Είναι μεγάλη συζήτηση το πόσο και το πώς στηρίζει ο Αστέρας Τρίπολης χρόνια τώρα τα δικά του παιδιά. Όχι μόνο αυτούς που βοήθησε να παίξουν στη Super League 1 για πρώτη φορά, αλλά και εκείνους που προσέφεραν πολλά για χρόνια.
Όσοι νεαροί βγήκαν από τα σπλάχνα του κλαμπ και έφυγαν στην πορεία, δεν έχουν να λένε και τα καλύτερα για τη στήριξη που είχαν. Δεν ήταν μία και δύο οι περιπτώσεις που ενώ μπορούσαν να παίξουν παραπάνω, δεν το έκαναν με άνωθεν εντολή.
Μέσα σε δύο καλοκαίρια είδαμε και τα δύο μεγάλα στηρίγματα σε επίπεδο αποδυτηρίων να φεύγουν. Τρία, αν συμπεριλάβει κανείς και τον Χερόνιμο Μπαράλες. Μόνο που η δική του περίπτωση διαφέρει.
Πέρυσι ήταν ο Ματίας Ιγκλέσιας που είδε την πόρτα της εξόδου. Λίγοι μήνες μπάλας του έμεναν και αντί να του δώσει ο Αστέρας Τρίπολης την ευκαιρία να κλείσει εκεί την καριέρα του, τον άδειασε.
Ακόμη μεγαλύτερο ήταν το φετινό άδειασμα σε ένα παιδί-μάλαμα, σε ένα υπόδειγμα επαγγελματία. Ο Χουάν Μουνάφο μιλούσε καλύτερα τα ελληνικά από την μητρική του γλώσσα. Είχε αγοράσει και σπίτι στο Ναύπλιο για την φαμίλια του. Και όμως το club που για εννά χρόνια υπηρέτησε με τρομερή αξιοπρέπεια και του έδινε την αίσθηση της οικογένειας του έβαλε take it or leave it! Deadline για τον τελευταίο χρόνο, πιθανότατα, που θα έπαιζε μπάλα. Όπως έγινε και με τον Ιγκλέσιας μπήκε τέλος δίχως τακτ. Κάτι (μυστήριο) «τρέχει» στην Τρίπολη…