Λίβερπουλ: Πώς και γιατί ο game changer Λουίς Ντίας έκανε τη μηχανή να δουλέψει ξανά
Για να ξεφύγουν οι «ρεντς» από την παγίδα που πήγαν να πέσουν στην Ισπανία έπρεπε να μπει στο παιχνίδι ο 25χρονος Κολομβιανός.Ο Λουίς Ντίας ήταν το τρικ που εμφάνισε ο «Μέρλιν» Γιούργκεν Κλοπ και η Λίβερπουλ έβαλε τα πράγματα στη θέση τους κόντρα στη Βιγιαρεάλ.
Ας αφήσουμε να τα πουν οι συμπαίκτες του, τα εξηγούν ωραία άλλωστε. «Είναι ένας σπέσιαλ, σπέσιαλ παίκτης, με απίστευτο ταλέντο και μας ταιριάζει απόλυτα. Είναι σπέσιαλ από την πρώτη μέρα που βρίσκεται μαζί μας», το έθεσε ο Άντι Ρόμπερτσον «Είναι απίστευτος. Ο τρόπος που πηγαίνει στο ένας εναντίον ενός…. Δεν έχει σημασία ποιος είναι απέναντί του, απλώς έρχεται καταπάνω σου. Αν χάσει την μπάλα, πέφτει ξανά με ορμή για να την κερδίσει ξανά». συμπλήρωσε ο Βίρτζιλ φαν Ντάικ. Απαραίτητη σημείωση. Αυτά τα λένε δύο αμυντικοί. Που τον ζουν καθημερινά. Που τον έχουν αντίπαλο στις προπονήσεις. Άρα ξέρουν πώς ξέρουν για τι μιλάνε…
Η ιδιοφυής προσέγγιση του Κλοπ
Είναι εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα προσαρμόστηκε ο Κολομβιανός στην Αγγλία. Θα ήταν απολύτως κατανοητό αν είχε σκαμπανεβάσματα, τα συνήθη της περιόδου «μαθαίνω και με μαθαίνουν». Κι όμως, όχι. Παρότι αποκτήθηκε μόλις τον προηγούμενο Ιανουάριο, εμφανίζεται σαν έτοιμος από καιρό. Στην Ισπανία, οι «ρεντς» αυτήν την ετοιμότητά του αξιοποίησαν, στο μέγιστο βαθμό. Και τον είδαν να κάνει τη διαφορά σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.
Ο Ντιόγκο Ζότα δεν ήταν ο χειρότερος του γηπέδου. Σαντιό Μανέ και Μο Σαλάχ έπαιζαν σαν… να μην έπαιζαν. Αλλά ο Γιούργκεν Κλοπ προσέγγισε τα πράγματα με πιο σφαιρική-μακρόπνοη λογική. Πρώτον, επειδή τον Σενεγαλέζο και τον Αιγύπτιο δεν τους βγάζεις τόσο εύκολα, έχουν κερδίσει το δικαίωμα να τους περιμένεις, να τους δίνεις (παραπάνω) χρόνο. Και δεύτερον, επειδή (ο Κλοπ) συμπέρανε πως ο Πορτογάλος παρότι προσπαθούσε σκληρά σε ρόλο 9αριου, το έκανε με λάθος τρόπο. Γι’ αυτό κι ήταν αυτός που πήρε την εντολή «βγαίνεις» από τον Γερμανό τεχνικό.
«Είχαμε 11 προβλήματα στο πρώτο ημίχρονο», είπε μετά ο «Κλόπο», ο τρόπος του να δείξει πως το θέμα δεν ήταν ατομικό, ότι όλοι δεν έκαναν αυτό που έπρεπε. Προστατεύει έτσι το σύνολο, ιδιοφυές επικοινωνιακά.
Ο Λούις Ντίας ήταν το γρανάζι που έλειπε
Ο Ντίας δημιούργησε νέα δεδομένα. Με τη μία. Οι προσεκτικοί παρατηρητές (θα) είδαν. Σαν σαρκοβόρο τέρας που παίζει με το θύμα του, άρχισε να δοκιμάζει τον Χουάν Φόιτ. Κατά συνθήκη δεξί μπακ, ο Αργεντινός της Βιγιαρεάλ είχε πάει πολύ καλά στο α’ μέρος, με αντίπαλο τον Μανέ. Δεν ήταν, όμως, το ίδιο μετά. Καθόλου. Ο Κολομβιανός μία επιβράδυνε, μία επιτάχυνε, μία τον πλησίαζε, μία απομακρυνόταν. Για να του πάρει τον τσαμπουκά, να τον μάθει, να δει αν τον έχει. Η απάντηση ήταν εμφατική. Τον είχε. Με το παραπάνω.
Οι καλές ενέργειες, οι ευκαιρίες, τα κερδισμένα φάουλ άρχισαν να έρχονται. Δημιουργώντας ένα διαφορετικό εντελώς τοπίο. Στην ουσία, ο μέχρι πρότινος άσος της Πόρτο ήταν το γρανάζι που έκανε ξανά τη μηχανή της Λίβερπουλ να δουλέψει σωστά. Γιατί η αγγλική ομάδα, μη γελιόμαστε, δεν στηρίζεται σε έναν παίκτη. Ήταν ένα 100% ποδοσφαιρικό πρόβλημα αυτό που αντιμετώπισε και έλυσε ο Κλοπ. Πώς κάνεις ξανά το στατικό να κινηθεί; Πώς παύεις να είσαι προβλέψιμος; Πώς βρίσκεις σωστές κινήσεις; Πώς παίρνεις ξανά το πάνω χέρι, παικτικά και ψυχολογικά;
«Αν πιέζεις όπως η Βιγιαρεάλ, τότε ανοίγεις άλλους χώρους. Δεν ήταν τόσο πως ο Λουίς ήταν η λύση, όσο ότι κινήθηκε περισσότερο και κάναμε αυτά που έπρεπε να είχαμε κάνει εξ αρχής», είπε, επίσης έξοχα διατυπωμένα, ο Γερμανός. Κι όντως το πρώτο γκολ των «ρεντς», ήταν μια σύνοψη αυτού. Ο Φαμπίνιο σε θέση φορ, δεν ήταν αυτό το σχέδιο. Ήταν, όμως, μια αλλαγή σύμφυτη με το «σπάω τις γραμμές του αντιπάλου», no matter how. Βοήθησε και η τύχη (το τελείωμα του Βραζιλιάνου κάθε άλλο παρά ιδανικό ήταν, αλλά ο Ρούλι έφαγε ένα μάλλον εύκολο γκολ) και όλα πήραν το δρόμο τους. Ο Ντίας, σκοράροντας λίγο μετά το 2-2, έδωσε το οριστικό υπέρ του επιχείρημα στο ότι ήταν ο MVP, ως game changer. Ο Μανέ το έκανε ακόμα πιο όμορφο, το «κίτρινο υποβρύχιο» είχε παραδοθεί.
Το άτομο, το σύνολο και κυρίως ο άνθρωπος στον πάγκο
Η Λίβερπουλ πάει πια για το 7ο Champions League/Κύπελλο Πρωταθλητριών της ιστορίας της. Και το μεγαλύτερο όπλο της είναι πως διαθέτει παίκτες που εντάσσονται αρμονικά στο σύνολο ενώ παράλληλα κάνουν τη διαφορά και ατομικά. Καλή ώρα όπως ο Λουίς Ντίας. Η μεγαλύτερη βέβαια ευλογία του συλλόγου είναι σταθερά στον πάγκο της. Γι’ αυτό και το ότι ο αξιότιμος κύριος Κλοπ θα είναι εκεί ως το 2026 είναι κατά κάποιο τρόπο σαν να κατακτήθηκε ήδη το Quadruple.
https://youtu.be/zrwQ6mqlpzg