Άρης: Τέτοια ανατροπή, σε γήπεδο «πισίνα» δεν επιτρέπεται

Άρης: Από καλές γιορτές, μαύρα Χριστούγεννα μετά την οδυνηρή ήττα στην Τρίπολη με μια αναπάντεχη ανατροπή με 2-1. Και μπορεί να μην είναι μαύρα μόνο στις γιορτές αλλά ίσως και μέχρι το φινάλε της κανονικής περιόδου γιατί η πρώτη 4άδα ξεμακραίνει επικίνδυνα.  Με αυτή την αφέλεια και αυτή τη νοοτροπία δεν πας πουθενά.

Είναι δυνατόν να δέχεσαι ολική ανατροπή σε αυτό το τόσο βαρύ γήπεδο κι ενώ προηγείσαι; Κι ενώ έχεις κάνει τόσες ευκαιρίες στο πρώτο μέρος; Κι ενώ στο διάστημα αυτό ο Αστέρας σε έχει απειλήσει κυρίως  από δικές σου επιπολαιότητες τις οποίες όταν σταμάτησες να κάνεις (δηλαδή να γυρνάς προς τα πίσω τη μπάλα σε γήπεδο βούρκο), ο αντίπαλος «έσβησε» επιθετικά.

Ακόμη κι αν δεν πετύχαινε δεύτερο γκολ ο Άρης μπορούσε κι έπρεπε να κερδίσει. Γιατί όπως το είπε στη συνέντευξη Τύπου ο Μαρίνος Ουζουνίδης, η ομάδα του δεν χρειαζόταν να παίξει μπάλα στο 2ο μέρος για να κερδίσει. Απλά να βγάλει ενέργεια, να μπαίνει δυνατά στις μονομαχίες και να είναι σοβαρός μεσοαμυντικά.

Ο Αστέρας ως την ισοφάριση δεν μπορούσε να απειλήσει και οι φιλοξενούμενοι είχαν σύμμαχό τους τη βροχή, η οποία στο Β’ μέρος δυναμώσει στην Τρίπολη και δεν ήταν δυνατό να παιχθεί μπάλα.

Εν τέλει όμως έχασε τις περισσότερες μονομαχίες, επιθετικά ήταν αναιμικός (μια φάση όλη κι όλη σε 45 λεπτά) και αμυντικά ακόμη χειρότερος. Σε αυτό τον βαρύ κι ασήκωτο αγωνιστικό χώρο κατάφεραν να δεχθούν δύο αντεπιθέσεις στις οποίες τόσο οι πλάγιοι, όσο και αυτοί στον άξονα απλά κοιτούσαν τον αντίπαλο.

Στο πρώτο γκολ ο Μοντόγια κοιτάει τον Μπαρτόλο και του επιτρέπει να βγάλει αρχοντική σέντρα και στο 2ο ο Ισπανός χάνει κατά κράτος τη μονομαχία από τον σκόρερ Μακέντα. Φυσικά ευθύνη στο 2ο γκολ φέρει και ο Κουέστα γιατί όταν δέχεσαι κεφαλιά όταν η μπάλα ταξιδεύει για τόση ώρα, δεν μπορεί να μην φταις. Βεβαίως να πούμε οτι και στο πρώτο γκολ, οι αποστάσεις στο κέντρο της άμυνας είναι τεράστιο με τον Γιαμπλόνσκι να έχει όλο τον χρόνο για να σκοράρει.

Όσον αφορά τη διαχείριση του Ουζουνίδη υπάρχει ένα  ελαφρυντικό των πολλών και σημαντικών απουσιών (κάτι που δεν επικαλέστηκε ο ίδιος πάντως) των Σουλεϊμάνοφ, Βέλεθ, Μάγιο, Μορόν και Ντιαντί και Κουάισον, καθώς δεν είχε να φέρει παίκτες από τον πάγκο.

Από την άλλη όμως ίσως δεν έπρεπε να βγάλει τον θετικότατο Σίστο (του έλειψε μόνο το γκολ), αλλά να βγάλει τον Νταρίντα όταν θέλησε να περάσει στο ματς τον Σιφουέντες. Κι αυτό γιατί κρατώντας τον Τσέχο και φορτώνοντας τον άξονα περισσότερο, ο Μανού Γκαρθία αναγκάστηκε να αγωνίζεται κάπου ανάμεσα στην πτέρυγα και τον άξονα. Κι αυτή η διαφοροποίηση στο σχήμα του Άρη δεν απέδωσε.

Στα θετικά ότι ο Άλβαρο Σαμόρα σκόραρε για 2ο σερί ματς και μάλιστα πέτυχε σεντερφορίσιο γκολ και μάλιστα με το κεφάλι. Ο Κοσταρικανός ενεργοποιείται και πάλι επί Ουζουνίδη και αυτό μόνο καλό είναι.

Από εκεί και πέρα οι δηλώσεις του Ουζουνίδη ότι η ομάδα του είναι μια ομάδα με τεχνίτες παίκτες και πολύ ψηλούς, πιθανότατα «φωτογραφίζει» μία από τις κινήσεις που θα γίνουν τον Ιανουάριο. Δηλαδή κάποιον παίκτη ψηλό και «σκληρό», γιατί και ο Σιφουέντες που μπήκε στο 66′ δεν βοήθησε ιδιαίτερα στο μεσοαμυντικό κομμάτι.

Γενικότερα η ανάγκη μεταγραφών είναι επιτακτική και το καλό είναι οτι θα γίνουν. Η 4άδα έχει μεν ξεμακρύνει όμως δεν έχει χαθεί, καθώς η ψαλίδα δεν έχει ανοίξει πολύ ακόμη.

Μπροστά του ο Άρης έχει ματς που μπορεί να πάρει, αρχής γενομένης από το επόμενο κιόλας, στις 5 Ιανουαρίου με τον ΟΦΗ στο Βικελίδης, ενώ τα τρία από τα τέσσερα ντέρμπι τα έχει επίσης εντός.

ΥΓ: Θετική η κίνηση της ΠΑΕ να κάνει ανάρτηση συγγνώμης προς τον κόσμο με φωτογραφία των Αρειανών που «τραβήχτηκαν» στην Τρίπολη και υπέστησαν αυτό το μαρτύριο τρώγοντας τόνους βροχής επί πάνω από δύο ώρες. Αντιθέτως καμία συγγνώμη από την ΚΑΕ για τις συνεχόμενες ντροπιαστικές ήττες, μέχρι κι από την Καρδίτσα. Εκεί προέχουν τα περαστικά στον (κάθε) Λεσόρ και τα συγχαρητήρια του προπονητή στον εκάστοτε αντίπαλο που κάνει «πάρτι» επί του Άρη.