Ανέκαθεν ο Αστέρας Τρίπολης ήταν ένα από τα πιο κλειστά μαγαζιά της Super League 1. Από τα πιο επιλεκτικά, εάν θέλουμε να είμαστε ακριβείς.
Με λίγους τα λένε, από λίγους ψωνίζουν και ειδικά στο εξωτερικό είναι συγκεκριμένα τα κανάλια που σε οδηγούν προς τα εκεί. Αυτοί που είναι στα πράγματα έχουν επιλέξει χρόνια τώρα μία τακτική που κάνει την πλειονότητα της πιάτσας να είναι στα κάγκελα.
Μόνο που τον τελευταίο καιρό το πήγαν σε άλλο επίπεδο οι Αρκάδες. Αυτοί που βγαίνουν μπροστά και παίρνουν τις στοιχειώδεις αποφάσεις, πατούν πάνω στην έλλειψη ενημέρωσης των αφεντικών. Τα τελευταία δεν έχουν την πολυτέλεια να είναι διαρκώς από πάνω. Τους ενημερώνουν οι υπόλοιποι για τα βασικά, αλλά δεν παρεμβαίνουν στην καθημερινότητα.
Έτσι ο Αστέρας Τρίπολης πηγαίνει στον αυτόματο δίχως τη δική τους παρέμβαση και ορισμένοι παίρνουν πρωτοβουλίες που εκθέτουν το μαγαζί. Πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό που συμβαίνει με την πιτσιρικαρία του κλαμπ.
Φέτος έχει βουίξει η πόλη της Αρκαδίας πως δύο γραφεία εκπροσώπησης έχουν «βουτήξει» και αναλάβει ό,τι καλό υπάρχει στις ακαδημίες του Αστέρα. Σε τέτοιο βαθμό που ο καθένας κάνει τους δικούς του συνειρμούς. Προσοχή, κύριοι, η πιάτσα είναι μικρή και τέτοιες αποφάσεις προκαλούν. Δίνουν και το πάτημα να κάνει ο οποιοσδήποτε εύλογα διάφορες σκέψεις.