Η Παρί Σεν Ζερμέν έχασε 1-0 από την Μπάγερν, αλλά προκρίθηκε στα ημιτελικά του Champions League. Χάρη στο 3-2 του Μονάχου. Αν, πάντως, έγινε θρίλερ και αγχωτικό ως το τελευταίο σφύριγμα, ήταν εν πολλοίς εξαιτίας της αδεξιότητας του Νεϊμάρ μπροστά από την αντίπαλη εστία. Μολαταύτα, ο Βραζιλιάνος ήταν ένας από τους καλύτερους του γηπέδου, κάνοντας μία εντυπωσιακή εμφάνιση.
Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων. Αυτοί που βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο και οι άλλοι, οι «μισογεμάτο». Το ποδόσφαιρο κρίνεται από το αποτέλεσμα. Αν η Παρί είχε αποκλειστεί, τα ΜΜΕ θα έγραφαν για τον «μοιραίο Νεϊμάρ, που κόστισε την πρόκριση». Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη και έτσι ο «Νέι» πήρε τον τίτλο του MVP της αναμέτρησης. Δικαίως; Εν πολλοίς, ναι. Αυτή ήταν γαρ μία από τις καλύτερες εμφανίσεις… άσφαιρου επιθετικού τα τελευταία χρόνια στη Νο1 διασυλλογική διοργάνωση.
Η μπάλα δεν τον ήθελε με τίποτα. Τα τρία (!) δοκάρια το περιγράφουν και με το παραπάνω. Το να συνοψίσεις όμως το παιχνίδι του Βραζιλιάνου μόνο σε αυτές τις φάσεις δεν θα ήταν τίμιο απέναντί του. Καθότι σε όλες τις άλλες πλευρές του παιχνιδιού, ήταν απλώς εκπληκτικός. Κάθε του επαφή με το τόπι σε γέμιζε προσμονή για το τι θα σκαρφιστεί. Εφιάλτης ήταν για τους αμυντικούς των Βαυαρών. Και δεδομένου ότι ακούμπησε την μπάλα 85 φορές, μιλάμε για… εφιάλτη διαρκείας. Τι ντρίμπλες βγαλμένες από Playstation, τι μαγικούς συνδυασμούς με τον Εμπαπέ και τον Ντι Μαρία – το ποδόσφαιρο όπως το αγαπάμε.
Η ημιτελής τέχνη
Μέσα σε όλα, βοήθησε και αμυντικά, ίσως αυτό να ήταν εν τέλει το πιο σημαντικό. Γιατί αφήνει να εννοηθεί ότι η ακριβότερη μεταγραφή όλων των εποχών στο σπορ (222 εκατ. ευρώ) έχει περάσει ένα στάδιο στην εξέλιξή του. Έχει ωριμάσει, έχει γίνει περισσότερο team player, χωρίς να χάσει το στοιχείο του σόου. Από τα πολύ ωραία, ότι ήταν ο πρώτος που έτρεξε να παρηγορήσει τον Νταβίντ Αλάμπα για τον αποκλεισμό, ανταποδίδοντας έτσι αυτό που είχε κάνει γι’ αυτόν ο Αυστριακός αμέσως μετά τον περσινό τελικό της διοργάνωσης. Δείχνει πολιτισμό, ήθος. Σύμφωνοι, πολλοί θα πουν ότι ήταν το τι διακυβευόταν στο ματς που τον έκανε να αποκτήσει κίνητρο να εμφανίσει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του. Από την άλλη όμως, για τα μεγάλα δεν τον πήρε η Παρί; Τις Νιμ και Λοριάν μπορούν να τις νικήσουν και (οι) άλλοι…
Από εκεί και πέρα, η αστοχία του είναι πρόβλημα – μην το ωραιοποιούμε. Πρέπει να γυρίσουμε πίσω στον τελικό του 2015, κατά τον οποίο η Μπαρτσελόνα νίκησε τη Γιουβέντους, για να βρούμε το τελευταίο του γκολ στο Champions League από τη φάση των προημιτελικών κι έπειτα. Στις αμέσως επόμενες σεζόν, είναι τακτικός σκόρερ στους ομίλους, αλλά στα νοκ άουτ, με τη δικαιολογία ότι έχασε σημαντικά ματς λόγω τραυματισμών, έπεσε ξεραΐλα. Κάπως έτσι, έχει συμπληρώσει 9 συνεχόμενα ματς δίχως γκολ από τους «8» της διοργάνωσης κι έπειτα. Είναι πολλά για παίκτη του επιπέδου του.
Προκειμένου η Παρί Σεν Ζερμέν να φτάσει για πρώτη φορά στην ιστορία της στην κορυφή της Ευρώπης, θα χρειαστεί και τον σκόρερ Νεϊμάρ. Γιατί αντίθετα με την πλειονότητα των συμπαικτών του, αυτός ξέρει πώς είναι να σηκώνεις την κούπα με τα μεγάλα αυτιά. Κοιτώντας πώς παίζει τελευταία, φλέγεται από πόθο να τα καταφέρει ξανά. Έχει πάψει να έχει σκέψεις επιστροφής στη Βαρκελώνη, νιώθει πια σαν στο σπίτι του στο Παρίσι. «Είμαι πιο χαρούμενος από ποτέ και δεν θα ήθελα να είμαι πουθενά αλλού», όπως δήλωσε γεμίζοντας χαμόγελα τους φαν της γαλλικής ομάδας. Η ευρωπαϊκή δόξα θα κάνει πλήρες το σετ της ευτυχίας.
