Σε τελική ανάλυση, όλα από αυτό ξεκινάνε. Από το συναίσθημα. Το να είσαι άνθρωπος. Ποτσετίνο – Κλοπ εκπροσωπούν το ακριβώς αντίθετο αυτού που επικράτησε επί σειρά ετών. Το πρότυπο του προπονητή-μπαμπούλα, ο οποίος ουρλιάζει και βρίζει στα αποδυτήρια, ενώ πετάει ό,τι βρίσκει μπροστά του προς την πλευρά των (τρομαγμένων) παικτών.
Ξεπερασμένο, παλαιολιθικό και κυρίως, λάθος. Οι καιροί άλλαξαν και ευτυχώς εν προκειμένω. Τα πιο σημαντικά κατάφεραν και βγήκαν στην επιφάνεια, να λάβουν την αξία που πρέπει. Με κυρίαρχο ότι πίσω από κάθε ποδοσφαιριστή, πίσω από κάθε αθλητή, υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας. Οχι μόνο αυτός δεν πρέπει να παραμελείται. Αντίθετα οφείλει ένας επαγγελματίας μάνατζερ, όπως είναι στη βάση του ένας προπονητής, να τον αναδείξει. Να ξέρει πως θα κάνει όλους μαζί και τον καθένα ξεχωριστά τους παίκτες του να νιώσουν καλά, να νιώσουν «ένα» με την υπόλοιπη ομάδα.
Ενσυναίσθηση λέγεται και ως τέτοια ορίζεται η συναισθηματική ταύτιση με την ψυχική κατάσταση ενός άλλου ατόμου, η κατανόηση της συμπεριφοράς και των κινήτρων του. Πέρα από το ταλέντο, τη σκληρή δουλειά και την ικανότητα ή μάλλον παράλληλα με αυτά, είναι ένας από τους κύριους λόγους που Τότεναμ και Λίβερπουλ βρίσκονται σήμερα να διεκδικούν το ομορφότερο και σπουδαιότερο των ευρωπαϊκών τροπαίων.
Ποτσετίνο – Κλοπ | Η σημασία της ανθρώπινης διαχείρισης
Τόσο ο Μαουρίσιο Ποτσετίνο όσο και ο Γιούργκεν Κλοπ, έχουν καταλάβει και αναγνωρίσει τη σημασία της ανθρώπινης διαχείρισης και προσέγγισης. Σύμφωνα με τα δικά τους λόγια: «Στην εποχή μας, ο ηγέτης που είναι και πιο ανθρώπινος, είναι και αυτός που είναι πετυχημένος. Το να διοικείς με σιδερένια γροθιά είναι κάτι εντελώς παρωχημένο», το έχει θέσει ο κόουτς της Τότεναμ. «Είναι πολύ σημαντικό να προσπαθείς να μπεις στη θέση του άλλου, να προσπαθείς να κατανοήσεις τι σκέφτεται και τι νιώθει και να του προσφέρεις στήριξη», ο συνάδελφός του των «ρεντς».
Τόσο ο ένας όσο και ο άλλος έχουν κάνει κτήμα τους και στάση ζωής την παραπάνω ψυχολογική προσέγγιση. Αναπόσπαστο κομμάτι της επαγγελματικής και προσωπικής καθημερινότητάς τους. Γιατί καλά τα συστήματα, καλές και οι προπονήσεις, αλλά δε φτάνουν. Ποτσετίνο και Κλοπ το ξέρουν πολύ καλά και συμπεριφέρονται αναλόγως. Καμία εντύπωση δεν προξενεί ότι αυτό αποδίδει καρπούς. Οποιος και να βγει νικητής σήμερα, θα χρωστάει πολλά και στην επιστήμη της ψυχολογίας!