Οι υποβρύχιες καταστροφές της Βιγιαρεάλ εξέθεσαν την Μπάγερν Μονάχου και έθεσαν εν αμφιβόλω την επαγγελματική ικανότητα του Γιούλιαν Νάγκελσμαν.
Γράφαμε το καλοκαίρι στο Sportime για τα δύσκολα πρώτα βήματα του νεαρού προπονητή. Προφανώς και η περίοδος της προετοιμασίας δεν προσφέρεται για «ασφαλή συμπεράσματα». Όμως μια τάση, αυτή ναι, φανερώνεται. Και ήταν αρκετά τα σημάδια πως ο νεανικός ενθουσιασμός του, «κόντραρε» κάπως με νοοτροπίες και συνήθειες ετών εκεί στις παρυφές της Säbener Strasse.
Το φιάσκο στο Champions League ντύνει, αμετάκλητα και οριστικά, με το πέπλο της αποτυχίας την πρώτη σεζόν του παιδιού-θαύμα της γερμανικής προπονητικής. Ο ίδιος το παραδέχτηκε: «Το να φτάσουμε στον ημιτελικό του Champions League ήταν ο μίνιμουμ στόχος, αλλά δεν τα καταφέραμε. Το να κερδίσουμε μόνο το πρωτάθλημα δεν αρκεί».
Η ατάκα που στοιχειώνει τον Νάγκελσμαν
Μια άλλη ατάκα του ήρθε να γυρίσει, μπούμερανγκ, εναντίον του. Την είχε ξεστομίσει πριν από τη χθεσινή (12/4) ρεβάνς: «Κάναμε πολλά λάθη στην Ισπανία. Αυτοί (σ.σ.: έκαναν) ένα: Μας άφησαν ακόμα ζωντανούς. Και πρέπει να τους τιμωρήσουμε γι’ αυτό».
Όταν λες μεγάλα λόγια πρέπει να είσαι έτοιμος να υποστείς και τις όποιες συνέπειες. Λέγοντας αυτήν την ατάκα, ήξερε πως αν το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό, θα επέστρεφε για να τον στοιχειώσει. Σαν ιδανική «ασίστ» για τους επικριτές του. Και δεν είναι λίγοι αυτοί. Δεν ήταν, ήδη, από πριν, έγιναν (ή εμφανίστηκαν) πολλοί περισσότεροι μετά το κάζο από το «κίτρινο υποβρύχιο». Και δεν μιλάμε μόνο για τον Ντάνι Παρέχο που πέταξε το «καρφί» του…
Ο Νάγκελσμαν πάντως, δεν ένιωσε την ανάγκη να απολογηθεί. Ή έστω προσπάθησε να δείξει πως παραμένει κύριος της κατάστασης. «Αυτή δεν είναι η πρώτη μου σημαντική δουλειά, είχα κι άλλους σημαντικούς ρόλους πριν από αυτόν. Μπορεί ο κόσμος να βγάλει τα συμπεράσματα που θέλει γι’ αυτή τη σεζόν, έτσι είναι όταν χάνεις ή αποκλείεσαι. Αλλά δεν φοβάμαι, υπάρχουν χειρότερα πράγματα στη ζωή».
Χαμένος στις σκέψεις του, ξυπόλητος και μοναχός
Μπορεί να θέλησε να δείξει ανεπηρέαστος, αλλά η καρδούλα του το ξέρει πόσο τον πείραξε αυτό που συνέβη. Την επομένη, «συνελήφθη» να περπατάει μόνος του στο προπονητικό κέντρο των Βαυαρών. Έβγαλε τα παπούτσια του και ξυπόλητος άρχισε να περπατάει στον αγωνιστικό χώρο. Με τα χέρια στις τσέπες. Χαμένος στις σκέψεις του.
Να «έπαιξε» ξανά τα δύο παιχνίδια στο μυαλό του; Να προσπάθησε να βρει τι έκανε λάθος και τι θα έπρεπε να είχε γίνει διαφορετικά; Το δίχως άλλο. Σιχαίνεται, άλλωστε, να χάνει. Το baby face του γίνεται κατακόκκινο από τα νεύρα κάθε φορά που τα πράγματα δεν πάνε όπως τα επιθυμεί. Δεν είναι κακό, αντίθετα δεν είναι σπάνιο γνώρισμα όλων όσων φτάνουν ψηλά στο αντικείμενό τους.
Στην Bundesliga τα όποια παραστρατήματα δεν κόστισαν και δεν θα κοστίσουν. Δεν υπάρχει αντίπαλον δέος της προκοπής, στην Μπορούσια Ντόρτμουντ τρέμουν στη σκέψη ότι μπορεί κάποιος να τους ζητήσει σοβαρά να ανταγωνιστούν το θηρίο από το Μόναχο, έχουν αποδεχθεί και αρκεστεί στο ρόλο του «καλύτερου δεύτερου».
Ο αποκλεισμός στο Κύπελλο με το ταπεινωτικό 5-0 από την Μπορούσια Γκλάντμπαχ ήταν το πρώτο μεγάλο κακό μιας περίεργης αγωνιστικής περιόδου. Γιατί περίεργης; Επειδή σπάνια μια σεζόν της Μπάγερν έχει συνδυάσει τόσο πολύ στιγμές μαγείας και στιγμές ταπείνωσης. Υπήρξαν ματς φέτος που η ομάδα έπαιξε καταπληκτικό ποδόσφαιρο. Και άλλα, που τρόμαζες να την αναγνωρίσεις.
Η άδικη σύγκριση και η συνεχής ανάγκη να δικαιολογήσει το hype
Δόθηκαν 25 εκατ. ευρώ στη Λειψία το καλοκαίρι για να αποδεσμευτεί. Το ποσό αυτό και μόνο, θα τον κυνηγά για καιρό. Μέχρι να το δικαιολογήσει. Η σύγκριση με τον Χάνσι Φλικ είναι συνεχής αν και στη βάση της, άδικη. Ο προκάτοχός του κατέκτησε τα πάντα. Θα ήταν too much να του ζητήσουν το ίδιο, κάτι δηλαδή το εξαιρετικό, τόσο γρήγορα.
Ο Νάγκελσμαν ήρθε στο Μόναχο με τη φήμη του καινοτόμου tactician, του επαγγελματία που έρχεται με φόρα να ορίσει τη νέα εποχή του αθλήματος. Ίσως αυτό να του κάνει και κακό. Κατ’ εικόνα του Πεπ Γκουαρντιόλα, μερικές φορές καταλήγει να το παρασκέφτεται. Ή αρνείται να βάλει νερό στο κρασί του. Παίρνοντας πολλά ρίσκα ή έχοντας υπερβολική πίστη στο ότι το μαζεμένο επιθετικό ταλέντο θα υπερκεράσει τις ανισορροπίες στο προφίλ των παικτών που απαρτίζουν την 11άδα.
Και τα ερωτήματα προκύπτουν δυνατά: Είναι ο κατάλληλος προπονητής για ένα τόσο μεγάλο κλαμπ; Μήπως βιάστηκε να πάει στην Μπάγερν; Θα ήταν άραγε καλύτερο γι’ αυτόν να είχε συνεχίσει στο οικείο και όχι ιδιαίτερα απαιτητικό περιβάλλον της Λειψίας μέχρι να δοκιμάσει πιο μετά στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο;
Ο Νάγκελσμαν πρέπει να μετατρέψει την απογοήτευση σε κίνητρο
Βρίσκεται σε ένα κλαμπ που το «τέλειο» είναι το μίνιμουμ αποδεκτό. Το οποίο μάλιστα βρίσκεται σε φάση μεγάλης διοικητικής αλλαγής, έχοντας μόλις πρόσφατα «απογαλακτιστεί» από τους Ούλι Χένες και Καρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε που διοίκησαν, με σιδερά γροθιά και σπουδαίες επιτυχίες, επί σειρά ετών.
Ο Νάγκελσμαν πρέπει να βρει τρόπο να μετατρέψει την απογοήτευση του «τώρα» στους θριάμβους του «αύριο». Να αξιοποιήσει αυτόν τον πρώτο χρόνο για να είναι πιο έτοιμος για τη συνέχεια. Να μάθει από τα λάθη του. Να γίνει επίσης πιο διεκδικητικός προς τους διοικούντες ως προς αυτά που θέλει, σε πρόσωπα και πράγματα. Να βγάλει άκρη με τον αθλητικό διευθυντή Χασάν Σαλιχάμιτζιτς – δεν είναι καθόλου εύκολο το τελευταίο.
Το πιο δύσκολο ίσως είναι να πάρει ξανά τους παίκτες με το μέρος του, να τους πείσει πως είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Η ηλικία, όσο κι αν δεν κρίνει ικανότητα, παίζει ρόλο σε αυτό. Βγαίνουν τώρα διάφορα προς τα έξω. Ότι κάποιοι παίκτες (και όχι δεύτερης γραμμής) γκρινιάζουν για το πόσο μπερδεμένες είναι οι προπονήσεις από άποψη τακτικής.
Κάποιοι τον συγκρίνουν με τον Νίκο Κόβατς και προβλέπουν γι’ αυτόν μοίρα ανάλογη με αυτή του Κροάτη. Όμως υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Αυτό το απρόβλεπτο, αυτά τα σκαμπανεβάσματα, εν τέλει κόστισαν. Όμως τα καλά σημεία δείχνουν το τι μπορεί να γίνει όταν η διαδικασία γίνει καλύτερη, όταν το μήνυμά του περάσει πλήρως. Επίσης και σε αντίθεση με τον Κόβατς, ανέλαβε τις ευθύνες του και προστάτευσε τους παίκτες.
Λεβαντόφσκι, Μίλερ και Νόιερ κρίνουν πολλά για την επόμενη μέρα
Οι περιπτώσεις τύπου Φλικ, προπονητών δηλαδή που φτάνουν αμέσως στην επιτυχία, είναι σπανιότατες. Ο νυν εκλέκτορας της εθνικής Γερμανίας είχε επίσης το μέγα «συν» ότι ήξερε απ’ έξω και ανακατωτά τον οργανισμό Μπάγερν, έχοντας υπηρετήσει το κλαμπ επί σειρά ετών σε διάφορες θέσεις.
Η γερμανική ομάδα θα πρέπει πρώτα από όλα να δει τι θα κάνει με τους Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, Τόμας Μίλερ και Μάνουελ Νόιερ. Το αν θα συνεχίσουν ή όχι οι «τρεις σωματοφύλακες» ή πόσοι εξ αυτών είναι ζωτικής σημασίας στο σχεδιασμό της νέας μέρας. Ο Νάγκελσμαν θα έχει πολλή δουλειά πάντως, one way or another.
ΑΕΚ: Πολύ βαρύ το κλίμα για Αμραμπατ!
Σπόρτινγκ: Αυτά δίνει για να αποκτήσει τον Μπακασέτα!
Έλενα Τσαγκρινού: Εμφανίστηκε σχεδόν γυμνή!
