϊκό της Euroleague, όμως για τον Άρη του EuroCup είναι ιδανική προσθήκη. Μπορεί να παίξει ακόμη και ως τριάρι αν χρειαστεί λόγω ύψους, ενώ έχοντας αυτή τη φορά καλύτερους συμπαίκτες (από ότι στην προηγούμενη θητεία του) μπορεί να έχει πιο συγκεκριμένο ρόλο και να μην χρειάζεταο να κάνει περισσότερα χωρίς να πρέπει.