Τα δύο γκολ του Βινίσιους στο 3-1 της Ρεάλ Μαδρίτης απέναντι στη Λίβερπουλ, στα προημιτελικά του Champions League, ίσως αποδειχθούν ορόσημο.
Δύσκολα θα πει κανείς το όνομα του Βινίσιους όταν ψάχνει τους πιθανούς σταρ του μέλλοντος στο ποδόσφαιρο. Όχι επειδή ο Βραζιλιάνος δεν έχει το απαραίτητο ταλέντο. Είναι, κυρίως, αυτή η τάση που έχει να μην τελειώνει σωστά τις φάσεις, να ενεργεί επιπόλαια και βιαστικά λίγο πριν γίνει καθοριστικός. H τελευταία γεύση είναι που μένει και δεν θέλει και πολύ για να σου κολλήσει η στάμπα του «χασογκόλη». Το νεαρό της ηλικίας είναι σίγουρα μία πολύ καλή και βάσιμη δικαιολογία, αλλά λίγοι εμφανιζόντουσαν πρόθυμοι να του το πιστώσουν. Η ευλογία και η κατάρα του να παίζεις, 20 χρονών παλικαράκι, σε ένα από τα κορυφαία κλαμπ του πλανήτη.
Μπαίνοντας στη συζήτηση
Το 3-1 επί της Λίβερπουλ πάντως, μελλοντικά μπορεί να αποτελεί σημείο αναφοράς στην καριέρα του επιθετικού της Ρεάλ Μαδρίτης. Για πρώτη φορά μετά από συνολικά 106 ματς στην καριέρα του, πέτυχε δύο γκολ σε ένα 90λεπτο. Σε ένα βράδυ εξέφρασε επιτέλους με πράξεις όλα όσα περίμεναν από αυτόν οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές του. Ειδικά το πρώτο του γκολ, αξίζει ειδική μνεία και σπέσιαλ χειροκρότημα. Ενώ έτρεχε, κατέβασε την μπάλα με το στήθος μετά την 40άρα μπαλιά του διορατικού Τόνι Κρόος, την έστρωσε ιδανικά μπροστά του και «εκτέλεσε», επίσης άρτια, τον Άλισον. Το δεύτερο του «χτύπημα» είχε τη… βοήθεια του συμπατριώτη του γκολκίπερ, αυτός άργησε να πέσει. Κάτι βέβαια, που δεν μειώνει την αξία του γεγονότος, πόσο μάλλον καθώς αυτό το τέρμα ίσως κάνει τη διαφορά στην τελική σούμα – μετά τη ρεβάνς θα ξέρουμε στα σίγουρα.
«Είμαι χαρούμενος επειδή χρειαζόταν να σκοράρει για να ενισχυθεί η αυτοπεποίθησή του», καμάρωνε μετά το παιχνίδι ο Ζινεντίν Ζιντάν. Ο Γάλλος κόουτς πιστεύει πολύ τον Βινίσιους, κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να απελευθερωθεί αυτό που περιγράφει συχνά ως εκρηκτικό potential όταν μιλάει για τον παίκτη του. Από το 2018 στη Μαδρίτη, ο άλλοτε επιθετικός της Φλαμένγκο φαίνεται πως βρήκε, επιτέλους, αυτό που έψαχνε για να ανεβεί στο μεγαλύτερο level. Και να πάψει να αγνοείται στις κουβέντες για τους «μεγάλους» της επόμενης μέρας στο σπορ.
Γιούργκεν γιατί το έκανες αυτό;
Και η Λίβερπουλ σε όλα αυτό; Έβγαλε τα ματάκια της μόνη της, εν πολλοίς. Ο ίδιος ο Γιούργκεν Κλοπ το παραδέχτηκε εμμέσως βγάζοντας αλλαγή στο 42’ τον Ναμπί Κεϊτά. Ούτε καν το ημίχρονο δεν περίμενε, τόσο εκνευρισμένος ήταν με τον Αφρικανό μέσο, ίσως τη μεγαλύτερη μεταγραφική αποτυχία των «ρεντς» με βάση τη σχέση κόστος/ απόδοση. Αλλά και με τον εαυτό του. Mα τι τον έπιασε και πείραξε την ισορροπία που είχε βρει στα τελευταία ματς το δίδυμο Φαμπίνιο – Τιάγκο στα χαφ;
Σε όλο το α’ μέρος στο «Αλφρέδο ντι Στέφανο», οι φιλοξενούμενοι ήταν κομμένοι στα δύο, δίχως κέντρο, χωρίς passing game της προκοπής. Μόντριτς, Κρόος και Κασεμίρο είχαν «καταπιεί» τις κόκκινες φανέλες. Προσθέστε και την απειρία του διδύμου των στόπερ (Καμπάκ-Φίλιπς) ή ότι ο Αλεξάντερ-Άρνολντ λειτούργησε συχνά σαν αδύναμος κρίκος και εξηγείται το περίγραμμα. Μετά την ανάπαυλα και με τις διορθωτικές κινήσεις του Γερμανού κόουτς, το παιχνίδι ισορρόπησε, αλλά όχι τόσο ώστε να αποφευχθεί ένα αποτέλεσμα που δίνει καθαρό προβάδισμα πρόκρισης στους Μαδριλένους.
