CHAMPIONS LEAGUE

Champions League: Πόσο καλός είναι αυτός ο Άγιαξ;

O  Άγιαξ ολοκλήρωσε με το απόλυτο τη φάση των ομίλων του Champions League και το ερώτημα έρχεται αυθόρμητα: Πόσο καλός είναι;

Μόνο νίκες στις 6 αγωνιστικές του φετινού Champions League για τον Άγιαξ
Συντάκτης: Γιώργος Καραχάλιος Χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά

Το «6 στα 6» με το οποίο τερμάτισε ο Άγιαξ στον όμιλό του στο Champions League συνιστά επίδοση-ρεκόρ στην ένδοξη ιστορία του.

Τόσο καλά δεν τα πήγαν ούτε τα περίφημα «τρομερά μωρά» του Λουίς φαν Χάαλ. Το ρεκόρ κρατούσε από τη σεζόν 1995-96, 16 βαθμούς στον όμιλο στο Champions League. Με αντιπάλους τότε Ρεάλ Μαδρίτης, Φερεντσβάρος και Γκρασχόπερ. Ήταν η αμέσως επόμενη χρονιά του θριάμβου επί της Μίλαν με το γκολ του Πάτρικ Κλάιφερτ. Η σεζόν που ο Κριστόφ Βαζέχα «πάγωσε το Άμστερνταμ», αλλά ο «Αίαντας» έκανε την ανατροπή στο ΟΑΚΑ (0-3) περνώντας αυτός στον τελικό. Για 2η συνεχόμενη χρονιά – ηττήθηκε όμως από τη Γιουβέντους (στα πέναλτι).

Τόσο καλά δεν πήγε ούτε η εξαιρετική φουρνιά του 2018-19. Η παρέα των Ματάις Ντε Λιχτ, Ντάνι Φαν ντε Μπέικ, Φρένκι Ντε Γιονγκ που για ένα «τσακ» αποκλείστηκε στη συγκλονιστική ημιτελική σειρά με την Τότεναμ – ένα football classic. Βασικά «μόλις» 12 βαθμούς συγκέντρωσε τότε στον όμιλο, με αντιπάλους Μπάγερν Μονάχου, Μπενφίκα και ΑΕΚ.

Πρώτη φορά με το απόλυτο

Το απόλυτο συνεπώς ποτέ ξανά δεν το είχε κατορθώσει το κλαμπ του Άμστερνταμ. Ήταν κάτι που ήθελαν πολύ οι Ολλανδοί. Απόδειξη ότι παρά το βέβαιο της 1ης θέσης, ο Έρικ τεν Χαγκ άφησε μόνο τον Ντούσαν Τάντιτς από τους βασικούς να πάρει ανάσες ξεκούρασης στο τελευταίο ματς, το 4-2 με τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας.

Το ότι το γκρουπ ήταν βατό προς το εύκολο «ακούγεται» ως επιχείρημα. Σπόρτινγκ Λισαβόνας, Μπορούσια Ντόρτμουντ και η Μπεσίκτας που τερμάτισε μάλιστα χωρίς ούτε ένα βαθμό, όντως συνιστούσαν μία βατή τριάδα αντιπάλων. Αυτό, ωστόσο, δεν αφαιρεί τίποτα από την αξία του «6 στα 6». Μιλάμε πάντα για την τοπ ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική διοργάνωση, το τοπ επίπεδο. Αν ήταν εύκολο, θα το έκαναν πολλοί.

Ένα ρόστερ, τρία μέρη

Είναι μια ομάδα που ως ρόστερ μπορεί να χωριστεί σε τρία ξεχωριστά μέρη: Οι «επιζήσαντες» από το 2018/19 (Τάντιτς, Μπλιντ, Νέρες, Ταγλιαφίκο και Ονανά), η νέα γενιά από Ακαδημία ή μεταγραφές (Άντονι, Τίμπερ, Γκράβενμπαχ, Σχουρς) και οι «παλιοί» που πήγαν στο Άμστερνταμ για να ξανανιώσουν, Ντάβι Κλάασεν, Στίβεν Μπέρχοϊς και κυρίως ο Σεμπαστιάν Αλέρ. Ο Ιβοριανός φορ, για παράδειγμα, κάνει φοβερά πράγματα. Πέτυχε τα μισά (10) από τα 20 γκολ του «Αίαντα» στον όμιλο, σκόραρε και στα 6 ματς κάτι που μόνο ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχει πετύχει στο παρελθόν στη διοργάνωση (2018-19).

Η αγωνιστική φιλοσοφία παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο. Έγκειται κυρίως στο επιθετικό ποδόσφαιρο. Σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια μάλιστα, η ομάδα έχει βελτιώσει κατά πολύ την αμυντική συμπεριφορά της. Η γενικότερη στρατηγική είναι επίσης «μπετόν»: Ο Άγιαξ δημιουργεί. Το ατομικό ταλέντο εξυψώνεται χάρη στη λειτουργία του συνόλου.

Μια μηχανή καλώς λαδωμένη χτισμένη με σεμιναριακού επιπέδου scouting και πίστη στο ότι «εμείς τα κάνουμε όπως πρέπει» Το κλειδί είναι η σωστή μίξη νιάτων και πείρας. Οι σούπερ σταρ του αύριο συνεργάζονται αρμονικά με τους «παλιούς».

Τώρα για το ως πού μπορεί να φτάσει στο φετινό Champions League, κανείς δεν μπορεί να πει από τώρα, όσο και αν το potential για μεγάλα πράγματα υπάρχει. Πάντως, αυτή η ομάδα έχει περισσότερο βάθος από αυτή του 2018/19. Και μεγαλύτερη ισορροπία. Ίσως όμως λιγότερο ταλέντο και όχι το αβαντάζ του αιφνιδιασμού.

Ο Τεν Χαγκ και το όραμά του  

Ο Τεν Χαγκ είναι ο προπονητής που πήγε τον Άγιαξ στο επόμενο level, ο μακροβιότερος στον πάγκο του συλλόγου μετά τον Φαν Χάαλ. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για total football, αλλά υπάρχουν κοινά σημεία. Το ποδόσφαιρο κατοχής που στοχεύει να κάνει μικρότερο τον αγωνιστικό χώρο, το πώς ζητάει από τα full back του να γίνουν βοηθητικοί winger.

O 51χρονος Ολλανδός είναι περισσότερο επηρεασμένος από τον Πεπ Γκουαρντιόλα. Με τον οποίο συνεργάστηκαν παλαιότερα στην Μπάγερν. Διόλου τυχαία και απολύτως φυσιολογικά, το όνομά του ακούγεται συνεχώς για ορισμένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ του πλανήτη, όπως πρόσφατα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αλλά από το 2018 στο Άμστερνταμ, ακόμα κρίνει πως η αποστολή του εκεί δεν έχει ακόμα τελειώσει. Πιθανότατα, πάντως, δεν θα το πάει παραπέρα από το καλοκαίρι.

Ο Όβερμαρς και η διαχρονική μαγεία

Αλλά είναι σίγουρο, η ομάδα θα βρει ξανά το δρόμο της ακόμα και όταν φύγει. Οι βάσεις είναι κυρίως στα ψηλά. Να, ο Μαρκ Όβερμαρς υπέγραψε νέο συμβόλαιο ως το 2026 – ανακοινώθηκε με ένα εκπληκτικό βίντεο, τα παιδιά στα social media του «Αίαντα» κάνουν καταπληκτική δουλειά.

Ο διευθυντής ποδοσφαίρου των Ολλανδών είναι στην ουσία ο εγκέφαλος του όλου project. Στα χνάρια των διδαχών του θρυλικού Γιόχαν Κρόιφ. Σε συνεργασία με τον εκτελεστικό διευθυντή, έναν άλλο θρύλο του κλαμπ, τον Έντβιν φαν ντερ Σαρ προβάλουν ως θεματοφύλακες της παράδοσης και εγγυητές του μέλλοντος.

Υπάρχει κάτι το θερμό συναισθηματικά για μια ποδοσφαιρική ψυχή όταν ο Άγιαξ διάγει περίοδο όπως αυτή. Ξυπνάει μια νοσταλγία αλλοτινών ποδοσφαιρικών εποχών. Το κακό με τον «Αίαντα» είναι πως, το ξέρεις και αυταπάτες ουκ έχεις, οτιδήποτε συμβεί θα ‘ναι μία κι έξω.

Πώς έγινε πριν 2,5 χρόνια; Ο Φαν ντε Μπέικ πήγε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Ντε Γιονγκ στην Μπαρτσελόνα. Ο Ντε Λιχτ στη Γουβέντους. Να δούμε πού θα μοσχοπουληθούν οι επόμενοι.

Αλλά αυτή είναι η διαχρονική μαγεία αυτού του συλλόγου. Το «πάλι από την αρχή» δεν τους τρομάζει. Ίσα ίσα. Τους κινητοποιεί και τους ορίζει. Κι έπειτα, οι οπαδοί της ομάδας έχουν μάθει να απολαμβάνουν τη στιγμή. Ας κρατήσουν οι χοροί μέχρι να αρχίσουν οι επόμενοι.

Exit mobile version